Full Review Sony A6700 – Sony’s beste APS-C-model

Met de A6700 doet Sony weer helemaal mee op APS-C gebied

Introductie Sony A6700

De Sony A6700 is de langverwachte opvolger van de A6600. En met lang, bedoelen we ook echt lang. De A6600 is nu bijna vier jaar oud. De A6600 was en is een prima camera, maar de 24 megapixel sensor van dat model begon toch wat antiek te worden. De sensor leest naar moderne maatstaven traag uit en 8 bit video tot maximaal 30 beelden per seconde is ook niet meer echt concurrerend voor een topmodel in het APS-C formaat. Met de A6700 maakt Sony in een klap de inmiddels opgelopen achterstand op de concurrentie goed en krijgt de camera nog een aantal functies die niemand anders heeft, zoals auto-framing in video. De nieuwe 26 megapixel sensor is een BSI-model dat veel sneller kan worden uitgelezen. In combinatie met de Bionz XR processor is de camera daardoor vooral voor video sneller en krijgt de A6700 de beschikking over bijna alle mogelijkheden die de nieuwe kleinbeeld modellen van Sony ook hebben, zoals een aanraakgevoelig scherm en nog betere, op Ai gebaseerde onderwerpsherkenning voor de autofocus.

De A6700 heeft nog iets dat al veel te lang ontbroken heeft op de kleinere modellen van Sony, en dat is een voorste instelwiel. Alle APS-C modellen van Sony en zelfs de compacte kleinbeeld A7C, moesten het doen zonder zo’n voorste instelwiel, waardoor je de camera in feite geheel met je duim moest bedienen. Dat is onhandig, niet ergonomisch en geen enkele andere fabrikant kiest daarvoor, en terecht. Met dat voorste instelwiel wordt de A6700 in een klap een echte moderne camera die je even gemakkelijk kan bedienen als andere camera’s. Het heeft te lang geduurd, maar nu Sony op dit punt eindelijk het licht heeft gezien, kunnen we dat alleen maar toejuichen. Als kers op de taart heeft de camera dankzij de Bionz XR processor nu eindelijk ook de nieuwe menustructuur en een volledig aanraakgevoelig scherm. Dat wil zeggen dat je niet alleen de autofocus, maar ook alle functies en instellingen via aanraking kan wijzigen. Ideaal om bijvoorbeeld je diafragma of belichtingscorrectie aan te passen tijdens een filmopname zonder dat de camera beweegt omdat je aan een wiel moet draaien. Dat maakt het werken met de A6700 ontegenzeggelijk veel fijner dan met de oudere APS-C modellen.

Bouw en bediening

De Sony A6700 lijkt op het eerste gezicht op het zoveelste model in de A6000 serie. Maar kijk je even beter, dan zie je dat er best veel veranderd is. De grip is ietsje groter. Daar zit dezelfde Z-accu in als in de A6600, maar er zit nu ook een instelwiel op en dat maakt heel veel verschil in hoe makkelijk je de camera kan bedienen. Met dat voorste instelwiel erbij, heb je nu twee instelwielen aan de bovenkant en een verticaal instelwiel op de achterzijde. Ideaal voor als je sluitertijd, diafragma en ISO of belichtingscorrectie apart met een wiel wil bedienen. Eigenlijk zit er op de bovenkap natuurlijk nog een instelwiel en dat is de knop voor het instellen van de belichtingsprogramma’s.

Die knop heeft nu een extra schijf aan de onderzijde, net als bijvoorbeeld bij de A7 IV, om te schakelen tussen foto, video en S&Q (slow en quick video). De record-knop voor video zit nu ook op de bovenkap en dat vermindert het risico dat je per ongeluk op de knop druk bij het oppakken van de camera, wat op de oudere modellen – waar de knop op de rechterschouder zat – nog weleens kon gebeuren. Op die schouder zit nu de C1 customknop. Op de achterzijde, naast het scherm, vinden we een AF-On knop en ook die is nieuw. De camera heeft echter geen joystick voor het selecteren van het autofocuspunt.

