In 2000 was de Nikon AF 80-400mm f/4.5-5.6D ED VR één van de eerste Nikon lenzen met ingebouwde beeldstabilisatie, of Vibratie Reductie (VR), zoals Nikon dat noemt. In April 2013 is er een opvolger, de Nikon AF-S 80-400mm f/4.5-5.6G ED VR, op de markt gekomen met een verbeterde versie van de beeldstabilisatie en een ingebouwde AF motor. Ook het ontwerp van het objectief is aangepast, waarbij de Nikon 80-400 mm nu bestaat uit 20 lenselementen (voorheen 17) in 12 groepen (was: 11), inclusief een Super ED Glas Element en vier ED glas elementen. Deze glassoorten worden gebruikt om chromatische aberratie te minimaliseren, en dat was samen met de matige AF snelheid één van de weinige kritiekpunten op de vorige versie van dit objectief. Dit objectief is ontworpen voor FX camera’s met een volformaat sensor, maar op een camera met een DX sensor, zoals de Nikon D5200, is dit objectief extra geschikt voor natuur- of sport fotografie, c.q. video. |
|
Nikon AF-S 80-400mm f/4.5-5.6G ED VR test @ Nikon D5200
|
|
![]() |
|
Nikon 80-4000 mm VR + Kenko 2x converter, @ 800 mm, f/13, 1/160 + VR (RAW opname met achteraf verhoogd contrast)
|
|
Een brandpuntsafstand van 400 mm op een camera met een DX sensor komt qua beeldhoek overeen met een 600 mm telelens op een camera met een FX sensor. Met name natuurfotografen willen soms uitwijken naar een nog langere brandpuntsafstand, bijvoorbeeld door de Nikon 80-400mm te combineren met een teleconverter. De AF van de Nikon 80-400mm VR werkt nog steeds in combinatie met een 1,4x teleconverter. Bij gebruik van een 2x converter zal je op handmatig scherpstellen of op Liveview (dat wel langzaam is) over moeten stappen. Maar dan heb je wel een brandpuntsafstand bereik dat qua beeldhoek overeenkomt met een 240- 1200 mm objectief op een camera met een volformaat sensor. Het kleine plaatje laat zien wat wij met onze blote ogen zagen. Helaas hadden we slecht weer toen we met dit objectief praktijkopnames wilden maken. Bij heiig weer (zoals bij de foto hierboven, zonder een statief te gebruiken bij 1/160 @ 1200 mm FF equivalent), krijg je opnames met heel weinig contrast, die je wat zal moeten bewerken voor een toonbaar resultaat. En dat is dan meer de schuld van het slechte weer dan van de teleconverter. |
|
Constructie |
|
De Nikon AF-S 80-400 mm VR is een zwaar (1,5 kg), degelijk gebouwd objectief. De behuizing is gemaakt van hoogwaardig kunststof en heeft een metalen vatting en een rubberen afdichting die het objectief beschermt tegen stof en spatwater. De Nikon 80-400 mm wordt geleverd met zonnekap, objectieftas en een statiefbevestiging, die het ook gemakkelijker maakt om tussen staande en liggende opnames te wisselen als de camera op een statief is bevestigd. |
{insertgrid ID = 288} |
Autofocus |
|
Volgens Nikon is ook het AF systeem van de 80-400mm VR verbeterd ten opzichte van zijn voorganger. De Nikon 80-400mm VR heeft een ingebouwde Silent Wave Motor (SWM) en is daarmee ook geschikt om te gebruiken in combinatie met camerabodies zonder AF motor, zoals de Nikon D3200. De AF van dit objectief is snel en – inderdaad – heel stil. We hebben de vorige versie van dit objectief niet getest, maar de AF-snelheid van de vorige versie komt in de reviews als minpunt naar voren. De nieuwe Nikon AF-S 80-400 mm VR stelt snel scherp. Door de scherpstelbeperkingsschakelaar te gebruiken, kan het scherpstelbereik beperkt worden tot ∞-6m, waardoor de AF-tijd nog verder verkort worden. Het objectief maakt gebruik van IF (Internal Focussing), waardoor de front lens niet roteert tijdens het scherpstellen. |
