De Panasonic 20 mm 1.7 is bij de start van het micro-43 systeem in 2009 op de markt gekomen. De lens is uitermate compact en licht, zonder dat dit ten koste gaat van de optische prestaties. Wij hebben de Panasonic 20 mm getest op een Panasonic GH2, maar in combinatie met een Panasonic G3 heb je een combinatie die je altijd in een jaszak bij je kan dragen.
Praktijkopname gemaakt met de 12 megapixel Panasonic GF1 en de Panasonic 20mm 1.7 ASPH LUMIX G20 mm, f/4.5, 1/500 s.
Bouw en Autofocus
Deze compacte lens is ondanks zijn lage gewicht toch degelijk gebouwd en mooi afgewerkt. De aandrijving van de autofocus vindt plaats met een “drive by wire” systeem, waardoor je geen mechanische weerstand voelt bij het handmatig scherpstellen. De scherpstelring blijft ook doordraaien als je 20 cm of oneindig hebt bereikt. Dat is even wennen. Maar automatisch scherpstellen van de Panasonic 20 mm 1.7 op een Panasonic GH2 gebeurt nauwkeurig en snel. {insertgrid ID = 288}De lens is zo compact; er is geen ruimte voor beeldstabilisatie. Maar gezien de brandpuntsafstand en de lichtsterkte van deze lens, zal de beeldstabilisatie zelden worden gemist.
Lichtafval
Alleen bij volle opening heeft het deze lens duidelijk last van lichtafval, zoals je in de rechterbovenhoek van onderstaande opname kunt zien. Omdat dit één van de weinige micro-43 objectieven met een lichtsterkte onder f/2 is, zal deze lens relatief vaak bij volle opening gebruikt worden. Gelukkig is lichtafval softwarematig goed achteraf te corrigeren.
Panasonic 20 mm 1.7 ASPH LUMIX G, f/2,8, 1/100 s
Vervorming
De vervorming van dit objectief wordt zowel voor de RAW bestanden (bij de meeste RAW converters) als de jpg bestanden automatisch gecorrigeerd. Het eindresultaat is erg goed.
Bokeh
Deze lens geeft bij volle opening een hele mooie achtergrondonscherpte / bokeh, zoals uit de bovenstaande beelduitsnede (gemaakt bij f/1.7) blijkt. Maar gezien de korte brandpuntsafstand, moet je goed opletten dat je zo min mogelijk diafragmeert, want anders verlies je die mooie vage achtergrond weer. De rechter opname is gemaakt vanuit hetzelfde standpunt, maar nu bij diafragma 11. De rode bessen op bijna een meter van het groene blad op de voorgrond, verdwijnen nu niet meer in de achtergrondonscherpte, maar worden herkenbaar in beeld gebracht. Hiermee zie je meteen een nadeel van een kleine beeldsensor, je hebt meer scherptediepte dan bij gebruik van een APS-C sensor.
Overstraling
Bij het testen van de Panasonic 20 mm 1.7 zijn we in het testlab onder extreme condities incidenteel overstraling (zoals hiernaast afgebeeld) tegengekomen. In de praktijkopnames kwamen we dat niet tegen.
Ben je van plan om met deze lens nachtfotografie met veel straatlantaarns te gaan doen, dan zal je incidenteel overstraling tegenkomen. Dat geldt overigens ook voor heel veel andere objectieven. Maar in de regel doen de – volgens Panasonic om ghosts en flare te voorkomen multi-coated – lenselementen hun werk naar behoren en heb je geen last van overstraling.
Scherpte
De scherpte is getest door de sensor verhouding van de testcamera (Panasonic GH2) op 2:3 te zetten, waardoor de meetresultaten rechtstreeks te vergelijken zijn met de meetresultaten van lenzen op een camera met een APS-C of volformaat sensor. Als je de camera gebruikt in de standaardverhouding 4:3 is het aantal lijnen per beeldhoogte niet alleen in theorie, maar ook in werkelijkheid nog hoger.
De scherpte van deze lens is in het centrum erg hoog, dit blijkt zowel uit onze praktijkopnames als uit onze metingen. De beste prestaties (bij een beeldverhouding van 2:3) werden behaald bij diafragma 2.8 met 2000 lijnen per beeldhoogte (LW/PH) in het centrum, 1500 LW/PH aan de randen en 1250 LW/PH in de uiterste hoeken. 
Uit de metingen blijkt de resolutie in de extreme hoeken altijd achter te blijven ten opzichte van het centrum. In de praktijk valt dat niet op, omdat de resolutie in de uiterste hoeken tot diafragma 4 ruim boven de 1000 LW/PH blijft. De Panasonic 20 mm 1.7, gekoppeld aan een Panasonic GH2, nestelt zich qua resolutie tussen de allerbeste objectieven voor micro-43, APS-C en volformaat bij elkaar.
Wat wel opvalt, is het verschil in scherpte in het centrum tussen een opname gemaakt bij diafragma 16 en diafragma 2.8. Ten gevolge van diffractie neemt de scherpte vanaf diafragma 2.8 langzaam af. Daardoor is de opname gemaakt bij diafragma 16 veel minder scherp dan een opname gemaakt bij diafragma 2.8.
Houd je muis boven het plaatje voor een vergelijking tussen de scherpte bij diafragma 16 en diafragma 2.8.
Chromatische aberratie
Volgens Panasonic zorgt het gebruik van 2 aspherische lenzen ervoor dat chromatische aberratie geminimaliseerd is. Bovendien worden zowel de RAW bestanden (bij de meeste RAW converters) als de jpg bestanden automatisch gecorrigeerd voor chromatische aberratie.
In onze praktijkopnames zijn we geen chromatische aberratie tegengekomen bij de Panasonic 20 mm 1.7 en ook de meetwaardes voor chromatische aberratie zijn erg laag.
Conclusie Panasonic 20mm 1.7 ASPH LUMIX G test
Voordelen
- Hoge scherpte
- Lage chromatische aberratie en vervorming
- Lichtsterk
- Mooie bokeh
- Compacte bouw en licht gewicht
- Solide bouw en mooie afwerking
Nadelen
- Lichtafval bij volle lensopening
- Handmatige scherpstellen zonder weerstand
De Panasonic 20 mm 1.7 is een mooi objectief zonder echte nadelen. Deze standaardlens is zo klein en licht, dat de Panasonic 20 mm in combinatie met bijvoorbeeld een Panasonic GF2 bijna net zo klein is als een compactcamera. De optische prestaties zijn erg goed. Uit de metingen blijkt de resolutie in de extreme hoeken altijd achter te blijven ten opzichte van het erg hoge resolutie in het centrum. In de praktijk valt dat niet op. De lichtafval bij volle opening is goed met software te corrigeren, in die sitauties waar het sorend is. De Panasonic 20 mm 1.7 nestelt zich qua resolutie tussen de allerbeste objectieven voor micro-43, APS-C en volformaat bij elkaar.
