Met een lange telelens – ik denk aan 500mm omgerekend naar een camera met een volformaat sensor, of meer – druk je het perspectief samen. En het is een kunst om op een punt scherp te stellen waar je het minste last hebt van de hele beperkte scherptediepte die je bij extreme telelenzen hebt. Zelfs f/8 stelt niet veel voor bij 1000mm (omgerekend naar een volformaat sensor). Deze opnames zijn gemaakt met een Sigma 150-600mm Contemporary, een Kipon AF converter en een Panasonic GH4. Iedere trilling wordt pijnlijk zichtbaar! Zeker als je in een vogelkijkhut staat, waar diverse mensen heen en weer lopen.
Het eerste deel van deze video is geschoten zonder statief. Zelfs beeldstabilisatie in Adobe Premiere Pro is dan geen wondermiddel meer.
Ik ga op zoek naar een zwaar videostatief om te kijken of dat verschil uitmaakt, want ik vind het wel een grappig onderwerp.
{vimeo}139059106{/vimeo}
