Natuurlijk zijn jpegs niet beter dan raw. Tenminste… Wanneer je raw schiet heb je heel veel mogelijkheden om een foto te verbeteren. In een rawbestand zit meer dynamisch bereik en heb je meer kleuren tot je beschikking dan in een 8 bits jpeg-bestand. Als je die extra informatie nodig hebt en je weet hoe je die in de nabewerking optimaal kan benutten, dan zijn raw bestanden beter dan jpegs. Maar er zijn situaties waarin je soms zomaar liever een jpeg hebt dan een raw-bestand.
Leve de jpeg
Camerafabrikanten worden namelijk steeds beter en slimmer in het optimaliseren van de jpegbestanden die je direct uit de camera krijgt. Ze kennen alle bijzonderheden van de camera, de sensor en de gebruikte objectieven als die van het eigen merk zijn, en kunnen daar het maximale mee doen. Door een combinatie van lenscorrecties, cameraprofielen en slimme software zoals ‘context-aware’ verscherpen kunnen jpegs soms zo goed zijn, dat je die look niet zomaar met rawbestanden kopieert. Soms heb je daarvoor in raw bijna alle instellingen nodig die je tot je beschikking hebt: contrast, hooglichten, schaduwen, verzadiging, verscherping met masker en ruisreductie, curves. En dan nog krijg je het soms niet zo mooi als de jpegs. Een handige manier om dat op te lossen is het gebruik van cameraprofielen in Lightroom. Je vindt ze bij Lightroom en Adobe Camera Raw onder de Camera Calibration tab. Van een aantal camera’s staan tegenwoordig de cameraprofielen als preset in Lightroom. Dat is bijvoorbeeld het geval met de topmodellen van Panasonic, de GH4 en de GH5. Als je met de GX8 of GX80 werkt dan staan ze er niet en kan je alleen in het standaard Adobeprofiel werken.
De profielen zijn er niet alleen voor een aantal modellen van Panasonic, maar bijvoorbeeld ook voor Sony en Canon camera’s.
Het rawbestand van deze ijsvogel is mooi neutraal en zacht en biedt heel veel ruimte voor aanpassing. Maar de jpeg knalt direct van het scherm. De opname is gemaakt met de Panasonic GH5. De cameraprofielen van die camera staan tegenwoordig als preset in Adobe Lightroom. Daardoor kan je het raw bestand heel snel dezelfde uitstraling geven als het bijbehorende jpeg bestand:
De mogelijkheid om zo’n cameraprofiel toe te passen betekent dat je alsnog heel gemakkelijk je raw-bestand er als de bijbehorende jpeg uit kan laten zien. Het resultaat is niet altijd exact gelijk aan de jpeg die in de camera wordt gemaakt. Dat komt doordat Lightroom met andere algorithmes werkt dan Panasonic of Canon in de camera gebruiken. Maar het resultaat komt wel heel dicht in de buurt en je hebt met het raw bestand dan nog steeds de mogelijkheid om van daar verder te optimaliseren. Veel vakfotografen gebruiken jpegs om klanten te laten kiezen welke opnames ze willen ontvangen. Ze gaan er dan van uit dat de raw-bestanden na bewerking er natuurlijk nog veel beter uit gaan zien. Maar soms is het in de praktijk lastig om dat voor elkaar te krijgen, om de raw bestanden net zoveel ‘pop’ mee te geven als de jpegs. Door eerst het cameraprofiel toe te passen op de rawbestanden voorkom je als vakfotograaf dat je eindeloos moet bewerken om je rawbestanden al net zo goed te krijgen als de jpegs. Als je de jpegs wel mooi vindt maar nog net iets meer doortekening wilt hebben in de hoge lichten of in die dichtgelopen schaduwen, dan is het ook ideaal. Met het cameraprofiel of de beeldstijl in Lightroom of ACR kan je de raw snel op de jpeg laten lijken, om de opname daarna verder te verfijnen.
