Full Review Canon EOS R6 II – snelle hybride

De Canon EOS R6 II is een evolutie van de nog niet zo oude EOS R6 en biedt net weer even iets meer.

Introductie Canon EOS R6 II

In juni 2020 stelde Canon de EOS R6 voor, samen met de EOS R5. Die laatste kreeg met zijn 45 megapixels veel aandacht, maar de R6 met zijn 20 megapixels was voor veel fotografen de meer haalbare keuze. De R6 krijgt dan ook als eerste een update.

De body van de EOS R6 Mark II vrijwel hetzelfde gebleven, en ook aan de zoeker en het scherm is nauwelijks iets veranderd. De grote verandering zit binnenin met de komst van een nieuwe 24 megapixelsensor. Dat is evenveel pixels als de R3, het vlaggenschip uit de EOS R-familie. Maar de sensor in de EOS R6 Mark II is geen stacked sensor, wat betekent dat de sensor niet zo snel uitgelezen kan worden dan die van de R3. Niettemin kun je met de R6 Mark II wel twee keer zo snel fotograferen als met de R6. Die haalde 12 beelden per seconde met de mechanische sluiter en 20 beelden met de elektronische sluiter. Met de EOS R6 II is wordt dat respectievelijk 12 en maar liefst 40 beelden in raw-formaat. De sensor is gestabiliseerd, met een bewegingscorrectie van 8 stops in combinatie met bepaalde RF objectieven.

De autofocus is verfijnd met nieuwe algoritmes die Canon voor de R3 heeft ontwikkeld en met name de videomogelijkheden zijn verbeterd. Dat maakt de R6 II vooral tot een betere hybride camera voor wie zowel foto’s als video wil maken. 4K 60p heeft nu geen crop meer en zelfs 6K 30p ProRes Raw is mogelijk via de HDMI-uitgang. De camera wordt ook minder warm tijdens het filmen waardoor langere opnames mogelijk zijn en haalt ook duidelijk meer foto’s uit dezelfde accu.

Bouw en bediening

De body van de Canon EOS R6 II is bijna niet veranderd ten opzichte van de EOS R6. Dat is ook een vrij nieuw ontwerp dat nog moeiteloos een tijd mee kan. Er is wel een detail veranderd dat mogelijk wat verdeeldheid zal veroorzaken onder Canon gebruikers. De aan/uit knop is namelijk verplaatst. Bij de EOS R6 en R5 zit die op de linkerschouder, waardoor je altijd twee handen nodig had om de camera uit te zetten. Bij de EOS R6 II zit die op de rechterschouder. Hierdoor kan je de camera met je rechterhand aan zetten en opnames maken. Dat vinden we beter, maar we kunnen ons voorstellen dat Canon gebruikers er aan moeten wennen. Gebruik je naast de EOS R6 II ook een R5, dan geldt dat dubbel. Al hopen we dat de opvolger van de R5 ook de aan/uit knop naar de rechterkant verplaatst. Nu die knop niet meer links zit, is er ruimte over en Canon heeft daar nu de schakelaar voor film en foto geplaatst. Verder is de grip hetzelfde en zijn ook de zoeker en het kantel- en draaibare scherm onveranderd.

De rest van de bediening zal wel vertrouwd aanvoelen. Er zijn drie instelwielen, een voor je wijsvinger achter de ontspanknop, een voor je duim aan de achterkant van de rechterschouder en het klassieke grote wiel op de rug. Met dit drietal kun je afhankelijk van de opnamemodus sluitertijd, diafragma, ISO en belichtingscompensatie instellen. Er is ook een conventionele draaiknop voor de verschillende opnamemodi, compleet met bekende drie zelf aanpasbare posities C1 t/m C3. De grip is dezelfde als op de R6, en ook de zoeker en het kantel- en draaibare scherm zijn onveranderd.

De OLED-zoeker heeft 3,69 miljoen beeldpunten en een vergroting van 0,76x; het LCD-scherm is 7,5 cm groot en heeft 1,62 miljoen beeldpunten. Een klein verschil met de zoeker van de R6 is dat de EOS R6 II nu ook een OVF Simulatie heeft, zoals de EOS R3. Deze maakt schaduwen helderder en reproduceert kleuren neutraal om een meer spiegelreflex-achtige kijkervaring te geven. Dit kan met name handig zijn in omstandigheden met een hoog contrast. Standaard wordt een scherptedieptevoorbeeld weergegeven via een drukknop aan de voorkant van de camera, net als bij een traditionele DSLR. Canon heeft echter een menu-instelling toegevoegd om een fulltime DOF-preview mogelijk te maken, waarbij het geselecteerde diafragma al voor het afdrukken wordt ingesteld. Handig, maar wanneer het lichtniveau daalt, kan dit wel tot een schokkerig zoekerbeeld leiden. Voor opslag heeft de Canon EOS R6 twee UHS II SD kaartsleuven. Dat is eenvoudiger dan de SD-sleuf plus CFexpress van de EOS R3, maar het betekent wel dat de R6 Mark II raw-video alleen op een externe recorder kan opnemen. Aan de linkerkant zijn de poorten onveranderd, wat betekent dat de camera nog steeds een micro HDMI poort heeft. Voor een camera die zich zo als hybride profileert, is het toch wat jammer dat er geen grote HDMI-poort is. De standaard LP-E6N-batterij van Canon is goed voor 450 opnamen bij gebruik van de zoeker, of 760 met het LCD-scherm. De accu kan in de camera worden opgeladen en er wordt een externe netoplader meegeleverd in de doos.

Voor raw video is het echter niet geschikt en daarvoor moet dan ook een externe recorder worden gebruikt. Aan de linkerkant zijn de poorten ook onveranderd, wat betekent dat de camera nog steeds een micro HDMI poort heeft. Voor een camera die zich zo als hybride profileert, is dat toch wat jammer.

