Full Review: Fujifilm X-H2 – 40 megapixel APS-C

De Fujifilm X-H2 is de eerste APS-C camera met een 40 megapixel sensor en 8K video

Introductie Fujifilm X-H2

De Fujifilm X-H2 is niet de eerste X-H2, al zou de naam dat wel doen vermoeden. Fujifilm heeft namelijk eerder de X-H2S uitgebracht. De X-H2S is een camera waarbij alles om Speed ofwel Snelheid draait. Aan de basis daarvan liggen een stacked CMOS sensor (de eerste voor Fujifilm) en een nieuwe processor, de X-processor 5. De X-H2 heeft dezelfde ingrediënten, maar het recept is niet iets anders. De sensor van de X-H2 heeft namelijk geen 26 megapixel (zoals bij de X-H2S en de X-T4) maar 40 megapixel. Daarmee is de X-H2 op dit moment de APS-C camera met de hoogste resolutie.

Hoger nog dan de 32 megapixel APS-C camera’s van Canon. Daarmee is dit de ultieme APS-C camera voor fotografen die graag onderwerpen met heel veel detail fotograferen, zoals landschappen of architectuur. Wie het onderste uit de kan wil hebben, kan zelfs 160 megapixel opnames maken in een high res mode. Die kunnen echter niet in de camera worden verwerkt, omdat dit volgens Fujifilm te veel tijd zou kosten.

Hybride

De X-H2 is echter niet alleen een camera voor fotografen. Het is namelijk nog steeds een echte hybride camera, net als de X-H2S. De camera kan filmen in raw (via een externe recorder) en ProRes, in 10 bit 4:2:2 met een grote keus aan codecs. De hoge resolutie van de sensor zorgt ook voor bijzondere mogelijkheden in video. De X-H2 kan namelijk filmen in 8K tot 30 beelden per seconde en daarmee is het de eerste APS-C camera die die mogelijkheid biedt.

Bouw en bediening

De Fujifilm X-H2 is exact even groot als de X-H2S. Iets anders hadden we ook niet verwacht. Dat betekent dat de X-H2 dus kleiner is dan de X-H1. Wat voor de X-H2S geldt, geldt dus ook voor de X-H2. De grip is lekker fors, zodat de camera goed in de hand ligt. Dat is een trend die Fujifilm met de X-H1 heeft ingezet en zelfs ook op de compacte X-S10 heeft doorgezet. De X-H2 heeft een groot E-ink scherm dat ook informatie weergeeft als de camera uit staat. Een belangrijk verschil met de X-H1 is dat de X-H2 niet meer de traditionele knoppen voor sluitertijd en gevoeligheid heeft. De X-H2 is wat meer een mini Fufjifilm GFX. Op de linkerschouder zit een keuzeknop voor de programmastand. Op de rechterschouder zit het grote scherm, met drie knoppen voor onder andere de ISO-instelling en de witbalans.

De X-H2S heeft twee sleuven voor geheugenkaarten. De een is voor UHS-II SD kaarten en de andere voor CFexpress type B. Die laatste is natuurlijk nodig voor de grote bestanden die je zowel met filmen als fotograferen kan schieten. Aan de andere zijkant zitten aansluiting voor een microfoon en een koptelefoon en een full size HDMI poort. De resolutie van de zoeker is 5,76 megapixel en die geeft een prachtig zoekerbeeld. Het zoekerbeeld kan 120 keer per seconde worden ververst, waardoor er geen zichtbare blackout meer is, zelfs niet op de hoogste opnamesnelheid. Het scherm heeft 1,62 miljoen pixels.

Beeldkwaliteit

De Fujifilm X-H2S heeft een 40 megapixel sensor. De resolutie is dus hoger dan van welke andere APS-C camera dan ook. Kleinere pixels betekent vaak wel iets meer ruis en een kleiner dynamisch bereik. Om dat laatste iets tegen te gaan, heeft de X-H2 een lagere basisgevoeligheid van 125 ISO, waar de X-H2S 160 ISO heeft. De Fujifilm X-H2 heeft nu ook 10 bit HEIF als extra optie, waardoor je in JPEG wat meer dynamisch bereik en kleurdiepte hebt.

De 40 megapixel sensor stelt natuurlijk hoge eisen aan de objectieven die op de camera gebruikt worden. Geen wonder dat Fujifilm recent een aantal van zijn oudste vastbrandpunt-objectieven heeft vernieuwd. Al die objectieven, zoals de nieuwe XF 18mm F1.4 R LM WR, de XF 23mm F1.4 R LM WR, de nieuwe XF 30mm F2.8 R LM WR Macro en de XF 56mm F1.2 R WR, halen het maximale uit de sensor. Fujifilm heeft lijst online staan met objectieven die zij adviseren voor de X-H2. Met deze objectieven is er wel een verschil te zien tussen bijvoorbeeld de bestanden van de X-H2S met zijn 26 megapixel sensor en die van de X-H2, al zijn de verschillen niet supergroot. De X-H2 heeft 7728 pixels in de breedte, de X-H2S heeft er 6240. Lineair is dat een toename van 24%. Alles onder de 20% is vaak visueel niet of nauwelijks waarneembaar. Dit zit er net boven en zal in bijvoorbeeld grote prints of op een 8K scherm voor goede kijkers net een verschil maken. Vooral hele fijne details of bijvoorbeeld ronde lijnen of rechte lijnen die schuin door het beeld lopen, worden met de X-H2 wat mooier weergegeven. Bij hogere ISO’s krijgt de X-H2 iets sneller last van ruis dan de X-H2S. Dat was te verwachten, maar het alweer zijn de verschillen niet heel groot. Je hebt met de X-H2 wat meer pixels, dus als je gaat resizen dan zie je er al helemaal niet veel meer van.

