In december 2009 kwam de vernieuwde Sigma 17-70 mm OS, voluit genoemd Sigma 17-70 mm 2.8-4.0 DC Macro OS HSM uit. Het nieuwe exemplaar is iets lichtsterker en, minstens zo belangrijk, is voorzien van beeldstabilisatie. Een objectief met een brandpuntsafstand van 17-70 mm is veel universeler dan een objectief dat in de uiterste zoomstand niet verder komt dan 50 mm. Bij portretfotografie is namelijk 70 mm in veel gevallen een heel fijne brandpuntsafstand. Opvallend is dat de Sigma 17-70 mm OS het enige objectief is met dat zoombereik.
In 2013 is dit objectief vervenagen door de Sigma 17-70 mm 2.8-4.0 DC Macro OS HSM Contemporary.
Beeldhoek @17 mm
Beeldhoek @70 mm
Bouw en autofocus Sigma 17-70 mm 2.8-4.0 DC Macro OS HSM
Zoals we van Sigma gewend zijn draait de zoomring spelingvrij met precies de goede frictie. De scherpstelring heeft een heel korte slag en draait wel erg licht. Op het objectief staan de aanduiding “Macro”. Het onderwerp heeft dan een grootte van ongeveer 5 bij 7,5 cm maar bevindt zich op een paar centimeter van de frontlens. Dat werkt in de praktijk, vanwege schaduwvorming, niet zo handig. De aandrijving van de autofocus gebeurt met een HSM aandrijving. Het scherpstellen gaat met een Canon 600D heel erg snel en nagenoeg geluidloos; van 15 meter naar 1,5 meter in slechts 0,18 seconde. Ook bij weinig licht is de AF trefzeker.{insertgrid ID = 288}
Beeldstabilisatie Sigma 17-70 mm 2.8-4.0 DC Macro OS HSM
De effectiviteit van de ingebouwde beeldstabilisatie is gemeten bij een brandpuntsafstand van 70 mm. De effectiviteit is ongeveer 3 stops.
Lichtafval
De lichtafval uitgedrukt in stops is bij f/2.8 en f/4.0 net wat te hoog. Opvallend is dat dat niet geldt voor een brandpuntsafstand van 28 mm maar wel voor de andere brandpuntsafstanden. Lichtafval is overigens goed te bestrijden met bepaalde programma’s.
Vervorming
De vervorming, uitgedrukt in procenten, is bij alle gemeten brandpuntsafstanden op 28 mm na fors. Vervorming kan met software bestreden worden.
Overstraling
De Sigma 17-70 mm is gevoelig zowel voor overstraling als voor nevenbeelden bij sterk tegenlicht. In de praktijk zal je daar rekening mee moeten houden.
Scherpte
Het scheidend vermogen, uitgedrukt in lijnen/sensorhoogte, bereikt in het centrum hoge tot zeer hoge waarden. Bij een brandpuntsafstand van 17 mm is het verschil met de hoeken groot. Bij de andere brandpuntsafstanden is de scherpte ook in de hoeken opvallend goed. Het scheidend vermogen van de Sigma is bij alle brandpuntsafstanden op de uiterste groothoekstand na hoger dan het scheidend vermogen van de Canon 17-85 mm 4-5.6 en de Canon 15-85 mm 3.5-5.6. De Sigma is tevens wat lichtsterker.
Chromatische aberratie
De chromatische aberratie is bij 17 mm hoog en bij de andere brandpuntsafstanden opvallend laag. Chromatische aberratie kan met de juiste software bestreden worden.
Conclusie Sigma 17-70 mm 2.8-4.0 DC Macro OS
Voordelen
- Zeer goede scherpte in het centrum bij alle brandpuntsafstanden voor een objectief in deze klasse
- Goede tot zeer goede scherpte in de hoeken, alleen bij 17 mm wat minder
- Praktisch zoombereik
- Zeer snelle autofocus
- Degelijk aanvoelend
- Goede prijs/kwaliteit verhouding
Nadelen
- Zeer matige scherpte bij 17 mm in de hoeken
- Hoge vervorming bij 17 mm
- Gevoelig voor tegenlicht
- Chromatische aberratie bij 17 mm aan de hoge kant
De Sigma 17-70 mm 2.8-4.0 DC Macro OS HSM heeft een veel interessanter zoombereik dan de Canon kitlens 18-55 mm. Die extra millimeters aan de telekant maakt het mogelijk dit objectief in te zetten als portretlens. Het scheidend vermogen is, op de uiterste groothoekstand na, hoger dan het scheidend vermogen van de Canon 17-85 mm 4-5.6 en de Canon 15-85 mm 3.5-5.6. De prestaties op het gebied van vervorming, gevoeligheid voor overstraling en lichtafval zijn heel gemiddeld maar het objectief is lichtsterker dan de concurrenten. Ondanks de wat hogere aanschafprijs biedt de Sigma 17-70 mm OS door de hogere scherpte veel waar voor zijn geld. In 2013 is dit objectief vervenagen door de Sigma 17-70 mm 2.8-4.0 DC Macro OS HSM Contemporary.
