Review Sony A7C II – Flink verbeterde compacte kleinbeeldcamera 

Op de A7C II zijn vrijwel alle minpunten van de A7C opgelost en dat maakt de camera echt veel beter.

Introductie Sony A7C II

De Sony A7C was in 2020 best een bijzondere camera. Sony was er in geslaagd om het binnenwerk van de kleinbeeld Sony A7 III onder te brengen in een body met de uitstraling en compacte afmetingen van Sony’s APS-C camera’s. De A7C was hierdoor interessant voor een flink aantal doelgroepen. Om te beginnen was de camera hierdoor leuk voor fotografen die houden van de ‘meetzoeker’-vormgeving met een zoeker links op de hoek. Verder zijn er fotografen en filmers die liever zo min mogelijk meenemen. Dat kan zijn omdat ze bijvoorbeeld grote afstanden te voet door de natuur af moeten leggen, of omdat ze hun handbagage met apparatuur voor vliegen onder bepaalde afmetingen en een bepaald gewicht moeten houden. Voor filmers was de A7C ook interessant omdat de camera prima op lichtere en kleinere gimbals kon. De A7C had echter ook een aantal minpunten. Zo ontbrak het voorste instelwiel, net als bij de APS-C camera’s, was het aantal programmeerbare knoppen beperkt en was de beeldstabilisatie iets minder dan bij de grotere modellen. Sony had kort voor de A7C een nieuwe A7S III gelanceerd, met een nieuwe menustructuur en volledige aanraakgevoelige bediening. Met die bediening zou het gebrek aan knoppen en draaiwielen niet zo’n probleem zijn geweest. Die bediening werd echter mogelijk gemaakt door een hele nieuwe processor en het was ook wel logisch dat die niet direct in een camera werd gezet aan de onderkant van het kleinbeeldassortiment van Sony. Dat is op de nieuwe A7C II allemaal anders.

A7C II: Flinke verbeteringen

Met de A7C II lost Sony vrijwel in een klap alle minpunten van die eerste A7C op en krijgt de camera nog een aantal extra mogelijkheden. Op de Sony A6700, de nieuwe APS-C camera van Sony, zit een voorste instelwiel en dat geldt ook voor de A7C II. Je kan nu dus diafragma en sluitertijd ieder met een eigen instelwiel bedienen. De camera heeft niet langer het binnenwerk van de A7 III, maar van de A7 IV. Dat betekent een opwaardering van de pixels, van 24 naar 33 megapixel, en een nieuwe processor, de Bionz XR. Hiermee krijgt de A7C II ook de nieuwe menustructuur en zijn eindelijk alle functies op het scherm aanraakgevoelig. De videomogelijkheden zijn met de nieuwe sensor en processor ook sterk verbeterd. Filmen in 10 bit 4:2:2 met 60 beelden per seconde is mogelijk en de camera kan zelfs aan auto-framing doen. Ondanks de compacte afmetingen heeft Sony ook kans gezien om de beeldstatiblisatie te verbeteren, van 5 stops naar 7 stops. De bediening is ook verbeterd, dankzij een grotere grip, een extra customknop en doordat het wiel voor de belichtingscorrectie nu programmeerbaar is. De zoeker heeft een hogere vergrotingsfactor en is nu ook makkelijker met een bril te gebruiken. Alleen de resolutie is blijven hangen, op 2,36 megapixel. De zoeker is goed bruikbaar en de resolutie is vergelijkbaar met die van andere merken in dit segment, maar iets meer zou welkom zijn geweest.

Bouw en bediening

De Sony A7C II heeft grotendeels dezelfde body als de A7C, met de meetzoekerachtige vormgeving en de elektronische zoeker links op de hoek. Maar er zijn wel een aantal veranderingen. Zo is de grip iets dieper en heeft deze eindelijk een voorste instelwiel gekregen.

