De Sigma 100-400mm f/5-6.3 DG DN OS Contemporary is de meest betaalbare lange telezoom voor Sony en Panasonic.

De nieuwe Sigma 100-400mm F/5-6.3 DG DN OS Contemporary is een nieuwe, lange telezoom in E-vatting en L-vatting. Hij is daarmee geschikt voor de full frame camera’s van Sony, Panasonic, Leica en Sigma. Voor al die merken is dit de goedkoopste zoom met dit bereik die je zonder adapters kan gebruiken. Het is ook het lichtste en kleinste objectief in zijn klasse. Sigma noemt dit objectief daarom de ‘Handy Tele Master’. De Sigma 100-400mm F/5-6.3 DG DN OS is een objectief in de Contemporary serie van Sigma. Het is dus geen Art objectief. Dat komt vooral doordat Sigma geen enkel lang zoomobjectief in de Art-serie plaatst. Het zegt weinig over de beeld- of bouwkwaliteit.

De Sigma 100-400mm F/5-6.3 DG DN OS is geen aangepaste versie van de al bestaande Sigma 100-400mm f/5-6.3 DG OS HSM voor spiegelreflexcamera’s.  Het objectief is volledig nieuw ontworpen en heeft een ander optisch ontwerp. Het is een fractie groter dan spiegelreflexvariant, maar zodra je daar een adapter bij optelt om het op een spiegelloge camera te gebruiken, wordt die natuurlijk groter en zwaarder dan deze Sigma 100-400mm f/5-6.3 DG DN OS Contemporary.

Voor de de L-versie komen er ook twee teleconverters beschikbaar. Het zijn, zoals gebruikelijk, een 1,4x en een 2x converter, de TC-1411 en de TC-2011. Ook komt er voor het L-systeem een USB Dock, de UD-11. De optioneel verkrijgbare statiefgondel, de TS-111, is natuurlijk op beide uitvoeringen van dit objectief bruikbaar.

Bouw van de Sigma 100-400mm F/5-6.3 DG DN OS

De Sigma 100-400mm F/5-6.3 DG DN OS Contemporary is een compact objectief. Het is met 197mm lengte (L) of 199mm (E) net iets minder dan 20 centimeter lang. Daarmee is het een fractie korter dan de 205mm van de Sony FE 100-400mm f/4.5-5.6 GM OSS. De Sigma is vooral een stuk slanker dan de Sony, met 86mm om 94mm. Ook de filtermaat is een bescheiden 67mm. Het gewicht van de Sigma is 1135 gram. Dat is merkbaar lichter dan de 1395 gram van de Sony (beide zonder statiefbevestiging). het optisch ontwerp van de Sigma bevat 22 lenslementen in 16 groepen met 1 FLD element en 4 SLD elementen. Het objectief is deels gemaakt van hoogwaardige kunststoffen. Het achterste gedeelte dat de meeste kracht moet opvangen is gemaakt van een magnesiumlegering en de bajonet is natuurlijk ook van metaal. Er zit een flinke pakking op de bajonet om voor een vrijwel waterdichte afdichting met de camera te zorgen. Sigma vermeld niet of het objectief nog meer afdichtingen bevat.

Het objectief kan met een statiefgondel gebruikt worden. Dat is een los accessoire. Standaard wordt het objectief geleverd met een rubber ring die over de schroeven van de statiefgondelbevestiging geschoven kan worden. Hierdoor ligt het objectief lekkerder in de hand als je zonder statiefgondel werkt. Het ziet er ook wat fraaier uit. De Sigma 100-400mm F/5-6.3 DG DN OS Contemporary heeft een flinke hoeveelheid bedieningselementen. Er is een zoomlock om onbedoeld uitschuiven te voorkomen. Aan de zijkant zit een cluster met een AF/MF schakelaar, een programmeerbare AFL (autofocus lock) knop en een begrenzer voor de scherpstelling, van oneindig tot dichtbij, oneindig tot 6 meter en 6 meter tot dichtbij. Daaronder zit de schakelaar voor de verschillende beeldstabilisatiestanden. Zoomen kan met de brede draairing die net als bij de Tamron zooms aan de voorzijde zit. Er is echter ook de optie om gewoon de voorkant van het objectief te pakken en het objectief dan als een schuifzoom te bedienen.

