| In 2012 bracht Sigma ‘s werelds eerste 180mm macro telelens met beeldstabilisatie uit, die bovendien een constante f/2.8 lichtsterkte biedt. Het is een misverstand dat een macro-objectief alleen geschikt is voor het fotograferen van kleine onderwerpen. Dit objectief, dat zowel op een camera met een APS-C als op een camera met een volformaat sensor is te gebruiken, voldoet ook uitstekend als razendscherpe telelens of portretlens. We testen macro-objectieven (nog) in hetzelfde afstandsbereik als alle andere objectieven, zodat je de prestaties daadwerkelijk met elkaar kunt vergelijken. Medio 2012 hadden we helaas geen capaciteit om dit aantrekkelijke objectief te testen. Dat maken we bij deze goed, om te beginnen met een test van de Sigma 180mm macro op een Canon 650D. | |
Sigma 180mm f/2.8 EX DG OS HSM APO Macro @ Canon 650D
|
|
|
|
|
| Op een camera met een APS-C sensor is de beeldhoek van een Sigma 180mm macro 2.8 bijna gelijkwaardig aan de beeldhoek van een 300mm 2.8 telelens op een camera met een volformaat sensor. De kortste instelafstand van 44 cm maakt dat je onderwerpen heel dicht naar je toe kan halen. Tegelijkertijd is deze brandpuntsafstand voor een macro-objectief heel erg lang. Dat is heel prettig, omdat je vlinders en andere kleine dieren kan fotograferen, zonder dat je zo dichtbij komt, dat je ze wegjaagt. De Sigma 180mm macro levert een mooie combinatie van een hoge scherpte met een mooie achtergrondonscherpte. Wel moet je rekening houden met een geringe scherptediepte, zelfs als je een paar stops diafragmeert.
Klik (2x) op bovenstaande afbeelding voor een weergave op 100%. |
|
Bouw |
|
| Met een gewicht van meer dan 1,5 kg ademt dit Sigma objectief kwaliteit en degelijkheid uit. Het objectief lijkt misschien wat zwaar ten opzichte van de testcamera. Als je het objectief ondersteunt met de ene hand, terwijl je met de andere hand de camera vasthoudt, dan heb je daar geen enkele last van. De afneembare statiefgondel en de scherpstelbegrenzer die het scherpstelbereik van de AF beperkt, dragen bij aan het gebruiksgemak
Bij zware en zeer scherp tekenende objectieven wordt de kwaliteit van de vatting extra belangrijk als het gaat om behoud van kwaliteit op de lange termijn: bij een klein objectief hangt er een ons aan de vatting als je de camera om je nek hangt. Bij een zwaar objectief wordt de vatting veel zwaarder belast en bestaat er een kans dat er op termijn speling kan ontstaan bij de vatting. Het oplossende vermogen van de Sima 180mm macro is zo hoog, dat de geringste mate van speling tot een lagere resolutie kan leiden. Dit objectief heeft een nauwkeurige metalen bajonetvatting, die een speciale oppervlaktebehandeling heeft ondergaan om de duurzaamheid en sterkte te verhogen. |
{insertgrid=288} |
Autofocus |
|
| De HSM (Hyper Sonic Motor) zorgt voor een stille AF. Met dit objectief is het op elk gewenst moment om – zonder de schakelaar op MF (handmatig scherpstellen) te zetten – een handmatige correctie op de scherpstelling uit te voeren. De interne scherpstelling met “floating elements” werkt met twee aparte lensgroepen die elk een verschillende positie in het optische pad innemen. Dit systeem voorkomt astigmatisme en vertekening, en zorgt voor een uiterst hoge afbeeldingskwaliteit van oneindig tot 1 : 1 in het macrobereik. De lengte van het objectief verandert door dit ontwerp niet bij het scherpstellen, waardoor de balans optimaal is. Onlangs hebben we de Sigma 120-300m Sports getest en in vergelijking met dat objectief was de Sigma 180 mm merkbaar langzamer. Wat wel prettig was, is dat de scherpstelling eerst naar een punt springt waar de scherpstelling bijna goed is om daarna rondom dat punt te pendelen tot de hoogste scherpte is bereikt. Veel andere objectieven pendelen van dichtbij tot oneindig en dat is heel storend om mee te werken. |  |
