In 2006 kwam Canon uit met de Canon 17-55 mm 2.8 IS. De Canon 17-55 mm is door de bouw alleen in te zetten op een camera voorzien van een beeldsensor van het APS-C formaat. De kwaliteit van dit objectief is voor veel amateur-fotografen het argument om voor het merk Canon te kiezen. Immers, de combinatie van beeldhoek, lichtsterkte en ingebouwde beeldstabilisatie is tamelijk uniek. Maar deze EF-S lens valt met een prijs van meer dan 1000 euro wel in de prijsklasse van professionele Canon L lenzen.
Inmiddels is Sigma met de Sigma 17-50 mm 2.8 DC OS HSM en Tamron met de Tamron 17-50 mm 2.8 DI II VC SP XR LD op de markt gekomen.Op een moderne spiegelreflexcamera zoals de Canon 650D komt de Canon 17-55 mm 2.8 IS, mede dankzij in camera correctie van chromatische aberratie en lichtafval, nog beter tot zijn recht dan in onze vorige test op een Canon 7D.
Bij schitteringen op het wateroppervlak toont de Canon 17-55 mm diffractie bokeh, waarbij de puntvormige lichtjes veranderen in sterretjes.
Canon EF-S 17-55 mm/2.8 IS @17 mmCanon EF-S 17-55 mm/2.8 IS @55 mmDe cropfactor bij Canon bedraagt 1.6, het brandpuntequivalent van de Canon 17-55 mm 2.8 IS bedraagt dus 27-88 mm. Handig als een wat beperkte ‘walk-around’ lens maar te krap voor een portretlens.
Bouw en autofocus
Het huis is van kunststof en de vatting van de Canon 17-55 mm 2.8 IS is van metaal. Tijdens het scherpstellen draait het filter niet. Dat is prettig bij het gebruik van een polarisatie filter of een grijs verloop filter.
De scherpstelring en de zoomring zijn spelingvrij en draaien soepel. De weerstand van de zoomring is niet over het gehele traject constant. De autofocus is van het HSM type en gaat stil en razends snel. Met de Canon 7D van 15 meter naar 1,5 meter in 0,16 seconde. Van pendelen bij weinig licht is zelden sprake. De ingebouwde beeldstabilisatie schakel je in met een schakelaar op de lens.
Lensafwijkingscorrectie
Op recente Canon spiegelreflexcamera’s, zoals de Canon 650D zit de mogelijkheid om lensafwijkingen te corrigeren voor jpg bestanden. In deze test is voor de jpg bestanden de correctie van lichtafval en chromatische aberratie ingeschakeld. Ter vergelijking zijn ook de niet gecorrigeerde lichtafval en chromatische aberratie van RAW bestanden onderzocht
Beeldstabilisatie
De beeldstabilisatie van de Canon 17-55 mm 2.8 IS is stil, maar niet volledig geruisloos, zoals op sommige L objectieven. De effectiviteit van de ingebouwde beeldstabilisatie is gemeten op een Canon 650D bij een brandpuntafstand van 55 mm. De beeldstabilisatie van de Canon EF-S 17-55 mm IS is effectief. In onze test realiseerden we een winst van 3 stops: een uit de hand gemaakte opname zonder VR bij een sluitertijd van 1/50 sec is even scherp als een opname met VR en een sluitertijd van 1/6 seconde. Voor een mooie vergroting is het overigens aan te raden een kortere sluitertijd te kiezen.
Lichtafval Canon 17-55
De Canon 650D lensafwijkingscorrectie corrigeert de jpg bestanden gemaakt met de Canon EF-S 17-55 mm IS voor lichtafval. De lichtafval van RAW bestanden is aanzienlijk hoger dan van jpg bestanden. De lichtafval in gecorrigeerde jpg bestanden is zichtbaar bij een opname van een egaal blauwe lucht, maar zal in de praktijk zelden storend zijn. Daarnaast kan je de lichtafval bestrijden met bepaalde programma’s.
