Nikon D7100 testrapport: meetresultaten

Dit is een bijlage van onze Nikon D7100 test. De metingen zijn uitgevoerd met behulp van Imatest. Voor de testwijze en de uitleg van begrippen: zie FAQ.  Conclusie en praktijkopnames staan in de Nikon D7100 test.

Resolutie van de sensor

De sensor van de Nikon D7100 is niet voorzien van een laagdoorlaatfilter cq. moiré filter. In theorie zou dat tot een hogere resolutie kunnen leiden voor de Nikon D7100 ten opzichte van de Nikon D5200 of de Nikon D3200: twee camera’s met een laagdoorlaatfilter.
Om de hoogst mogelijke resolutie uit een APS-C / DX sensor te halen, heb je een hele goede lens nodig: de pixels op een 24 megapixel DX sensor zitten net zo dicht op elkaar als de pixels op een 56 megapixel FX camera sensor.

In onze metingen vinden we, zowel voor in Lightroom ontwikkelde RAW bestanden als in-camera jpg bestanden geen verschillen tussen de Nikon D7100 (RAW: 2900 LW/PH) en de Nikon D5200 (RAW: 2800 LW/PH). De Nikon D3200 scoorde met 2600 LW/PH iets lager, maar het verschil is zo klein, dat je het met het blote oog niet zal zien. Alle metingen zijn gedaan bij bij f/5.6 met een heel goed objectief. Mogelijk dat de verschillen groter zijn als we de metingen met hetzelfde objectief herhalen bij f/2.8, want in theorie is daar een hogere resolutie te behalen. Hoe dan ook, de Nikon D7100 hoort, net asl de Nikon D5200, qua resolutie tot de absolute top van wat er op dit moment te koop is.

Een nadeel van het weglaten van een laagdoorlaatfilter zou kunnen zijn, dat je last krijgt van moiré; een interferentieverschijnsel dat hiernaast ter illustratie is weergegeven. Zowel in onze studio-opnames als in onze praktijkopnames zijn we geen duidelijk zichtbare moiré tegengekomen. Natuurkundig is dat ook te verklaren met diffractie van het licht. Lees het artikel:  Do Sensors “Outresolve” Lenses? van Rubén Osuna en Efraín García op Luminous Landscape, als je hier dieper in wilt duiken.

Nu komen we terug op de 100% beelduitsnede van een jpg opname van een paardenbloem. Uit onze metingen blijkt dat de jpg bestanden bij de instellingen die wij hebben gekozen, te veel zijn verscherpt. Een te hoge mate van verscherping is in de Imatest resultaten te herkennen aan een “bult” bij een scherpe overgang van zwart naar wit. Linksonder zie je het RAW bestand, rechts het te veel verscherpte jpg bestand.
Misschien is het een goed idee om over een paar weken een artikel te publiceren over verscherpen van opnames, want dit onderwerp lijkt steeds belangrijker te worden als je de hoge resolutie van moderne camera’s en objectieven tot hun recht wil laten komen.

Dynamisch bereik van de sensor

In theorie is te verwachten dat het weglaten van een laagdoorlaatfilter leidt tot een lagere ruis en daardoor ook een hoger dynamisch bereik. Fujifilm vermeldt dit ook als verklaring voor de hoge prestaties van de Fujifilm X-E1 sensor. Maar wij hebben geen hoger dynamisch bereik gemeten voor de Nikon D7100 (zonder filter) dan voor de Nikon D5200 (met filter). Het totale dynamische bereik is 12 stops voor een 100 ISO RAW bestand en 11 stops voor een jpg bestand. Dat is heel erg hoog, maar komt voor het RAW bestand iets lager uit dan het dynamisch bereik dat we voor de Nikon D5200 hebben gemeten. Ook DxO-mark rapporteert een iets hoger dynamisch bereik voor de Nikon D5200 ten opzichte van de Nikon D7100. Pas op met vergelijken: DxO meet op een andere wijze dan CameraStuffReview; je kan dan ook de absolute getallen van Dxo en CameraStuffReview  niet rechtstreeks met elkaar vergelijken.  In de praktijk zal je het verschil in dynamisch bereik van de Nikon D7100 en de Nikon D5200 niet merken. Beide camera’s zijn gewoon heel erg goed qua dynamisch bereik. Het rapportcijfer voor dynamisch bereik van beide camera’s in ons cameratest overzicht is dan ook aan elkaar gelijk. Voor de testwijze en de uitleg van begrippen: zie FAQ
Het dynamisch bereik van de Nikon D7100 is zo hoog, dat zelfs als je recht tegen de zon in fotografeert, waarbij de automatische belichting kiest voor een snelle sluitertijd, er desondanks bijna geen clipping in de schaduwpartijen plaatsvind. Lightroom markeert de overbelichte delen in rood (de zon) en de onderbelichte delenblauw (een tak rechtsonder).

Ruis

Onze Imatest metingen voor de signaal/ruis verhouding (hoe hoger, hoe beter) bij 100 ISO en 6400 ISO zijn hiernaast weergegeven. Het eerste wat opvalt, is hoe klein de verschillen zijn bij 100 ISO. De twee camera’s met een FX sensor, de Nikon D600 en de Nikon D700, scoren beter dan de overige Nikon camera’s. Maar de verschillen zijn klein. Bij hogere ISO waardes merk je beter dat grotere pixels ook leiden tot een betere signaal ruis verhouding, waardoor de Nikon D600 en de Nikon D800E beter scoren dan de andere camera’s. Dat de Nikon sensoren steeds beter worden, merk je aan de Nikon D700 die bij 6400 ISO vrijwel geëvenaard wordt door de Nikon D7100, D5200 en de Nikon D3200. En aan de Nikon D7000, die qua signaal/ruisverhouding achter blijft bij de Nikon D7100.   

Kleurweergave Daglicht

De Nikon D7100 levert RAW bestanden en jpg bestanden met een goede kleurweergave. Hier is helemaal niets op aan te merken. De illustratie toont de kleurfouten van een 100 ISO jpg opname gemaakt bij daglicht. Hoe verder de ideale kleur (vierkantje) is verwijderd van de kleurweergave van de camera (rondje), des te groter het kleurverschil. Voor de testwijze en de uitleg van begrippen: zie FAQ

Kleurweergave kunstlicht

Bij kunstlicht kan je, zowel voor de jpg als RAW bestanden, niet blind vertrouwen op de autowitbalans, zoals duidelijk is te zien in de afgebeelde resultaten voor een 200 ISO jpg bestand. Alle kleuren vertonen een duidelijke oranje kleurzweem.  Dat is niks bijzonders; deze kleurverschuiving is net zo groot bij de andere spiegelreflexcamera’s die we tot op heden hebben getest, zoals de Nikon D3200 en de Nikon D5200. Wie in RAW fotografeert, kan eenvoudig de witbalans aanpassen zonder al te veel kwaliteitsverlies.

Onze conclusie en praktijkopnames staan in de Nikon D7100 test.