Canon EF-S 17-85 mm f/4.0-5.6 IS USM & Canon 650D / Canon 7D (C APS-C)
In deze Canon 17-85 mm test bespreken we een lens van 2003. Het is voor een lens uit het digitale tijdperk dus een al wat ouder ontwerp. De geringe afmetingen en het lage gewicht van dit objectief, die voluit Canon EF-S 17-85mm f/4-5.6 IS USM heet, maken dit objectief ideaal voor voor walkaround of reisfotografie. Dit objectief is te zien als de opvolger van de Canon 28-135 mm. Deze laatste was bedoeld voor analoge spiegelreflexcamera’s, terwijl de Canon 17-85mm alleen maar geschikt is voor een digitale camera, die ook nog eens voorzien is van een sensor van het APS-C formaat.
Inmiddels heeft de Canon 17-85 mm een paar concurrenten gekregen; zoals de Canon 15-85 mm en de Sigma 17-70 mm. Ook zijn er meerdere objectieven met een groter zoombereik op de markt gekomen, zoals bijvoorbeeld de Canon 18-200 mm.
Canon 17-85 mm @ 85 mm f/8
Beeldhoek Canon 17-85 mm @ 17 mm f/4.0Canon 17-85 @ 85 mm f/5.6De Canon 17-85mm heeft een beeldhoek die overeenkomt met de beeldhoek van een 27-136 mm lens op een camera met een volformaatsensor. Daarmee biedt 1 objectief de brandpuntafstanden van een groothoeklens (28 mm), twee standaardlenzen (35 mm en 50 mm) en twee lichte telelenzen / portretlenzen (85 mm en 135 mm) in één.
Lensafwijkingscorrectie
Op recente Canon spiegelreflexcamera’s, zoals de Canon 650D zit de mogelijkheid om lensafwijkingen te corrigeren voor jpg bestanden. In deze Canon lenstest is voor de jpg bestanden de correctie van lichtafval en chromatische aberratie ingeschakeld. Ter vergelijking hebben we ook de niet gecorrigeerde lichtafval en chromatische aberratie van RAW bestanden onderzocht
Bouw en autofocus
De zoomring en de afstandring van de Canon 17-85 mm draaien erg licht en het geheel voelt wat ‘plastic-achtig’ aan. Het filter draait niet mee en de vatting is van metaal gemaakt. De aandrijving is van het USM type en is op elk gewenst moment handmatig aan te passen zonder eerst een schakelaar over te halen. Het scherpstellen van de Canon 17-85 mm gaat met een Canon 7D snel; van 15 meter naar 1,5 meter in 0,26 seconde. Het scherpstellen gaat stil en bij weinig licht pendelt de camera zelden
Beeldstabilisatie Canon 17-85 mm
De beeldstabilisatie hebben we getest op een Canon 7D en compenseert volgens Canon voor drie volledige stops. Ingebouwde beeldstabilisatie is voor dit objectief belangrijk, omdat het objectief zelf niet heel lichtsterk is. Dankzij de ingebouwde VR is fotografie uit de losse hand in weinig licht met de Canon 17-85 mm toch mogelijk. De effectiviteit van de ingebouwde beeldstabilisatie is gemeten bij een brandpuntafstand van 85 mm. De winst bedraagt daadwerkelijk ongeveer 3 stops, wat niet gering is voor zo’n oud ontwerp.
Lichtafval Canon 17-85
De lichtafval van de Canon 17-85mm, uitgedrukt in stops, is bij volle lensopening en (op de Canon 7D) zonder in-camera correctie met name bij de brandpuntafstand 17 mm hoog. Bij de andere diafragma’s zal je er in de praktijk zelden last van hebben. Met de in-camera correctie ingeschakeld op de Canon 650D is de lichtafval bij alle brandpuntafstanden minder, maar zal die nog steeds sporadisch zichtbaar zijn.
Vervorming Canon 17-85 mm
De vervorming die de Canon 17-85 mm lens laat zien, uitgedrukt in procenten, is bij alle brandpuntsafstanden hoog met een extreme uitschieter bij 17 mm. De vervorming is bij een brandpuntafstand van 17 mm zo groot, dat de horizon bol of hol (zoals hiernaast) wordt als die niet in het midden van het beeld is geplaatst. Opvallend is dat we met het eerste exemplaar dat we testten op een Canon 7D bij een brandpuntafstand van 50 mm een vervorming van 1.4% meetten en in het nieuwere exemplaar 0.9%. Zulke verschillen komen we niet vaak tegen. We hebben hier niet meteen een verklaring voor en de waarheid zal in het midden liggen. Photozone rapporteerde een vervorming van 1.2% bij een brandpuntafstand van 50 mm. Softwarematig (Photoshop, Lightroom, PTLens, DxO) is vertekening te bestrijden.
