Dankzij CAD (Computer Aided Design) zijn objectieven de afgelopen twintig jaar complexer en beter geworden. Tegelijk daarmee kwam ook het fenomeen ‘sample variation’ op. Aan de ene kant pronkten moderne objectieven met prachtige MTF curves die bij de meeste merken door de computer worden berekend. Aan de andere kant werden gebruikers opgescheept met objectieven die heel onregelmatig presteerden, met hoeken die niet overal even scherp waren of lenzen die soms overduidelijk een scherpteverloop hadden van de ene kant naar de andere.
{youtube}JGBcbRELO-E{/youtube}
Heel recent zien we dat sample variation een minder groot probleem lijkt te worden. Soms heeft dat te maken met het beter leren beheersen van innovaties in objectievenbouw, soms met kwaliteitscontrole. Maar een heel belangrijke ontwikkeling is dat fabrikanten onderkennen dat ontwerpen die het op papier fantastisch doen, niet altijd succesvol en betrouwbaar in de praktijk kunnen worden geproduceerd. In dit filmpje, Philosophy of Nikkor, komen Nikon ingenieurs aan het woord die uitleggen wat hun rol in het ontwerp- en productieproces is. Een rode draad door de verschillende verhalen is dat ze continue bezig zijn het productieproces te verbeteren. Dat houdt in dat ontwerpen ook weer terug gaan naar de tekentafel tot het zo verfijnd is dat er betrouwbaar een objectief mee kan worden gemaakt dat voldoet aan alle kwaliteitsnormen. Interessant voor iedereen die zich afvraagd wat er komt kijken bij het maken van moderne lenzen en camera’s.