Autofocus

We hebben de Sigma 100-400mm F/5-6.3 DG OS HSM, de spiegelreflexuitvoering, ook op een Sony A7R III getest. Optisch beviel dat goed. Maar we hadden wel problemen met de autofocus. De nieuwe Sigma 100-400mm F/5-6.3 DG DN OS Contemporary is speciaal voor spiegelloge camera’s ontworpen en we hebben met deze Sigma op bijvoorbeeld de nieuwe Sony A7R IV geen enkel probleem gehad. Dat hadden we ook niet verwacht. Sigma heeft namelijk met eerdere DG DN objectieven als de Sigma 24-70mm F2.8 DG DN Art laten zien dat ze precies weten hoe ze een goed functionerende autofocus moeten maken voor spiegelloge camera’s. De scherpstelling is snel, precies en stil. De aanwezigheid van een AF-lock, een focuslimiter en een schakelaar voor AF/MF is ook heel prettig. De kortste instelafstand is 1.10m op 100mm en 1.60 op 400mm. De maximale vergrotingsmaatstaf is hiermee 1:4.1

Beeldkwaliteit Sigma 100-400mm F/5-6.3 DG DN OS 

De MTF curves zien er goed uit en in de praktijk maakt de Sigma 100-400mm F/5-6.3 DG DN OS deze ook volledig waar. De scherpte in het centrum is al bij volle opening erg goed, met een licht verloop naar de hoeken. Natuurlijk is ‘volle’ opening bij dit objectief een relatief begrip. Het objectief haalt F5 op 100mm, maar wordt al F5.6 halverwege de 100mm en 135mm aanduiding op de zoomring. Gelukkig houdt het objectief deze lichtsterkte dan vast tot bijna 250mm. Op 100mm krijg je een kleine verbetering in beeldkwaliteit bij diafragmeren, maar niet heel veel. Wat wel helpt om de beeldkwaliteit te verbeteren is inzoomen. Dat zien we niet heel veel bij zoomobjectieven. Meestal wordt de beeldkwaliteit dan juist minder. Deze Sigma presteert echter beter op 300mm en 400mm dan op 100mm en dat is eigenlijk precies wat je wilt bij een lange telezoom. Het korte bereik heb je mogelijk al, maar dit objectief koop je natuurlijk vooral omdat hij tot 400mm kan. En dan is het fijn dat hij daar het best presteert. Op 400mm is er nog steeds een klein verloop naar de hoeken, maar de zone tussen het centrum en de hoeken is op 400mm wel duidelijk beter dan op 100mm. De verschillen met de veel duurdere Sony FE 100-400mm F4.5-5.6 GM OSS zijn bijzonder klein en in de praktijk verwaarloosbaar.

De Sigma 100-400mm F/5-6.3 DG DN OS heeft een klein beetje vertekening die kussenvormig is over het hele bereik. In natuur- en landschapsopnames zal het niet zichtbaar zijn, maar voor kritisch architectuurwerk zal je wellicht een kleine correctie toe moeten passen.

Lichtafval is gering, minder dan een stop op volle opening op 100mm. Het neemt wel iets toe als je inzoomt en zorgt op 400mm toch voor een klein vignetje. Uiteraard is dit ook gemakkelijk te corrigeren als het storend is.

De Sigma 100-400mm F/5-6.3 DG DN OS heeft vrijwel geen last van chromatische aberraties. Je kan met dit objectief dus probleemloos donkere onderwerpen (bomen, vogels) tegen een lichte lucht fotograferen zonder storende kleurrandjes. De Sigma presteert op dit gebied heel goed.

Tegenlicht is over het algemeen ook geen probleem voor de Sigma. Met veel moeite kan je weleens wat overstraling krijgen, maar vaak is dan een net iets andere compositie al voldoende om het weg te krijgen. Het bokeh van de Sigma is door de vrij kleine lensopening natuurlijk niet zo fraai als van lichtsterkere objectieven, maar het is niet slecht. Hoe meer je inzoomt, hoe groter de achtergrondonscherpte wordt en daar kan je voor portretten of close-ups van bloemen je voordeel mee doen.

De beeldstabilisatie op de Sigma 100-400mm F/5-6.3 DG DN OS zou goed moeten zijn voor zo’n vier stops en in de praktijk haalden we dit ook. Bij de Tamron 70-300mm F4.5-6.3 Di III RXD moesten we het enkel met de beeldstabilisatie van de camera doen, omdat het objectief zelf geen stabilisatie heeft. Dat werkt, maar toch net wat minder dan bij een objectief met stabilisatie, zoals deze Sigma. De Sigma 100-400mm f/5-6.3 DG DN OS levert hierdoor meer bruikbare opnames bij wat langere sluitertijden op.

Conclusie test Sigma 100-400mm F/5-6.3 DG DN OS Contemporary op Sony A7R III