In het begin van 2007 werd de Canon EF-S 55-250 mm IS uitgebracht. Dit compacte en goedkope objectief is een verrassend licht telezoom objectief dat bovendien ingebouwde beeldstabilisatie biedt. De beeldstabilisatie heeft “automatische panning detectie”, zodat de beeldstabilisatie maar in 1 richting werkt als je de camera met een bewegend onderwerp meetrekt. Omdat het objectief is voorzien van een EF-S bajonet, is het alleen geschikt voor camera’s met een APS-C sensor, zoals de Canon 60D of de Canon 600D.


Het 5x zoombereik van de Canon 55-250 mm heeft een beeldhoek die overeenkomt met de beeldhoek van een 88-400 mm zoomlens op een camera met een volformaat sensor. Het grote zoombereik en de lange brandpuntsafstand van de Canon 55-250 mm maken dat je onderwerpen naar je toe kan halen die je met het blote oog moeilijk kan onderscheiden. Weliswaar is de lens niet heel lichtsterk, maar de ingebouwde beeldstabilisatie zorgt er toch voor dat je scherpe opnames kan maken bij weinig licht. Daarmee is het een ideale lens voor vele toepassingen waar je een telelens wilt toepassen, zoals bijvoorbeeld natuurfotografie of sportfotografie.
Bouw en autofocus
Aan de bouw van dit objectief is niet te merken dat het een goedkoop objectief is. Of het moet zijn dat het objectief heel licht en de behuizing van plastic gemaakt is. Ook de bajonet van de Canon EF-S 55-250 mm IS mk2 is van plastic. De autofocus is bij voldoende licht heel snel, maar bij weinig contrast begint de Canon 650D in combinatie met de Canon 55-250 mm IS mk2 te jagen. Zowel de autofocus als de beeldstabilisatie zijn uit te schakelen door middel van een schakelaar op de lens. Dat werkt prettiger dan via een menu.
De autofocus en de beeldstabilisatie van de Canon 55-250 mm maken aanzienlijk meer geluid dan de duurdere Canon objectieven, zoals de Canon 70-200 mm 2.8 of de Canon 70-300 mm L.
De Canon EF-S 55-250 mm f/4-5.6 IS II wordt geleverd met een lensdop en stofkap. Een zonnekap (ET-60) en lenskoker (LP1019) zijn verkrijgbaar als optionele accessoires.
Beeldstabilisatie
Om trillingen tegen te gaan, is de Canon EF-S 55-250mm f/4-5.6 IS II uitgevoerd met Canon’s Image Stabilizer-technologie, die volgens de specificaties 4-stops compensatie op zou moeten leveren. Je zou dan 4 keer langere sluitertijden kunnen gebruiken zonder dat een merkbare toename in onscherpte optreedt. De automatische panningdetectie schakelt de Image Stabilizer in horizontale of verticale richting uit wanneer bewegende onderwerpen worden gevolgd.
In onze test realiseerden we bij ingeschakelde beeldstabilisatie met de Canon 55-250 mm een winst van ongeveer 2 tot 3 stops: Een bij een brandpuntsafstand van 250 mm met een sluitertijd van 1/100 seconde uit de hand genomen opname zonder beeldstabilisatie is even scherp als een met een sluitertijd van 1/13 seconde gemaakte opname met ingeschakelde beeldstabilisatie. Beide opnames zijn overigens al wel minder scherp dan een opname gemaakt vanaf statief.
Lensafwijkingscorrectie
De test van de Canon 55-250 mm is uitgevoerd op een Canon 650D, waarbij de camera corrigeerde voor lichtafval en voor chromatische aberratie. In de onderstaande grafieken worden de testresultaten van jpg bestanden gemaakt met de Canon 650D weergegeven. Gebruikers van RAW bestanden zouden hogere lichtafval en chromatische aberratie tegen kunnen komen. Onze test laat zien dat er op deze onderdelen weinig verschil is tussen RAW en jpg bestanden:
Lichtafval Canon 55-250 mm
We hebben met Imatest de lichtafval van de Canon 55-250 mm gemeten in jpg bestanden en in RAW bestanden. De lensafwijkingscorrectie op de Canon 650D testcamera stond ingeschakeld. Maar de lichtafval is laag en er is gemiddeld genomen geen verschil tussen de lichtafval in gecorrigeerde jpg bestanden en in ongecorrigeerde RAW bestanden. In de praktijk zal je weinig last van hebben met de Canon 55-250 mm, of je de lensafwijkingscorrectie nou wel of niet hebt ingeschakeld. Bij volle opening is de lichtafval net zichtbaar als je een egaal blauwe lucht hebt gefotografeerd.
De lichtafval van de Canon 55-250 mm mk2 die wij in deze test hebben gemeten, is iets beter dan de lichtafval in testen op andere websites van de eerste versie van de Canon 55-250 mm. Mogelijk heeft Canon toch een kleine verbetering doorgevoerd, maar dit verschil kan ook andere oorzaken hebben (verschillende exemplaren of verschillen in meetmethode).
Hieronder ter illustratie een opname van een blauwe lucht, gemaakt met een brandpuntsafstand van 55 mm (links) en een vlucht ganzen op een grauwe dag, gemaakt met een brandpuntsafstand van 250 mm (rechts).