Beeldstabilisatie |
|
| Dit objectief is ‘s werelds eerste telemacro-objectief met optische stabilisatie. Omdat de beeldstabilisatie in de lens zit, krijg je ook in de zoeker een rustiger beeld, waardoor je makkelijker kan kadreren en scherpstellen. Het systeem compenseert ook in het macrobereik camerabewegingen, hoewel Sigma er wel bij vermeldt dat de effectiviteit van het OS-systeem afneemt naarmate de opnameafstand kleiner wordt. Normalerwijze testen we de beeldstabilisatie bij een brandpuntsafstand van 70 mm. Bij een vaste brandpuntsafstand objectief met een brandpunt van 180 mm is dat natuurlijk niet mogelijk. Daarom zijn de resultaten van deze test waarschijnlijk niet 1 op 1 te vergelijken met de beeldstabilisatietesten van andere objectieven, die we eerder hebben uitgevoerd. Met de beeldstabilisatie aan realiseerden we met de combinatie van een Sigma 180mm macro op een Canon 5D MK2 een winst van 2 stops. In de praktijk heb je 3 stops extra tot je beschikking: de opname is dan weliswaar niet meer net zo scherp als een opname gemaakt vanaf statief, maar het is nog steeds een scherpe opname. | |
 Dankzij de geringe scherptediepte kan je met de Sigma 180mm 2.8 macro de nadruk op het onderwerp leggen. |
|
Scherpte |
|
| Dit unieke lichtsterke macro-objectief heeft volgens Sigma een compromisloos hoge weergavekwaliteit dankzij drie glazen FLD-elementen (“F” met Lage Dispersie), die net zo goed presteren als echt fluoriet. De scherpte is inderdaad uitzonderlijk hoog: al vanaf volle opening is de scherpte hoog. Bij f5/6 wordt de hoogste scherpte bereikt, maar alle diafragma’s van f/2.8 tot en met f/11 zijn bijna net zo goed. Erg goed is ook het opmerkelijk kleine verschil in scherpte tussen het centrum en de uiterste hoeken. Tijdens het testen slaan we de testopnames gelijktijdig op als RAW en als jpg bestand met de standaard in-camera verscherping. De RAW bestanden worden ontwikkeld met DCRAW en op een standaardwijze verscherpt, waardoor alle RAW bestanden van verschillende cameramerken hetzelfde proces doorlopen. Bij volle opening haalden we uit de RAW bestanden een nog hogere scherpte dan uit de jpg bestanden. |  |
Lichtafval |
|
| Over het hele bereik is lichtafval van de Sigma 180mm 2.8 macro goed onder controle. Bij diafragma 2.8 zou je af en toe lichtafval kunnen herkennen in opnames van zeer egaal verlichte onderwerpen, maar vanaf diafragma 4 is lichtafval onzichtbaar. |  |
Vervorming |
|
| Macro objectieven vertonen in het algemeen heel weinig vervorming en de Sigma 180mm macro is daarop geen uitzondering. De vervorming van de Sigma 180mm macro is extreem laag. Dit objectief is daarmee uitermate geschikt voor de meest veeleisende reproducties of architectuur opnames. |  |
Bokeh |
|
| Het diafragma bestaat uit 7 afgeronde lamellen, waardoor de achtergrondonscherpte / bokeh mooi rond en bijzonder aangenaam is. Ook op een camera met een APS-C sensor: als je opnames gemaakt met de Sigma 180 mm macro laat zien aan iemand die niet weet met wat voor camera die opnames zijn gemaakt, geloven ze je onmiddellijk dat de opnames zijn gemaakt met een volformaat sensor. |  |
Overstraling |
|