De X-H2 kan ook 160 megapixel high res opnames maken. Die moeten naderhand in software op een computer worden samengesteld. Dat is een nadeel, omdat je hierdoor niet op locatie het resultaat kan controleren (en eventueel een extra poging kan doen). De X-H2, of liever de software voor het samenvoegen, heeft niet de mogelijkheid om beweging in het beeld weg te rekenen. Deze stand is dus enkel geschikt voor onderwerpen die helemaal stil staan en natuurlijk mag ook de camera absoluut niet bewegen. De high res beelden zijn vanzelfsprekend groter, vrij van moire en iets gedetailleerder. De camera legt in high res niet echt 160 megapixel aan details vast, maar er wel sprake van enige winst ten opzichte van de 40 megapixel bestanden.

Video

De Fujifilm X-H2 is een uitstekende videocamera. De X-H2 beschikt over alle codecs die de X-H2S heeft. Dat betekent dat hij dus ook kan filmen in in H.264 en H.265 als direct in Apple ProRes HQ en LT in 10 bit 4:2:2 intern. Via de HDMI kan je zelfs raw video uitsturen in zowel ProRes Raw als Blackmagic Raw, afhankelijk van welke recorder je gebruikt (Atomos Ninja V of V Plus of een Blackmagic Video Assist). Op sommige punten is de X-H2 zelfs beter dan de X-H2S, maar op een enkel punt is hij minder goed. De X-H2 is de betere videocamera als je geïnteresseerd bent in filmen in 8K.

De X-H2 is daarmee de eerste camera die deze mogelijkheid biedt. Het is echte 8K, zonder beperkingen. Het is 10 bit 4:2:2 en kan zelfs als ProRes worden weggeschreven. Wie geen 8K nodig heeft kan ook in 6.2K filmen, net als 8K beschikbaar tot 30 beelden per seconde. 4K is beschikbaar tot 60 beelden per seconde en Full HD tot zelfs 240 beelden per seconde. Toch kan de X-H2S een betere camera zijn voor video. De X-H2S heeft namelijk een snellere uitlezing en daardoor minder rolling shutter dan de X-H2. Voor opnames met snelbewegende onderwerpen of snelle camerabewegingen kan je dus beter de X-H2S kiezen. De X-H2S heeft nog twee voordelen. Het kan in F-Log2 in 14 bit filmen en het heeft een ‘open gate’ mogelijkheid, waarbij de hele sensor kan worden opgenomen om daar later een gewenste uitsnede uit te halen. De X-H2 schiet zowel in 6.2K als in 4K oversampelde video en de kwaliteit daarvan is daardoor heel fraai. Wie een beetje oppast met die rolling shutter, kan met de X-H2 dus echt heel goede video schieten. De X-H2 is dus zeker een echte hybride camera.

De X-H2 kan net als de X-H2S worden voorzien van een actieven koeling en heeft een aansluiting om die koeling van voeding te voorzien. De koeling is heel compact en stil. Het scherm moet dan wel opengeklapt blijven. Fujfilm heeft de X-H2 ook F-log 2 gegeven. F-log 2 biedt een groter dynamisch bereik dan F-log, dat ook aanwezig is op de X-H2.

Autofocus

De X-H2 heeft dezelfde rekenkracht als de X-H2S en maakt net als de X-H2S gebruik van nieuwe technieken om de autofocus en de tracking van de autofocus te verbeteren. De X-H2 kan hierdoor kleinere onderwerpen beter herkennen dan bijvoorbeeld de X-T4 en ook beter rekening houden met onregelmatige bewegingen. Verder kan de X-H2 nu dieren, vogels, auto’s, treinen, motoren en vliegtuigen herkennen. Deze standen staan los van de gezichts- en oogherkenning en werken daar ook niet mee samen. Maar kies je voor bijvoorbeeld ‘vogels’ als onderwerp, dan zal de camera wel weer proberen scherp te stellen op de ogen als die zichtbaar zijn.

De X-H2 heeft dankzij de hogere resolutie iets meer AF-punten dan de X-H2S. Toch zullen de prestaties ook volgens Fujifilm net een ietsje minder zijn dan bij de X-H2S, omdat de sensor gewoon simpelweg iets minder snel uitgelezen wordt. Nu is de X-H2 ook niet de ultieme camera voor actiefotografie. Wie die zoekt, kan beter bij de X-H2S terecht. Voor natuurfotografie ligt het wat genuanceerder, omdat je met de X-H2 weer wat meer kan croppen.

Bijzondere functies

De Fujifilm X-H2 is heeft een 40 megapixel sensor, maar daarmee is de koek nog niet op. De X-H2 heeft namelijk een high res mode waarmee 160 megapixel opnames gemaakt kunnen worden. Hiervoor maakt de X-H2 maar liefst 20 opnames. Voor het samenstellen van de high res opnames is externe software nodig. Je kan de opnames dus niet direct in de camera bekijken. Volgens Fujifilm kan dat niet anders, vanwege het vele rekenwerk. Zeker voor opnames op locatie kan je hierdoor echter niet controleren of alles in de opname dan ook klopt. Verder zijn er net als bij de Fujifilm X-H2S voor de X-H2 twee grips beschikbaar. De ene zorgt voor meer accucapaciteit, de andere biedt een netwerkaansluiting.

Verder is er ook voor de Fujifilm X-H2 de FAN-001 externe koeling beschikbaar. Die kan na het openklappen van het scherm op de achterzijde van de camera worden geschroefd en wordt gevoed vanuit de camera.

Conclusie test Fujifilm X-H2