Vervorming Canon 55-250 mm
Bij een brandpuntsafstand van 55 mm heeft de Canon 55-250 mm IS 2 een lichte tonvormige vervorming. De kussen vormige vervorming die optreedt boven de 100 mm zal in kritische gevallen, denk aan architectuur fotografie zichtbaar zijn. Maar in de meeste gevallen zal de vervorming van de Canon 55-250 mm IS mk2 niet zichtbaar zijn.
Toch is het jammer dat Canon er nog niet voor heeft gekozen om ook in-camera correctie van vervorming aan te bieden in het lensafwijkingscorrectie menu van de Canon EOS camera’s.
Bokeh
Bij opnamen met een groot diafragma zorgt het cirkelvormige diafragma voor een fraaie, gelijkmatige achtergrondonscherpte ideaal om onderwerpen te benadrukken wanneer ze worden gefotografeerd tegen een achtergrond die de aandacht kan afleiden.
Rechts zie je de opname van de testopstelling gemaakt bij een brandpuntsafstand van 250 mm. Als je uitzoomt naar een brandpuntsafstand van 55 mm, wordt het perspectief veel minder in elkaar gedrukt.
Hieronder zie je een beelduitsnede van de opname gemaakt bij een brandpuntsafstand van 55 mm. Beweeg je muis over onderstaande afbeelding voor de beelduitsnede van een opname gemaakt bij 200 mm. Klik hier voor een vergelijking van de achtergrondonscherpte van de Canon EF-S 55-250 mm en de Canon 70-300 mm L.
Overstraling Canon 55-250 mm
Canon geeft aan dat de lens elementen van de Canon 55-250 mm IS mk2 zijn voorzien van Super Spectra-coatings ter voorkoming van interne reflecties en schitteringen. De “Super Spectra coating” absorbeert licht dat in de lens wordt gereflecteerd door de beeldsensor of door interne lenselementen. Toch komen we bij dit objectief zichtbaar meer overstraling en nevenbeelden voor dan bij de duurdere Canon objectieven zoals de Canon 70-200 mm of de Canon 70-300 L.
Scherpte
250 mm @ Canon 650D:
Canon EF 70-300 mm f/4-5.6L IS USM vs Canon EF-S 55-250mm f/4-5.6 IS mk2
Dank zij het hoog oplossend vermogen van de Canon 650D laat de Canon EF-S 55-250 mm IS mk2 over het hele zoombereik degelijke prestaties zien. Bij de kortere brandpuntsafstanden blijft de scherpte van de Canon 55-250 mm IS mk2 aan de randen bij volle opening iets achter op het centrum. Bij een brandpuntsafstand van 250 mm is ook het centrum zacht, maar 1 stop diafragmeren leidt tot een aanzienlijk scherper beeld.
Met de veel duurdere Canon L lenzen zichtbaar scherpere beelden. Ter illustratie zie je hierboven twee beelduitsnedes gemaakt met de Canon 650D en de Canon EF-S 55-250 mm (rechts) en de Canon 70-300 mm L (links).
Chromatische aberratie
De jpg bestanden uit de Canon 650D gemaakt met de Canon 55-250 mm IS mk2 vertoonden bij alle brandpuntsafstanden geen zichtbare chromatische aberratie. Dat is niet verwonderlijk omdat de lensafwijkingscorrectie was ingeschakeld op de Canon 650D.
Maar ook zonder lensafwijkingscorrectie doet deze lens het goed qua chromatische aberratie. We hebben de RAW bestanden bekeken op het beeldscherm. Bij diafragma 4 – 5.6 is er zelfs bij een 100% vergroting geen zichtbare chromatische aberratie aanwezig Bij diafragma 11 is de chromatische aberratie wel zichtbaar aanwezig, maar dit is nog makkelijk softwarematig te corrigeren.
Conclusie test Canon EF-S 55-250 mm IS
Voordelen
- Redelijk goede optische prestaties voor een zeer aantrekkelijke prijs
- Licht van gewicht
- Ingebouwde beeldstabilisatie
Nadelen
- Beperkt lichtsterkte
- Lagere scherpte bij 250 mm
- Zowel autofocus als beeldstabilisatie maken lawaai
Qua prijs / kwaliteit heeft de Canon 55-250 mm IS mk2 veel te bieden. Als je op zoek bent naar een goedkoop, compact, lichtgewicht telezoom objectief met redelijk goede optische prestaties, dan is dit een goede keuze. Helaas hebben wij de eerste versie van de Canon EF-S 55-250 mm niet getest. Maar de lichtafval die wij in deze test hebben gemeten, is lager dan de lichtafval in testverslagen van de eerste versie van de Canon 55-250 mm. Mogelijk heeft Canon toch een kleine verbetering doorgevoerd, maar dit verschil kan ook andere oorzaken hebben (verschillende exemplaren of verschillen in meetmethode).
Wie serieus werk wil maken van fotografie met een telelens, zou ik adviseren om wat meer geld neer te tellen voor een zwaarder en duurder objectief zoals de Canon 70-200 mm f/4 of de Canon 70-300 L. Met name de scherpte bij de langere brandpuntsafstand kan een belangrijke overweging zijn om voor een duurdere lens te kiezen. Maar een lichtsterke telelens maakt het ook makkelijker om scherp te stellen bij weinig licht en om een bewegend onderwerp te bevriezen. Daarnaast is de bokeh van lichtsterkere telelenzen veel zachter.