Op de bovenkap is ook het nodige veranderd. De knop voor het kiezen van de belichtingsinstelling heeft extra hendeltje gekregen. Die bedient, net als bij de A7 IV, een extra schijf waarmee je kan schakelen tussen fotografie, filmen of de S&Q (Slow en Quick) filmstanden. Dat maakt een groot verschil met de A7C, omdat je hiermee ook het menu wijzigt. Hierdoor hoef je bij het wisselen tussen fotografie en film niet steeds allerlei instellingen terug te zetten. De knop voor het starten van filmopnames zit ook niet meer op de zijkant, maar op de bovenkap. Ook dat is een verbetering. Verder is de knop voor de belichtinscorrectie programmeerbaar gemaakt. Dat is een verbetering, maar tegelijk kan je hierdoor niet meer op de bovenkant aflezen welke correctie je hebt ingesteld.

Aan de achterzijde is de uitsparing om het uitklappen van het scherm makkelijker te maken, verplaatst van de bovenkant naar rechtsonder. Hierdoor is er net boven het scherm ruimte gekomen voor een extra C(ustom)-knop. De A7C II heeft er nu twee. Dat is een verdubbeling ten opzichte van de A7C, maar nog altijd de helft van de A7 IV. De poorten zitten allemaal links en zijn ook wat gewijzigd. De USB-C poort met PD is nu naar boven gegaan en de koptelefoonaansluiting naar onder. Hierdoor kan je met het scherm opengeklapt de microfoon- en USB-C poorten prima gebruiken, maar de koptelefoonpoort is nu wat minder toegankelijk. De zoeker heeft een zichtbaar betere vergroting gekregen (0,7x tegen 0,59x op de A7C) en je kan er ook met bril makkelijker doorheen kijken. De resolutie is echter gelijk gebleven met 2,36 megapixel. Dat heeft niet alleen met de prijsstelling van de  camera te maken. In de A7C-serie (en andere compacte camera’s) worden 0,39” beeldschermpjes gebruikt en 2,36 megapixel is de hoogste resolutie waarin deze worden gemaakt. Zoekers met een hogere resolutie gebruiken grotere schermen en die passen eenvoudigweg niet in de zoeker van de A7C II. Dat geldt niet voor het scherm aan de achterzijde. Ook dat heeft dezelfde resolutie als van de A7C, 1,03 megapixel. Dat had wel opgewaardeerd kunnen worden. De accu dezelfde Z-type accu als in de overige camera’s van Sony, maar het aantal opnames ligt iets lager, vermoedelijk doordat de sensor en vooral de processoren en mogelijk ook de beeldstabilisatie meer stroom verbruiken. Desalniettemin kan je nog steeds behoorlijk lang met de accu’s doen.

Beeldkwaliteit

De Sony A7C II heeft de 33 megapixel sensor van de A7 IV en dat is een redelijke verbetering ten opzichte van de 24 megapixel van de A7 III/A7C.  Met ruim 30% meer pixels is er een zichtbare toename aan detail in beeld, terwijl de prestaties bij hoge gevoeligheden en het dynamisch bereik er nauwelijks onder lijden. De 33 megapixel sensor heeft een fractie meer ruis, maar veel verschil maakt het niet.

De opnamesnelheid is gelijk aan die van de A7C, met 10 beelden per seconde. Afhankelijk van de situatie kunnen de betere autofocus en de verbeterde beeldstabilisatie ook verschil maken.

