In mei 2012 werd de Tamron 24-70 mm f/2.8 DI VC USD geïntroduceerd als ‘s werelds eerste 24-70mm met ingebouwde beeldstabilisatie (VC; Vibration Compensation). Een 24-70 mm f/2.8 met een 70-200 mm f/2.8 zoomobjectief is waarschijnlijk de meest gewilde combinatie in de fototassen van professionele fotografen die op stap gaan voor een reportage. Zowel de hoge lichtsterkte als ingebouwde beeldstabilisatie komen deze fotografen goed van pas. Tamron’s SP, ‘Special Performance’, serie is bestemd voor de professionele fotograaf, maar ik weet zeker dat er ook vele gepassioneerde amateurs zijn die deze objectieven gebruiken. De toevoeging ‘Di’ betekent dat dit objectief geschikt is voor (Digitale) camera’s met een volformaat sensor. Tegenwoordig heeft de Tamron 24-70mm VC qua beeldstabilisatie concurrentie van de Canon 24-70 mm IS f/4. Toch is de combinatie van een constante f/2.8 opening en de ingebouwde beeldstabilisatie van dit Tamron objectief nog altijd uniek. De adviesprijs van de Tamron 24-70mm met beeldstabilisatie ligt bovendien aanmerkelijk lager dan van de 24-70 mm f/2.8 objectieven zonder beeldstabilisatie van de cameramerken.

Tamron SP 24-70mm f/2.8 Di VC USD @ Canon 650D

Tamron 24-70mm 2.8 VC: een multi inzetbaar objectief: Op een camera met een APS-C sensor zoals de Canon 650D, heeft de Tamron 24-70mm DI VC USD een beeldhoek die varieert van standaard (overeenkomend met 36mm @ volformaat) tot tele (112 mm). In de laatste stand is het objectief goed bruikbaar als een portret objectief. De hoge lichtsterkte draagt ook bij aan een mooie achtergrondonscherpte, waardoor het portret extra aanspreekt.

Bouw

Aan de bouw van de Tamron 24-70mm VC is duidelijk te merken dat het gemaakt is voor een professionele doelgroep. Dit objectief is degelijk en zwaar (800 gram) en is extra afgedicht tegen spatwater en stof. Een groot deel van dit gewicht zal bestaan uit glas. Om het gewicht zo laag mogelijk te houden, is het lenshuis uitgevoerd in hoogwaardig kunststof. De lensbajonet is vanzelfsprekend van metaal. Het objectief wordt ongeveer twee keer zo lang als je uitzoomt naar 70mm. Er wordt een gratis bloemvormige zonnekap meegeleverd. De Tamron 24-70mm lens is uitgevoerd met schakelaars voor AF/MF selectie en voor beeldstabilisatie / VC ON/OFF.

Autofocus

De autofocus heeft een ultrasone motor met een piëzo element. Daarmee kan je op ieder gewenst moment de AF handmatig overrulen, zonder eerst een schakelaar over te hoeven halen. De autofocus is snel en stil. Dat laatste is extra van belang voor de toenemende groep fotografen die hun spiegelreflexcamera gebruiken om te filmen. De frontlens draait niet bij scherpstellen, wat prettig is bij het gebruik van filters. Ook aan de autofocus merk je duidelijk dat Tamron de lat hoger gelegd heeft voor zichzelf dan bij de twee goedkopere objectieven (Tamron 28-75mm en Tamron 18-270mm) die we eerder hebben getest.

Beeldstabilisatie

Het belangrijkste voordeel van ingebouwde beeldstabilisatie is dat je ook bij langere sluitertijden scherpe opnames krijgt, omdat je de bewegingsonscherpte vermindert. Een ander belangrijk voordeel van beeldstabilisatie, waar de meeste fotografen in eerste instantie niet aan denken, is het rustiger zoekerbeeld dat je krijgt als de beeldstabilisatie wordt aangezet in situaties met weinig licht. Dat maakt nauwkeurig kadreren makkelijker.

We hebben de beeldstabilisatie getest bij een brandpuntsafstand van 70 mm. De Tamron 24-70mm beeldstabilisatie is stil, bijna net zo geruisloos als de beeldstabilisatie in Nikon objectieven. Tot een sluitertijd van 1/50 seconde is de scherpte van de opnames gemaakt met en zonder beeldstabilisatie aan elkaar gelijk. Bij langere sluitertijden boekten we een winst van ongeveer twee stops: Een opname gemaakt zonder beeldstabilisatie met een sluitertijd van 1/25 seconde is net zo scherp als een opname gemaakt met een sluitertijd van 1/3 seconde met beeldstabilisatie aan. Met een sluitertijd van 1/6 seconde kan je dankzij de beeldstabilisatie nog scherpe opnames maken uit de hand. Die opnames zijn niet zo scherp als een opname gemaakt vanaf statief, maar voor veel doeleinden nog voldoende scherp.