| In de ontwerpfase van Sigma’s vlaggenschip in de macrofotografie zijn overstraling en spookbeelden al in een vroeg stadium van het ontwerp gemeten. De Super Multi-Layer Coating onderdrukt overstraling en nevenbeelden erg goed, waardoor je ook bij kritische tegenlicht situaties scherpe opnamen met een hoog contrast maakt. Als er geen lichtbron in beeld is, heb je totaal geen last van overstraling en nevenbeelden. In onze praktijkopnames was een enkele opname waar recht tegen de zon in werd gefotografeerd, met een kleine zone met gereduceerd contrast en onder in beeld een klein nevenbeeld. Deze worst case is hieronder afgebeeld. Onder dergelijke extreme omstandigheden laten de meeste objectieven die we hebben getest veel meer en grotere nevenbeelden zien. Dit is een heel erg goede prestatie van de Sigma 180mm macro. |  |
| Dit objectief is geschikt voor zowel camera’s met een APS-C sensor als camera’s met een volformaat sensor. Omdat de beeldhoek kleiner wordt bij gebruik op een camera met een APS-C sensor, heb je in dat geval een langere zonnekap nodig ter bescherming tegen schuin invallend licht. Sigma is voor zover ik weet de enige fabrikant die daar rekening mee houdt. Het objectief wordt niet alleen geleverd inclusief een luxe gewatteerd etui, een statiefgondel en een zonnekap, maar ook met een aanvullende zonnekap-adapter. De zonnekap-adapter verlengt de zonnekap zodat die optimaal geschikt wordt voor camera’s met een APS-C sensor en en zorgt voor extra afscherming van schuin invallend licht dat de beeldkwaliteit kan verminderen. |  |
 |
|
Chromatische aberratie |
|
| FLD-glas is de glassoort met een hele lage kleurschifting en een extreem hoge lichtdoorlatendheid. Dit optische glas presteert net zo goed als fluoriet. FLD glas heeft in vergelijking met andere glassoorten een hoge brekingsindex. Chromatische aberratie is inderdaad heel erg laag. Dat zou met gewoon optisch glas niet mogelijk zijn geweest, terwijl toepassing van fluoriet waarschijnlijk tot hogere kosten zou hebben geleid. |  |
| {insertgrid=117} | {insertgrid=118} |
 |
|
Conclusie Test Sigma 180mm f/2.8 EX DG OS HSM APO Macro |
|
 |
Gebruik de Lensvergelijker of kijk in ons overzicht van geteste objectieven om dit objectief te vergelijken met andere objectieven. |
| WYSIWYG score: Deze tabel geeft de prestatie weer van dit objectief als je de bestanden in de camera opslaat als jpg, waarbij je alle beschikbare in-camera lenscorrecties hebt aanstaan. Deze score geeft je voor deze objectief / testcamera combinatie: “What you see is what you get”. | {loadmodule mod_custom, LensConclusie}{insertgrid ID = 301} |
| Puur RAW score: Deze tabel geeft de prestatie weer van dit objectief als het bestand in de camera wordt opgeslagen als een RAW bestand. Deze score benadert de intrinsieke kwaliteit van de combinatie van objectief en testcamera. | {loadmodule mod_custom, LensConclusie}{insertgrid ID = 302} |
Voordelen |
Nadelen |
|
|
| {insertgrid=344}{insertgrid=345}{insertgrid=346} | |
| Iedere fotograaf die gaat voor de hoogste beeldkwaliteit, zou de aanschaf van een macro-objectief moeten overwegen. Uit al onze testen blijkt dat macro-objectieven qua beeldkwaliteit tot de allerbeste objectieven behoren. Binnen de macro-objectieven die we tot op heden hebben getest, gooit de Sigma 180mm macro hoge ogen. Dit is in alle opzichten een objectief van topklasse. We zijn er vrijwel zeker van dat de resolutie van de Canon 650D met een 18 megapixel sensor op dit onderdeel nog de beperkende factor is geweest. | |
