Een paar weken geleden hebben we een test van de Tamron SP 70-300 mm op een camera met een volformaat sensor (Nikon D800E) gepubliceerd. Hoewel het objectief goed presteert op een camera met een volformaat sensor, zal het waarschijnlijk nog vaker toegepast worden op een camera met een APS-C sensor, zoals de Nikon D3200 of de Nikon D5200. Niet alleen vanwege de hoge prijs/kwaliteitsverhouding, maar zeker ook omdat je de beeldhoek verkleint door een camera met een kleinere sensor te gebruiken, waardoor je onderwerpen 1.5x meer naar je toehaalt. Daarmee is dit een ideaal objectief voor natuurfotografie.
De Tamron SP 70-300 mm VC is uitgerust met Tamron’s VC (Vibration Compensation); een 3-axiaal beeldstabilisatiesysteem. Het is redelijk compact en – in vergelijking met lichtsterkere telezooms, redelijk licht. Een ideale kandidaat om aan een test met de Nikon D7100 te onderwerpen.
Test Tamron 70-300mm f/4-5.6 Di VC USD SP AF + Nikon D7100
Tamron 70-300mm: beeldhoek @ 70mm
Tamron 70-300mm: beeldhoek @ 300mmQua zoombereik vormt de Tamron SP 70-300mm een perfecte combinatie met een 24-70 mm of 24-105 mm zoomlens. Dankzij de 1.5x crop-factor van de Nikon D7100 beschik je met de Tamron 70-300 mm over een beeldhoek die overeenkomt met de beeldhoek van een 105-450mm objectief op een camera met een volformaat sensor. Het is goed dat het objectief een ingebouwde beeldstabilisatie heeft, want onder omstandigheden bij weinig licht zal je er dankbaar gebruik van maken om bij de langste brandpuntsafstanden om bewegingsonscherpte te voorkomen. In onze eerdere Tamron 70-300mm test op een Nikon D800E hebben we de beeldstabilisatie getest: die bleek uiterst effectief.
Bouw en autofocus
Dit objectief is zeer degelijk gebouwd en heeft een metalen bajonet. Op het objectief zitten twee aan/uit schakelaars: voor autofocus en voor de beeldstabilisatie. De scherpstelring is twee centimeter breed en bekleed met rubber. Dat voelt prettig aan. De zoomring is breder en bekleed met dezelfde soort rubber. Wat je tegenwoordig steeds minder tegenkomt, is een venster op een objectief, waar je kan zien op welke afstand er scherpgesteld is. Bij telelenzen is dat best handig. Het is een objectief dat gebruik maakt van interne scherpstelling (IF). De frontlens draait daardoor niet mee tijdens het scherpstellen. Dat is handig bij het gebruik van een gradatiefilter of een polarisatiefilter.
Lichtafval
Omdat de Tamron SP 70-300mm ontworpen is voor gebruik op camera’s met een volformaat sensor, heb je bij gebruik op een camera met een APS-C sensor geen last van lichtafval. Als je ooit lichtafval tegenkomt, dan is het bij een foto van een vogel tegen een egaal blauwe lucht gemaakt bij volle opening en de langste brandpuntsafstand. Lichtafval is eenvoudig softwarematig te corrigeren als dat nodig mocht zijn.
Vervorming
De vervorming van de Tamron 70-300 mm op een camera met een APS-C sensor blijft over het hele zoombereik onder de 1%. Dat is erg goed: in de praktijk zal je vrijwel nooit last hebben van vervorming. Vertekening kan overigens goed met software bestreden worden. Gebruik je de lenscorrectieprofielen in Lightroom of Photoshop, dan kan je alle opnames “met 1 druk op de knop” ontdoen van eventuele vervorming.
Bokeh
De achtergrondonscherpte van de Tamron SP 70-300mm VC is wat onrustig. Als er een scherpe contrastovergang of een felle lichtbron op de achtergrond is, dan zie je een duidelijke ring in de bokeh. Probeer zo veel mogelijk harde contrasten op de achtergrond te vermijden, dan is de bokeh van dit objectief op zijn best. Zie daarvoor de opname van de paardenbloem met spinetje boven aan deze pagina. Toch is zelfs dan, ondanks de lange brandpuntsafstand en de beperkte scherptediepe, de achtergrond niet mooi “creamy”. Zie de onderstaande beelduitsnede van een van de praktijkopnames die we maakten met de Tamron SP 70-300mm.