|
Beeldstabilisatie / Vibratie reductie |
|
De Nikon AF-S NIKKOR 80-400mm f/4.5-5.6G ED VR is voorzien van de nieuwste versie van Nikon’s Vibratie Reductie (VR) systeem, waardoor je een winst van 4 stops (en dat was 3 stops bij zijn voorganger) hebt ten opzichte van een opname die uit de hand wordt geschoten. |
![]() |
We zijn nog bezig met een test van de Nikon AF-S 80-400 mm met een Nikon D800E. Hiernaast zie je de resultaten voor de VR test van de Nikon 80-400mm op een Nikon D800E in ons testlab. Opnames gemaakt bij een 70mm brandpuntsafstand met een sluitertijd van 1/200 en 1/25 seconde zijn exact even scherp. Bij een sluitertijd van 1/13 (4 stops verschil) is de opname wel iets minder scherp, maar veeeel beter dan een uit de hand geschoten opname zonder VR. Aan de praktijkopname boven aan dit artikel kan je zien dat de beeldstabilisatie ook bij langere brandpuntsastanden goed functioneert. Een opname gemaakt zonder statief met een brandpuntsafstand van 800mm (=1200mm @ ff) en een sluitertijd van 1/160 seconde zonder VR, is niet om aan te zien vanwege de bewegingsonscherpte. |
|
Resolutie |
|
Om de hoge resolutie van de Nikon D5200 en de Nikon 80-400mm VR maximaal tot hun recht te laten komen, fotograferen we een testkaart van bijna 2 meter breed. Als je die testkaart beeldvullend wilt fotograferen, sta je op een afstand van 35 meter. De Nikon 80-400 mm VR laat over het hele bereik een mooi constante scherpte zien. De hoogste resolutie loopt van 3000 lijnen per beeldhoogte bij 80mm naar 2500 lijnen per beeldhoogte bij 400 mm. De scherpte in de hoeken blijft meestal – meetbaar, niet zichtbaar – iets achter op de scherpte in het centrum. Toch is , mede dankzij de 24 megapixels van de Nikon D5200, de resolutie in de uiterste hoeken altijd minimaal 1500 lijnen per beeldhoogte. Er zijn een hoop objectieven die een dergelijke resolutie in het centrum laten zien als je ze gebruikt op een camera met een APS-C sensor.
|
![]() |
Waarschijnlijk is het verschil in resolutie tussen de nieuwe en de oude versie van de Nikon 80-400 mm klein. Op Photozone staat een Nikon 80-400mm review van de vorige versie van dit objectief, waar een reolutie in het centrum van het beeld wordt gemeten van ~1900 LW/PH, op basis van een RAW bestand gemaakt met een 10 megapixel Nikon D200 camera. Als je die waarde extrapoleert naar een 24 megapixel camera, dan verwacht je een resolutie in het centrum van ~3000 LW/PH. Onze 24 megapixel Nikon D5200 RAW bestanden gemaakt bij f/8 en f/11 gaven een resolutie te zien tussen 2930 en 3075 LW/PH bij brandpuntsafstanden tussen 80 en 267mm. Bij 400mm, hebben we voor de RAW bestanden een resolutie in het centrum gemeten van ~ 2500 LW/PH. |
|
Lichtafval |
|
Omdat de Nikon AF-S 80-400mm VR ontworpen is voor gebruik op een camera met een volformaat sensor, heb je bij geen enkel diafragma of brandpuntsafstand last van zichtbare lichtafval. Bij volle opening geldt dat hoe langer de brandpuntsafstand, des te hoger het lichtafval, maar het wordt nooit meer dan 0.5 stops bij 500 mm f/5.6. | ![]() |