Vervorming Canon 17-55
De vervorming, uitgedrukt in procenten, is bij alle brandpuntsafstanden aan de hoge kant. Bij 17 mm is de vervorming storend aanwezig. Deze lensfout is goed met software te bestrijden. In Lightroom zijn bijvoorbeeld goede correctieprofielen beschikbaar. Jammer dat Canon nog geen in-camera correctie van vervorming heeft.
Bokeh
Door de grote lensopening, f/2.8, is spelen met de scherptediepte mogelijk, want een lichtsterk objectief met een cirkelvormige diafragma kan een fraaie vage achtergrond opleveren.
Bij schitteringen op het wateroppervlak zijn we overigens bij de Canon 17-55 mm diffractie bokeh tegengekomen, waarbij de puntvormige lichtjes veranderen in sterretjes. Zie de illustratie rechts naast de specificaties boven aan deze pagina.
De onderstaande opnamen zijn beelduitsnedes gemaakt bij 55 mm met een Canon 40D. De onscherpe rondjes zien er tamelijk fraai onscherp uit en van donkere of lichte ringen is nauwelijks sprake. De bokeh is mooier dan van de Tamron 17-50 mm 2.8 en vergelijkbaar met de Tamron 28-75 mm 2.8. 
Overstraling
Digitale camera’s hebben vaker last van interne reflecties ten opzichte van analoge camera’s omdat de sensor licht reflecteert. Canon maakt gebruik van Super Spectra lenscoatings om interne reflecties zo veel mogelijk te beperken.
Coatings helpen overigens ook bij het realiseren van de juiste kleurbalans en verhogen het contrast.In tegenlichtsituaties, de opname is gemaakt bij 55 mm, zien we een flinke overstraling en enige diafragmavlekken. In de praktijk zal je daar rekening mee moeten houden.
Scherpte Canon 17-55
De scherpte van deze zoomlens is mooi constant over het hele beeldveld. Het scheidend vermogen, uitgedrukt in aantal lijnen/sensorhoogte (LW/PH), bereikt in het centrum bij alle brandpuntsafstanden al bij f/4.0 een hoge waarde. Het verschil tussen de prestaties in het centrum en in de hoeken is in het algemeen gering. Alleen bij 55 mm moet er tot f/5.6 gediafragmeerd worden om een optimaal beeld te krijgen.
Chromatische aberratie Canon 17-55
De chromatische aberratie van de Canon EF-S 17-55 mm 2.8 IS was in onze vorige test met jpg bestanden van de Canon 7D bij alle diafragma’s en brandpuntsafstanden al voldoende laag. Dankzij de lensafwijkingscorrectie van de Canon 650D scoren jpg bestanden gemaakt met de Canon 17-50 IS nu nog iets beter.
Maar ook zonder in-camera correctie van chromatische aberratie gooit dit objectief hoge ogen voor een standaard zoomlens: Bij de RAW bestanden is bij een vergroting op 100% in de uiterste hoeken nèt zichtbaar. Dat zal je in een print niet terug zien.
.
Conclusie Canon 17-55 mm 2.8 test
Voordelen
- Hoge scherpte met uitzondering van volle lensopening in de hoeken
- Hoge lichtsterkte
- Vanaf f/4.0 lage lichtafval
- Zeer snelle autofocus
Nadelen
- Hoge vervorming bij 17 mm
- Gevoelig voor tegenlicht
- Groot en zwaar
- Hoge aanschafprijs
Op een moderne spiegelreflexcamera zoals de Canon 650D komt de Canon 17-55 mm 2.8 IS niet alleen qua resolutie maar ook, dankzij in camera correctie van chromatische aberratie en lichtafval, nog beter tot zijn recht dan in onze vorige test op een Canon 7D. De Canon 17-55 mm 2.8 IS is lichtsterk en presteert op het gebied van scherpte, vertekening en lichtafval beter dan de andere standaard zoomlenzen van Canon. Minpunten zijn wel de hoge gevoeligheid voor tegenlicht en de hoge aanschafprijs. De Sigma 17-50 mm 2.8 en de Tamron 17-50 mm 2.8 zijn interessante alternatieven voor de Canon 17-55 mm 2.8 IS uit deze test.