Overstraling
De lenselementen van de Canon 17-85 mm zijn voorzien van Super Spectra coatings om reflecties en beeldschittering te onderdrukken. Dit objectief is hierdoor tamelijk ongevoelig voor overstraling. Bij fel direct tegenlicht kom je desondanks toch soms diafragmavlekken tegen, zoals in het voorbeeld hiernaast. Ook is de overstraling van deze Canon 17-85 mm lens in dergelijke situaties zichtbaar.
Scherpte Canon 17-85 mm
De meeste zoomlenzen vertonen een mindere hoekscherpte in het groothoek bereik ten opzichte van het telebereik. Maar bij de Canon 17-85 mm is het andersom: bij een brandpuntafstand van 17 mm is de scherpte in de hoeken vrijwel gelijk aan de scherpte aan de randen. Bij de langere brandpuntafstanden is de scherpte in de hoeken zichtbaar minder bij volle opening. Na twee stops diafragmeren is het verschil in scherpte tussen de hoeken en het centrum niet meer te zien, maar nog wel te meten.
Als we onze Imatest resultaten voor de resolutie van de Canon 17-85 mm op een Canon 7D vergelijken met de resultaten op een Canon 650D, dan zien we dat deze lens ondanks het relatief oude ontwerp een hogere scherpte levert als je het op een moderne camera plaatst.
Chromatische aberratie
De chromatische aberratie van de Canon 17-85 mm, is zonder lenscorrectie met de Canon 7D aan de hoge kant en zal bij het maken van vergrotingen soms met software gecorrigeerd moeten worden. Gebruik je de Canon 650D met in-camera correctie aan, dan presteert dit objectief aanmerkelijk beter en is er geen zichtbare chromatische aberratie meer aanwezig. Hieronder zie je een praktijkopname zonder lensafwijkingscorrectiecorrectie, met rechts daarnaast de zichtbare chromatische aberratie aan de randen van het beeld. In de hoeken is de chromatische aberratie van deze opname gemaakt met de Canon 7D nog meer zichtbaar. Als we dezelfde opname gemaakt zouden hebben op de Canon 650D, dan is er in een jpg bestand geen enkele chromatische aberratie meer te zien.
Bokeh
De lage lichtsterkte maakt het spelen met scherptediepte bij gebruik van dit objectief beperkt mogelijk. Een cirkelvormig diafragma zorgt wel voor een cirkelvormige bokeh van lichtbronnen op de achtergrond, zoals je in de afbeelding rechtsonder kan zien. De bokeh is het mooist als je bij een brandpuntafstand van 85 mm met volle lensopening fotografeert. Op zich is dat geschikt om het onderwerp of model los te laten komen van de achtergrond. Maar ten opzichte van een lichtsterke lens op een camera met een volformaat sensor is deze bokeh toch onrustig.
Bij schitteringen op het wateroppervlak toont de Canon 17-85 mm diffractie bokeh, waarbij de puntvormige lichtjes veranderen in sterretjes, zoals je kan zien in de opname hiernaast. Eenzelfde verschijnsel zagen we in onze test van de Canon 17-55 mm.
Conclusie Canon EF-S 17-85 mm test
Voordelen
- Tamelijk ongevoelig voor tegenlicht
- Effectieve beeldstabilisatie
- Gunstig zoombereik
Nadelen
- Hoge vervorming bij 17 mm
- Hoge lichtafval bij 17 mm
- Laag scheidend vermogen in de hoeken
De Canon EF-S 17-85 mm 4.0-5.6 is voorzien van een effectieve beeldstabilisatie en is door het ruime zoombereik praktisch in gebruik. De lichtsterkte is beperkt en op het gebied van lichtafval en vervorming presteert dit objectief in combinatie met de Canon 7D slechts heel matig. Ook de chromatische aberratie is dan zichtbaar aanwezig. De scherpte met name in het centrum is hoog en dit objectief is tamelijk ongevoelig voor tegenlicht. De Canon 15-85 mm presteerde op een Canon 7D, met name qua vervorming, beter dan de Canon 17-85 mm op een Canon 7D, maar heeft een hogere adviesprijs. We hebben de Canon 15-85 mm nog niet getest op een Canon 650D, maar verwachten dat die lens ook op deze camera hogere scores zal laten zien dan deze Canon 17-85 mm test.
Gebruik je de Canon 17-85 mm op een Canon 650D met ingeschakelde lensafwijkingscorrectie, dan presteert dit objectief duidelijk beter qua resolutie, chromatische aberratie en lichtafval dan op een Canon 7D.