Vervorming |
|
Ondanks het grote 5x zoombereik, is er geen enkele brandpuntsafstand waar je zichtbare vervorming tegenkomt. De meetresultaten voor RAW bestanden vertoonden zelfs nog iets lagere waarden dan de jpg bestanden. Voor dat verschil hebben we geen verklaring. We tillen daar ook niet zo zwaar aan, omdat in beide gevallen de vervorming onder de 1% blijft. | ![]() |
|
|
Bokeh Nikon AF-S 80-400mm f/4.5-5.6G ED VR |
|
De Bokeh is mooi rond en vertoont geen cirkels. En niet alleen bij volle opening. Ook bij diafragma 8 zag de bokeh er nog mooi uit. | ![]() |
Overstraling |
|
Ter voorkoming van overstraling en nevenbeelden zijn de lenselementen voorzien van Nikon’s Nano Crystal Coating. Ook wordt een zonnekap meegeleverd. Tijdens de praktijktest zijn we geen felle lichtbron tegengekomen om de overstraling in de praktijk te onderzoeken. In de studio zijn we geen overstraling of nevenbeelden als de lens vlak naast een zeer felle lichtbron werd gericht. Pas als de lichtbron rechtstreeks in beeld schijnt is er overstraling en een nauwelijks waarneembaar nevenbeeld (bij de witte pijl) te zien. Dat zijn heel goede prestaties. | ![]() |
Chromatische aberratie |
|
Telelenzen kunnen gevoelig zijn voor chromatische aberratie. In hun Nikon 80-400mm test, rapporteerde Photozone dat de oude versie van de Nikon 80-400mm VR zichtbare laterale chromatische aberratie vertoonde, met name bij een 80 mm brandpuntsafstand en diafragma 4.5 tot 5.6. In het nieuwe ontwerp is meer ED glas toegepast, waardoor chromatische aberratie verminderd wordt. Bovendien past de Nikon D5200 in-camera correctie van chromatische aberratie in jpg bestanden toe, waardoor laterale chromatische aberratie eveneens wordt veminderd. Zowel RAW als jpg bestanden vertonen geen zichtbare chromatische aberratie. Pas als je een opname op je beeldscherm uitvergroot tot 200% word en groene en paarse randen in de hoeken zichtbaar. |
![]() |
{insertgrid=117} | {insertgrid=118} |
Conclusie Nikon AF-S 80-400mm f/4.5-5.6G ED VR test |
|
![]() |
Gebruik de Lensvergelijker of kijk in ons overzicht van geteste objectieven om dit objectief te vergelijken met andere objectieven.
|
![]() |
{insertgrid ID = 301} |
![]() |
{insertgrid ID = 302} |
Voordelen |
Nadelen |
|
|
{insertgrid=344}{insertgrid=345}{insertgrid=343} |
|
De Nikon AF 80-400mm f/4.5-5.6D ED VR is een objectief met een hoge aanschafprijs en dat maakt dat de verwachtingen voor de beeldkwaliteit ook hoog zijn. De bouwkwaliteit is goed, maar van een Nikon verwacht je dat ook. De camera stelt snel en nauwkeurig scherp: de scherpte is hoog bij alle brandpuntsafstanden. Ook in de hoeken. Lichtafval en vervorming zijn bij geen enkele brandpuntsafstand zichtbaar aanwezig en de chromatische aberratie is, ook in RAW bestanden zonder lenscorrectie, laag. De voornaamste kritiek op de oude versie waren de trage AF en hoge CA. Op beide punten scoort de nieuwe versie van de Nikon 80-400mm goed in onze test. De nieuwere versie van de beeldstabilisatie is uiterst effectief, ook bij langere brandpuntsafstanden. Nikon prijst dit objectief aan als een betrouwbaar werkpaard. Voor zover wij dat in onze korte testperiode hebben kunnen nagaan, wordt dat door onze Nikon 80-400mm VR test bevestigd. |