De poorten en aansluitmogelijkheden van de A6700 zijn ook net even anders dan van bijvoorbeeld de A6600. Alles zit nu aan de linkerkant, net als bij de Sony A7C. Er is een microfoon en koptelefoon aansluiting, een USB-C aansluiting en een aparte deur voor de UHS-II SD kaart. Dat is ook weer een stap vooruit ten opzichte van de A6600, die enkel met UHS-I overweg kon. Er kan maar 1 kaart gebruikt worden, maar de camera is  nog steeds zo compact, dat we dat ook best begrijpen. Een kaartsleuf aan de linkerkant vinden we hoe dan ook prettiger dan aan de onderzijde, naast de accu, waar het op de oudere modellen zit.

De zoeker lijkt qua specificaties niet erg indrukwekkend. 2,36 megapixel was 4 jaar geleden zeker acceptabel in een APS-C model, maar voor een huidig topmodel is het wat mager. De scherpte, kleuren, contrast en zoekervergroting zijn allemaal prima, dus de zoeker is in het gebruik wel fijn, maar als je in gaat zoomen om bijvoorbeeld de scherpte van een beeld te checken, dan mis je toch eigenlijk wel wat detaillering en zou je wensen dat Sony de resolutie tenminste had opgehoogd naar de 3,67 megapixel die bijvoorbeeld in een al wat ouder model als de A7R III zit. Het zal wel een prijsoverweging zijn geweest. Waar we blijer mee zijn, is het achterscherm, dat nu volledig draai- en kantelbaar is. Bij de A6600 kon je het scherm omklappen voor vloggen, maar als je een opname in de portretstand (verticaal) wilde maken, laag boven de grond, dan moest je serieus door de knieën. Met de A6700 hoeft dat niet meer. Helaas heeft ook het scherm geen verhoging van de resolutie gekregen.

Beeldkwaliteit

De Sony A6700 heeft een 26 megapixel sensor. Dat is twee megapixel meer dan de vorige APS-C modellen, dus minder dan 10%. In de praktijk zorgt dat niet voor zichtbaar meer detail in de opnames. Na uitvoerige bestudering van de raw-bestanden, zien we dat ook het dynamisch bereik en zelfs de ruis nauwelijks verschillen van die van de A6600. Voor het fotograferen van statische onderwerpen (landschap, architectuur), levert de A6700 geen kwaliteitswinst op ten opzichte van de A6600. Voor fotografie zal je sowieso niet snel verschil zien met de A6600, tenzij je de elektronische sluiter veel gebruikt. De A6700 heeft namelijk een snellere uitlezing, waardoor je minder snel last zult hebben van rolling shutter. De hoogste ISO-waarde is gelijk gebleven (102,400) en ook de beeldstabilisatie is met 5 stops niet veranderd. Dat laatste is jammer, omdat dat een gebied is waarop Sony met de nieuwe A7R V wel degelijk stappen heeft gezet.

De vooruitgang die Sony met bijvoorbeeld de A7R V heeft geboekt (8 stops met een grotere sensor), is aan de A6700 dus voorbij gegaan. Zelfs de maximale opnamesnelheid is niet veranderd, met 11 beelden per seconde. Voor een camera met een BSI-sensor en een snelle processor is dat niet heel snel. Voor fotografen zit de winst eigenlijk vooral in de nog betere autofocus en de betere ergonomie, dan puur in de sensor.

Video

De sensor en processor in de A6700 zijn in feite dezelfde als die van de Sony FX30 en het is dan ook niet verbazingwekkend dat de A6700 qua video veel gemeen heeft met die camera. Op videogebied onderscheidt de A6700 zich wel duidelijk van de A6600. De A6700 kan filmen in 4K in 10 bit in 4:2:2 en dat is iets dat hiervoor met geen enkele andere APS-C fotocamera van Sony mogelijk was. De beeldkwaliteit in 4K is prachtig en de extra speelruimte die je dankzij opnemen in 10 bit krijgt, is duidelijk te zien. Hoge contrasten kunnen beter worden overbrugd en kleuren bleken minder snel uit.

Naast S-log 2 en 3 heeft de A6700 ook S-Cinetone en HLG. Opnemen in 4K kan tot 120 beelden per seconde en zelfs tot 240 beelden per seconde in Full HD in S&Q. Je krijgt in 4K/50p of 60p wel een crop, maar de camera maakt toch gebruik van oversampeling. In 120p is de crop nog iets groter, dan leest de camera in feite een 4K segment van de sensor uit. De camera is heel compact en heeft geen actieve koeling. In 4K hebben we geen test gedaan om te kijken hoe lang de camera het volhield, maar in Full HD hebben we gemakkelijk meer dan twee uur non-stop gefilmd zonder probleem.