Overstraling
De Tamron is heel ongevoelig voor nevenbeelden en overstraling bij tegenlicht. Het beeld kan door overstraling zacht worden als je recht tegen de zon in fotografeert, ofa als je nachtopnames maakt met een lantaarnpaal in beeld. Dan zijn er ook wat kleine nevenbeelden (diafragmavormig) te zien. Dit is een hele goede prestatie. Er zijn maar heel weinig lenzen die onder dergelijke omstandigheden volkomen vrij zijn van overstraling en nevenbeelden.
Scherpte
Vergelijk je de scherpte van de Tamron SP 70-300 mm met de scherpte van duurdere 70-300 mm zooms van andere merken, dan staat deze Tamron zijn mannetje. De centrumscherpte, uitgedrukt in lijnen/sensorhoogte, is over het algemeen hoog. Alleen bij de langste brandpuntsafstand is de centrumscherpte zichtbaar lager. Als je een opname gemaakt bij 300mm opblaast tot 100% op je beeldscherm, dan ziet het er minder scherp, wolliger uit dan opnames gemaakt bij kortere brandpuntsafstanden. Dat is geen ongebruikelijk verschijnsel bij telezoom lenzen; alleen de duurste zoomlenzen presteren ook uitstekend bij de langste brandpuntsafstand. De randscherpte is lager dan de centrumscherpte. Dit verschil is zichtbaar bij 300 mm, maar bij alle andere brandpuntsafstanden zijn de hoeken nog zodanig scherp dat het in praktijkopnames voor de meeste fotografen niet opvalt dat het centrum nog scherper is.
Chromatische aberratie
De chromatische aberratie is bij alle brandpuntsafstand/diafragma combinaties redelijk laag. Telelenzen zijn in theorie gevoelig voor chromatische aberratie. Daarom worden in het ontwerp vaak duurdere glassoorten toegepast om chromatische aberratie tegen te gaan. In het ontwerp van dit objectief, dat uit 17 elementen in 12 groepen bestaat, zijn twee lenselementen met een hogere brekingsindex (low dispersion & ultra low dispersion) toegepast. Dat zijn er relatief weinig, en daarmee worden de kosten laag gehouden. En lijkt toch redelijk effectief te zijn. In de uiterste hoeken zal je, alleen bij grote vergrotingen van niet gecorrigeerde RAW bestanden, soms zichtbare paarse en groene randen kunnen zien bij scherpe contrastovergangen. Die zijn achteraf eenvoudig softwarematig te corrigeren.
Eventuele laterale chromatische aberratie in jpg bestanden zal je niet tegenkomen bij de Nikon D7100. De camera corrigeert in jpg bestanden alle chromatische aberraties, ook van niet-Nikon objectieven.
Conclusie Test Tamron 70-300mm VC AF
De Tamron 70-300mm VC AF is een geduchte concurrent voor de Nikon 70-300mm.
Voordelen
- Overtuigende beeldkwaliteit op bijna alle fronten
- Ingebouwde beeldstabilisatie
- Degelijk gebouwd
- Zeer aantrekkelijk geprijsd
Nadelen
- Scheidend vermogen bij 300mm blijft wat achter
- Minder mooie bokeh
De Tamron SP 70-300 mm is een absolute aanrader, die op alle fronten overtuigd. Zowel de bouwkwaliteit als de optische prestaties op een camera met een APS-C sensor (Nikon D7100) zijn dik in orde. De prijs is zeer aantrekkelijk. En als je ooit besluit om over te stappen op een camera met een volformaat sensor, dan kan de Tamron SP-70-300 mm gewoon blijven. Want in onze eerdere test op een Nikon D800E liet deze telezoom zien dat hij ook dan goede prestaties levert.