Scherpte

In onze eerdere test van de Tamron 24-70mm 2.8 VC op een Nikon D800E met een volformaat sensor bleven de hoeken iets achter in scherpte op het centrum. Omdat je op een camera met een APS-C sensor alleen het centrum gebruikt, is dat hier niet het geval. Bij diafragma 4 is de scherpte in de uitesrste hoeken net zo hoog als in het centrum. Dat is een hele goede prestatie. Leg je praktijkopnames gemaakt met de Canon 24-70mm f/2.8 II, de Canon 24-70mm f/4 IS of de Tamron 28-75mm f/2.8 naast praktijkopnames gemaakt met de Tamron 24-70mm f/2.8 VC, dan zal je geen verschil in scherpte zien.

Lichtafval Tamron SP 24-70mm f/2.8 Di VC USD

Net als bij de resolutie, profiteert de Tamron 24-70mm f/2.8 VC ook hier van de kleinere APS-C sensor. Je kan rustig stellen dat er geen enkele combinatie van brandpunt en difragma is, waar je last zal hebben van lichtafval. Klasse.

Vervorming

OP het onderdeel vervorming laat de Tamron 24-70mm 2.8 VC hetzelfde patroon zien als alle ander standaard zoomlenzen in dit zoombereik. De vervorming loopt van duidelijk zichtbaar tonvormig bij de kortste brandpuntsafstanden (onder de 35mm) tot vrijwel niiet zichtbaar kussenvormig bij de langste brandpuntsafstand. Indien gewenst is vervorming achteraf eenvoudig softwarematig te corrigeren. Houdt er dan wel rekening mee dat je bij het maken van de opname niet te krap inkadert: bij het corrigeren voor vervorming gaat er wat beeld aan de randen verloren.

Bokeh Tamron SP 24-70mm f/2.8 Di VC USD

Het beeld voor de bokeh komt aardig overeen met wat we eerder zagen in de test van dit objectief op een camera met een volformaat sensor (Nikon D800E). Ook hier krijg je een  – net iets minder – mooie ronde bokeh, waarbij er wel ringen zichtbaar, met een patroon zoals uienringen, zijn in de bokeh. Dit verschijnsel komen we meestal tegen bij objectieven met een hoge scherpte.

Overstraling

Overstraling is over het algemeen goed onder de duim gehouden. Net als we in onze test van de Canon 24-70mm 2.8 II zagen, is een dergelijke complexe lens nooit helemaal vrij van overstraling. Een felle lichtbron nèt buiten of in beeld, zorgt voor een overstraalde zone met verminderd contrast. Bij kleinere diafragma’s in combinatie met fel tegenlicht zal je soms diafragmavormige nevenbeelden tegenkomen. In zonnige situaties de meegeleverde bloemvormige zonnekap gebruiken, dus.

Chromatische aberratie

Chromatische aberratie is vrijwel afwezig bij alle brandpuntsafstanden. Op dit punt doet de Tamron 24-70mm 2.8 niet onder voor de 24-70mm f/2.8 objectieven van Canon. In onze metingen scoort de Tamron 24-70 mm f/2.8 VC op dit punt zelfs beter dan de duurdere Canon 24-70 mm f/4 IS. Als je opnames gemaakt bij een brandpuntsafstand van 24 mm opblaast tot 100% of meer, dan kan je het nog net zien. Maak je gebruik van Lenscorrectieprofielen in Lightroom of Photoshop en je vinkt het vakje “Remove chromatic aberration” aan, dan verdwijnt ook dat laatste restje.

Conclusie Tamron SP 24-70mm f/2.8 Di VC USD test

Voordelen

• Hoge “professionele” beeldkwaliteit in alle opzichten
• Professionele bouw en afwerking
• Ingebouwde beeldstabilisatie
• Zeer aantrekkelijke prijs/kwaliteit verhouding

Nadelen

• Niet echt; duurder dan de optisch eveneens uitstekende Tamron 28-75 mm f/2.8

Met de Tamron 24-70 mm f/2.8 VC heeft Tamron een heel aantrekkelijk objectief op de markt gebracht met een adviesprijs van net iets meer dan 1000 euro. Zowel de bouwkwaliteit als de beeldkwaliteit zijn van professioneel, “second to none” niveau. De contante hoge lichtsterkte maakt het mogelijk om je onderwerp te isoleren van de achtergrond. Dankzij de ingebouwde beeldstabilisatie kan je ook in het donker fotograferen zonder dat je bang hoeft te zijn voor bewegingsonscherpte. Dit is een perfecte zoom voor vrijwel elke fotograaf met een APS-C camera: van reporter tot reisfotograaf tot bruiloftsfotograaf. Ten opzichte van de concurrentie is de Tamron aantrekkelijk geprijsd. Voor de fotograaf met een lager budget is de lichtere Tamron 28-75mm f/2.8, zonder ingebouwde beeldstabilisatie, wat minder robuust qua bouw en met een minder snelle / stille autofocus, maar met een even goede beeldkwaliteit ook een aantrekkelijke optie.