Nog beter dan de AF-S 35mm f/1.8 met F mount. Nikon scoort met de Z 35mm f/1.8S met hoge bouw- en beeldkwaliteit.

Een lichtsterk objectief met een 35mm brandpuntsafstand is erg poulair bij zowel professionele als amateurfotografen, voor bijvoorbeeld reis-, straat- of reportagefotografie. Je kan er heel mooi portretten mee maken met wat meer omgeving in beeld dan met een standaardobjectief. Maar het leent zich net zo goed voor landschapsfotografie of interieuropnames. Het is gewoon heel allround. Wat dat betreft, is het geen verrassende keus dat Nikon de Z 35mm f/1.8 S na de eerder door ons geteste Nikon Z 24-70mm f/4S zoom als tweede objectief voor de Z serie heeft uitgebracht.

De Nikon Z-camera’s hebben een bajonet die veel groter is dan de oude Nikon F-bajonet en de afstand van de bajonet tot de sensor is veel korter. Nikon heeft hierdoor veel meer vrijheid bij het ontwerpen van objectieven. Dat zie je terug bij de Z 24-70mm f/4 S en de Z14-30mm f/4 S. Die kunnen beide ingeschoven worden voor transport en zijn hierdoor veel compacter om mee te nemen. Ook kan je op de Z 14-30mm f/4 S gewone schroeffilters gebruiken, wat bijzonder is voor een ultragroothoek. Maar als je nu verwacht dat de Nikon Z 35mm f/1.8 S ook bijzonder compact is, dan kom je bedrogen uit. Nikon vindt kennelijk bij de vaste brandpunten iets anders belangrijk dan de meest compacte afmetingen. Dat zou zomaar beeldkwaliteit kunnen zijn. Moderne lenzen worden niet ontworpen voor de sensoren van nu, maar voor de sensoren van morgen. Dat betekent dat ze aan strengere eisen moeten voldoen dan objectieven van vijf of tien jaar geleden. En dat betekent vrijwel altijd dat ze groter, zwaarder worden en meer glas krijgen.

Bouw en autofocus

De Nikon Z 35mm f/1.8 S is bij rechtstreekse vergelijking met de Nikon AF-S 35mm f/1.8G groter, zwaarder en duurder. Het is ongeveer 65 gram zwaarder en een centimeter langer. Maar voor de eigenaar van een Nikon Z6 of Nikon Z7 vervallen die verschillen, omdat je een adapter nodig hebt om een objectief met een F vatting op een camera met een Z vatting te gebruiken. De Z 35mm is dus op een Nikon Z camera wel de meest compacte optie. Beide objectieven hebben evenveel lenselementen. Maar waar de AF-S het moet doen met slechts een ED element en een asferisch element, heeft de Z 35mm f/1.8 S twee ED elementen en drie asferische elementen. De AF-S heeft 7 diafragmalamellen, de Z 35mm f/1.8 S heeft er negen. De nieuwe Nikon Z 35mm f/1.8 S is dus duidelijk een ambitieuzer ontwerp. De lens voelt ook heel degelijk aan. De superbrede scherpstelring is volledig spelingsvrij en er is een schakelaar voor het wisselen tussen autofocus en handmatige scherpstelling. De kortste scherpstelstand is 0,25 meter. De autofocus is behoorlijk snel, stil en nauwkeurig.

Lichtafval, overstraling en vervorming

Kijk je door de zoeker dan heeft de Z 35mm f/1.8 S vrijwel geen enkele vertekening. In raw blijkt er echter wel degelijk zo’n 1,5% tonvormige vertekening aanwezig te zijn. Voor objectieven op een spiegelreflexcamera zou dat een minpunt zijn, omdat je die vertekening altijd in de zoeker blijft zien. Bij spiegelloze systemen  kan die vertekening voor de opname al worden gecorrigeeerd. Theoretisch zorgt zo’n correctie voor verlies aan beeldkwaliteit. Maar ontwerpers kunnen ook winst boeken op andere gebieden als ze bijvoorbeeld de vertekening softwarematig laten corrigeren. Tegenwoordig zien we steeds vaker  objectieven waar het nodige aan moet worden gerekend, maar die toch heel goed scoren. De Z 35mm f/1.8 S hoort bij dit soort moderne ontwerpen.

Met alle correcties aan, is het beeld vrijwel vertekenigsvrij – zowel voor de opname als erna. Je kan deze Z 35mm f/1.8 S dus gerust gebruiken voor architectuuropnames.

De Z 35mm f/1.8 S heeft ook wat last van lichtafval. Op volle opening is dat in raw ongeveer twee stops. Na correctie blijft daar ongeveer een stop van over. Dat vinden we niet zo’n probleem. Een beetje lichtafval geeft een vignet in de foto. Dat kan heel mooi zijn. Het is een kwestie van smaak. Maar die stop correctie gaat wel ten koste van het bruikbare dynamisch bereik in de hoeken. Anders dan bij de vertekening kost het corrigeren van lichtafval wel degelijk een beetje beeldkwaliteit. Als je diafragmeert neemt de lichtafval wel af. Op f/2.8 is het in raw nog maar 1.2 stops en ook daar gaat in de jpegs weer bijna een stop van af.

De Z 35mm f/1.8 S beschikt over Nano Crystal Coating en die doet over het algemeen behoorlijk zijn werk. Schiet je direct tegen de zon in, dan kan je wel wat kleine lichtvlekjes krijgen. Het contrast heeft daar niet onder te lijden. Dat blijft hoog. Schiet je tegen de zon in op een kleine diafragmaopening als f/16, dan kan je hele mooie zonnesterren krijgen met de Z 35mm f/1.8 S.

beeldkwaliteit

De strategie om bij het lensontwerp enige lichtafval (2 stops bij volle opening) en vervorming (-1,5% zonder correcties) toe te staan en hiervoor te corrigeren bij het bewerken van RAW opnames of het opslaan van jpg bestanden levert een bijna perfect eindresultaat op. De centrumscherpte is op volle opening uitstekend en ook de hoeken zijn dan al goed. Alle overige diafragma’s hebben nog iets betere hoeken, maar zijn verder volkomen gelijk aan elkaar. Dit objectief hoef je niet te diafragmeren om meer scherpte te krijgen. De enige winst is meer scherptediepte. Het contrast is ook heel hoog. Het enige minpuntje is dat het objectief wat last heeft van longitudinale chromatische aberraties (LoCA’s). Dat zie je aan kleurrandjes langs onscherpe partijen wanneer je opnames maakt op volle opening. Het verdwijnt zodra je diafragmeert, maar dan krijg je dus ook meer scherptediepte en dus minder bokeh.

Nikon Z 35mm f/1.8 S IN DE PRAKTIJK

Benieuwd naar de prestaties van de Nikon Z 35mm f/1.8 S in de praktijk? Klik op de button hieronder en bezoek onze vernieuwde webgallery met praktijkopnames. De beelden kunnen in volle resolutie worden gedownload om op 100% te worden bekeken.

Conclusie test Nikon Z 35mm f/1.8 S op een Nikon Z7