Video

De Sony A7C II heeft net als de A7 IV 10 bit video in 4:2:2. In kleinbeeld filmt de camera in maximaal 30 beelden per seconde en er wordt dan gebruik gemaakt van een 7K beeld dat wordt oversampelt naar 4K, zonder binning of lineskipping. De kwaliteit is hierdoor erg goed en duidelijk beter dan van de A7C, die niet verder komt dan 8bit 4:2:0. Vooral in situaties met tegenlicht of hoog contrast is het verschil goed zichtbaar. In Super-35 crop kan de camera filmen in 4K 60p, maar er is dan geen oversampeling van het beeld. S-log 2 en S-log 3 zijn aanwezig, net als S-Cinetone. De A7C II biedt vrijwel alle nieuwe videofuncties, en sommige daarvan zijn zelfs niet eens aanwezig op de iets duurdere A7 IV. De A7C II ondersteund automatische correctie van de focus breathing (met een aantal Sony objectieven), Focus Mapping en Focus Peakting tijdens de autofocus. Ook kan de A7C II de automatische witbalans traploos verstellen. Zelfs Auto Framing is aanwezig. Deze functie is kort geleden geïntroduceerd op de ZV-E1. Met Auto-Framing kan de camera zelf inzoomen op een persoon en deze op dezelfde plek in beeld houden, ook als hij of zij heen en weer loopt. Voor het maken van een vlog kan dat voor solo-contentcreators interessant zijn. Met Auto Framing lijkt het namelijk alsof een cameraman de presentator volgt met pannen en zoomen. Wie ook nog een losse recorder aansluit, kan tegelijk het hele beeld opnemen.

Autofocus

De autofocus van de A7C was al goed, met uitstekende Real-time tracking. De A7C II doet daar nog een schepje bovenop. De camera heeft iets meer AF-punten (759 om 693) en iets meer bereik (94% om 93%) en kan nu tot -4 EV scherpstellen. Het grootste verschil is dat de A7C II een extra chip heeft waardoor de camera gebruik kan maken van op Ai gebaseerde algoritmes die de onderwerpsherkenning sterk verbeteren. Dat merk je zowel bij het fotograferen van mensen als bijvoorbeeld vogels. De A7C had al goede oog- en gezichtsherkenning, maar de A7C II kan ook menselijke vormen herkennen, zelfs het het gezicht niet zichtbaar is. Vervolgens kan de camera scherpstellen op waar het hoofd zich zou moeten bevinden, in plaats van ergens midden op de romp. De uitstekende onderwerpsherkenning en tracking zorgt ervoor dat je minder snel een autofocusveld hoeft te selecteren en het ontbreken van een joystick voor de autofocus is hierdoor ook niet zo erg.

Bijzondere functies

Een belangrijk verschil van de A7C II met de A7C is de verbeterde beeldstabilisatie. Niet alleen omdat je hierdoor makkelijker met langere sluitertijden bij weinig licht kan werken, maar ook omdat je hierdoor makkelijker met iets minder lichtsterke en daardoor compactere objectieven kan werken. We hebben de A7C II zowel met de Sony 16-35mm F4 powerzoom als de nieuwe Sony FE 16-35mm F2.8 GM II kunnen testen. En hoe fraai die laatste ook is, de F4 versie past op een compacte camera als de A7C II gewoon domweg beter. De balans is fijner en de camera ligt daardoor lekkerder in de hand.

Ten opzichte van de concurrentie

Wat is nu precies de concurrentie van de A7C II? Voor de een zal dat de A6700 zijn. Voor iets minder geld heb je met de A6700 een APS-C model met vergelijkbare vormgeving en afmetingen met iets minder pixels (26 megapixel), een iets mindere stabilisatie, maar wel met 4K/120p en compactere objectieven. Vooral voor filmers is dat een interessante optie. Betaal je iets meer, dan kan je van Sony een A7 IV krijgen. Die heeft bijvoorbeeld twee kaartsleuven, een betere zoeker en een full-size HDMI poort. Maar die mist bijvoorbeeld Auto Framing en heeft een minder goede beeldstabilisatie. De concurrentie heeft geen camera’s die qua vormgeving of uitstraling vergelijkbaar zijn met de A7C II, maar die wel op prijs en mogelijkheden met de A7C II kunnen concurreren. Dan is het de vraag hoeveel waarde je hecht aan die kleine, lichte body?

Conclusie test Sony A7C II