Beeldkwaliteit

De Canon EOS R6 II heeft een nieuwe sensor met 24 megapixel. Het is geen BSI of stacked sensor, maar kan toch tenminste 40x per seconde worden uitgelezen. Dat betekent dat de sensor vrij snel is. Ten opzichte van de EOS R6 heeft de camera 4 megapixel meer, ofwel 20%. Dat is geen heel groot verschil en zal in de praktijk niet heel erg zichtbaar zijn. Voor fotografen die net dat beetje extra bereik nodig hebben, betekent die extra 4 megapixels wel dat je net iets meer kan croppen met nauwelijks verlies aan kwaliteit.

Video

https://web.archive.org/web/20230608000238/https://www.youtube.com/watch?v=kaVNpsiBV4k

De Canon EOS R6 II heeft een nieuwe sensor met 24 megapixel. Ten opzichte van de EOS R6 heeft de camera 4 megapixel meer, ofwel 20%. Dat is geen heel groot verschil en levert in de praktijk niet heel veel zichtbaar voordeel op. Voor fotografen die net dat beetje extra bereik nodig hebben, betekent die extra 4 megapixels wel dat je net iets meer kan croppen met nauwelijks verlies aan kwaliteit. De nieuwe 24MP-sensor van de EOS R6 Mark II biedt een mooi dynamisch bereik, waardoor je zonder problemen schaduwdetails naar boven kunt halen tot ongeveer drie stops. Er zijn full-frame sensoren die het beter doen, maar het bereik volstaat voor de meeste situaties in de echte wereld.

Ondanks de toename in resolutie levert de sensor ruisvrije beelden bij lage ISO’s en ook goed bruikbare resultaten bij matig hoge instellingen. ISO 3200 is nog probleemloos bruikbaar en bij hogere gevoeligheden zie je vooral de minder storende luminantieruis. De lichtmeting en automatische witbalans werken correct en voorspelbaar. De standaard lichtmeting is gekoppeld aan het focuspunt, wat ervoor zorgt dat gezichten correct belicht worden als je op een gezicht scherpstelt.

Autofocus

Het autofocussysteem van de EOS R6 was al modern en die camera is maar net twee jaar oud. Inmiddels is de EOS R3 verschenen en die heeft weer een iets sneller, iets verfijnder systeem waar de EOS R6 II ook weer van profiteert. Het zijn geen grote verschillen, maar het is allemaal net weer even iets verbeterd. Zo herkent de camera nu ook paarden (en zebra’s) en treinen. Je hoeft ook niet in te stellen welk type onderwerp de autofocus moet opsporen. In mijn tests werkten de onderwerpherkenning en de continu autofocus met tracking bijzonder goed.

De prestaties van de camera bij reeksopnames zijn indrukwekkend. De topsnelheid van 40 fps van de camera is haalbaar met de elektronische sluiter die je in het menu Sluitermodus activeert. Met 40 fps haalde de EOS R6 Mark II in mijn test 100 opeenvolgende opnames in raw-formaat voordat de buffer volliep. Bij de elektronische sluiter is er wel kans op rolling shutter, doordat het geen stacked sensor is. Wil je dat risico uitsluiten, dan geeft de mechanische sluiter een hoogste framesnelheid van 12 fps. Daarbij wordt het zoekerbeeld tussen iedere opname wel even heel kort zwart, waardoor het iets moeilijker is om bewegende onderwerpen te volgen.

De EOS R6 II heeft ook een pre-shooting mogelijkheid. Tijdens het fotograferen kan de camera met prerecording 30 raw-beelden bufferen. Zodra je dan de ontspanknop volledig indrukt, begint de camera effectief op te nemen en tegelijk worden de 15 beelden die tot een halve seconde daarvoor zijn opgenomen ook bewaard. Zo mis je geen moment meer.

Bijzondere functies

De EOS R6 II heeft nu een pre-shooting mogelijkheid. Tijdens het fotograferen kan de camera met 30 raw-beelden per seconde fotograferen en tegelijk bufferen. Zodra je dan de ontspanknop volledig indruk begint de camera op te nemen en tegelijk worden de beelden die tot een halve seconde daarvoor zijn opgenomen ook bewaard. Zo mis je geen moment meer. Tijdens het filmen kan de camera zelfs 3 of 5 seconden bufferen. Hierdoor hoef je de camera niet meer heel lang te laten draaien in de hoop het juiste moment te vangen, maar kan je simpelweg op record drukken en pak je het volledige moment, ook met de aanloop daarnaartoe.

Ten opzichte van de concurrentie

De voornaamste concurrent van de EOS R6 II is toch wel de Sony A7 IV. De Sony heeft een 33 megapixel sensor en daarmee het voordeel van een hogere resolutie. De Sony kan echter niet tippen aan de hoge snelheid van de EOS R6 II, met maar 10 beelden per seconde. Als het gaat om video, hebben beide hun sterke en minder sterke punten. Beide hebben een goede 4K tot 30 beelden per seconde in 10 bit en log. De Sony heeft meer hulpmiddelen. Ook heeft de Sony een full size HDMI aansluiting, die zorgt voor een veel robuustere aansluiting van een externe recorder. De Sony biedt echter niet de 6K raw optie van de Canon en heeft enkel 4K60p in APS-C, waar de Canon dit gewoon als standaardmogelijkheid biedt, met behoudt van de volledige beeldhoek en ook nog eens oversampelt, dus met uistekende kwaliteit. Wie van hoge snelheid houdt, kan bij de Canon filmen met 180 beelden per seconde in Full HD, tegen 120 beelden met de Sony.

Conclusie test Canon EOS R6 II