Autofocus

APS-C modellen als de A6600 hadden al een prima autofocussysteem met goede tracking, maar de A6700 doet daar dankzij de nieuwe Bionz XR processor nog een schepje bovenop. De camera heeft natuurlijk de Real-time Tracking die de A6600 ook al had, maar beschikt daarnaast nog over de op Ai-gebaseerde onderwerpsherkenning die echt fantastisch werkt. Herkennen van bijvoorbeeld vogels of insecten doet de camera echt erg goed en het volgen van dat soort onderwerpen is hierdoor heel makkelijk. Bij mensen werkt het ook uitstekend. De autofocus stelt scherp op ogen waar dat kan, maar als die niet zichtbaar zijn wordt het autofocuspunt verlegt naar het hoofd, zelfs als bijvoorbeeld het gezicht niet zichtbaar is.

Bijzondere functies

De A6700 heeft een aantal functies die we niet eerder op andere APS-C modellen hebben gezien. Auto-Framing is een functie die Sony op de ZV-E1 heeft geïntroduceerd. Hiermee kan de camera inzoomen op een persoon tijdens het filmen en deze volgen. Hierdoor kan met een statische camera het effect gecreëerd  worden alsof een cameraman met de persoon meebeweegt. Het effect is instelbaar, waarbij je kan kiezen hoe groot de persoon in beeld moet komen. Een andere functie die welkom is, is gecomprimeerde raw-bestanden zonder compressieverlies. Op de A6600 kon je alleen kiezen uit gecomprimeerd (met verlies aan kwaliteit) of ongecomprimeerd, en dan kreeg je hele grote bestanden.

Ten opzichte van de concurrentie

De grootste rivalen van de Sony A6700 zijn de Canon EOS R7 en de Fujifilm X-S20, als we naar prijs en specificaties kijken. De camera’s liggen dicht bij elkaar waar het gaat om mogelijkheden en beeldkwaliteit. Zelfs de mindere punten, zoals de zoeker met maar 2,36 megapixel, vinden we in alle drie terug.

De EOS R7 heeft een iets hogere resolutie en een flink hogere opnamesnelheid, maar is ook wat groter en zwaarder. De Fujifilm heeft een iets scherpere prijs. De videomogelijkheden van de A6700 zijn geweldig, maar de Fujifilm doet daar met zaken als open-gate opnemen en de mogelijkheid om actief te koelen niet echt voor onder. De Canon is ook een prima camera, maar heeft een probleem op het gebied van objectieven. Veel fotografen die een instap APS-C model kopen, nemen daar vaak twee zoom-objectieven bij, een groothoek tot licht tele en een lange telezoom, en dan zijn ze klaar. Maar dit zijn geen instapmodellen en de kans is groot dat je bij een camera in dit segment misschien wel een lichtsterke standaardzoom wil, of een lichtsterke supergroothoek voor vloggen. Bij Canon moet je dan al snel uitwijken naar de grotere en duurdere objectieven voor kleinbeeld. Sony heeft daarentegen de afgelopen tijd een aantal interessante, nieuwe objectieven voor APS-C uitgebracht, als toevoeging op het flinke assortiment dat ze al hadden. Daarmee steken ze Fujfilm inmiddels aardig naar de kroon. Verder kan je op de Sony ook nog de E-objectieven voor kleinbeeld gebruiken en is er een grote keus aan objectieven van andere fabrikanten zoals Tamron, Sigma, Laowa, Viltrox en 7Artisans, om er een paar te noemen. Een onverbiddelijk topmodel in APS-C is de A6700 echter niet. De camera kan zich bijvoorbeeld niet meten met de X-H2 van Fujifilm, met zijn 40 megapixel sensor, 2 kaartsleuven en betere zoeker. Of Sony ooit een model boven de A6700 uit gaat brengen, of dat het merk dan liever heeft dat je uitwijkt naar kleinbeeld, is de vraag.

Conclusie test Sony A6700