Test Canon EF 70-200mm f/4L IS II USM @ 80D

Combineer hele goede beeldkwaliteit met een bescheiden gewicht en compacte afmetingen en je hebt een bijna perfecte telezoom. Canon is er toch in geslaagd om met deze tweede generatie de lat nog iets hoger te leggen. De nieuwe EF 70-200mm f/4L IS II USM is nog scherper, beter afgedicht en beter gestabiliseerd. De prijs is maar een beetje omhoog gegaan en de afmetingen en het gewicht zijn vrijwel gelijk gebleven. Dat is knap.

Perfecte zoom voor APS-C: Canon EF 70-200mm f/4L IS II USM

Canon EF 70-200mm f/4L IS II USM is een bijna ideale telelens, zowel op full frame als op APS-C. De afmetingen zijn bescheiden en het gewicht is met 780 gram niet al te hoog. De hoogste lichtsterkte van f/4 veranderd niet tussen 70 en 200mm. Op APS-C heeft dit objectief een bereik dat oveenkomt met dat van een 112 tot 320mm op full frame. De kortste stand is prima voor portretten. De langste stand is al geschikt voor opnames van dieren in de natuur, als ze niet al te klein of al te schuw zijn. Je krijgt met dit objectief al die mooie compressie in je opnames die je niet met een 24-70mm standaardzoom kan bereiken. Doordat zowel de lichtsterkte als het zoombereik redelijk bescheiden zijn, is het voor ontwerpers makkelijker om een hoge beeldkwaliteit te halen en dat is precies wat je ziet bij deze Canon EF 70-200mm f/4L IS II USM. De verschillen in scherpte met het vorig model zijn echter niet heel groot, maar de eerste generatie was dan ook al heel erg goed. Maar die eerste generatie hebben we niet getest op de modernste 50 megapixel camera’s, en dat is waar deze wel voor is ontworpen. Waar je wel een verschil kan merken is in de beeldstabilisatie. Die is echt onhoorbaar veel verbeterd. Voor wat extra bereik kan je dit objectief ook prima combineren met Canon’s nieuwste 1.4 en 2x teleconverters. Iedere teleconverter zorgt voor wat kwalititeitsverlies doordat lensfouten letterlijk worden uitvergroot. Maar als je ze combineert met een objectief dat zo goed is als deze, dan blijft de beeldkwaliteit ook met converters prima. Wil je wat geld besparen, dan blijft de eerste generatie nog altijd een goede keus. Maar wil je klaar zijn voor de toekomst, kies dan voor deze.

Bouw en autofocus

De Canon EF 70-200mm f/4L IS II USM is op veel punten vernieuwd. Inclusief alle veranderingen als wittere verf en andere teksten is het een lange lijst. De balangrijkste veranderingen zijn het optisch ontwerp, hoewel het nieuwe objectief evenveel elementen in evenveel groepen heeft als de oude. De kortste instelafstand is van 1,2 naar een iets bruikbaardere 1,0 meter gegaan. De maximale vergroting is hierdoor ook gestegen van 0,21x naar 0,27x. Zeker nog geen macro-prestaties, maar voor portretfotografie is dit zeer welkom. Het nieuwe objectief is een fractie groter en zwaarder dan het oude en de filtermaat is ook iets gegroeid, van 67mm naar 72mm. De frontlens is nu voorzien van een fluorine coating zodat hij makkelijker schoongemaakt kan worden en vuil en vocht zich minder goed hecht. Het objectief is volgens Canon ook voorzien van betere afdichtingen zodat vocht en stof minder makkelijk kunnen binnendringen. En het aantal diafragmabladen is van 8 naar 9 gegaan, wat in ieder geval in theorie voor een iets rondere diafragmaopening en dus een iets mooier bokeh moet zorgen. Op f/4 is het bokeh natuurlijk niet zo fraai als bij een goede f/2.8 zoom, maar de onscherpte die er is, is mooi zacht en niet onrustig.

Het objectief voelt buitengewoon degelijk aan, net als zijn voorganger overigens. Canon plakt niet zomaar een ‘L’ in de naam van zijn objectieven. Net als zijn voorganger heeft dit objectief vier schakelaars, die eveneens tussen de zoomring en de scherpstelring zitten. De bovenste is voor het begrenzen van het scherpstelbereik, daaronder zit een schakelaar voor het wisselen van AF naar MF, daaronder de Aan/Uit schakelaar van de beeldstabilisatie en daaronder een schakelaar voor de stand van de beeldstabilisatie. Hij heeft een venster die de ingestelde afstand aangeeft en zoals bij alle USM objectieven kan je de scherpstellen altijd handmatig bijregelen. Die laatste heeft een extra waarde gekregen. het objectief wordt nog altijd geleverd zonder de optioneel verkrijgbare statiefgondel. Voor een objectief van nog geen 800 gram is dat ook niet echt nodig.

Lichtafval en overstraling

De Canon EF 70-200mm f/4L IS II USM heeft op volle opening op full frame wat zichtbare lichtafval, vooral als je uitzoomt. Op APS-C is daar vrijwel niets van te zien, omdat je op een APS-C camera uitsluitend gebruik maakt van het centrum van het beeld. Een maximale waarde van 0,6 EV op 200mm op volle opening is niet veel. In de jpegs is daar door de in-camera correcties al niets meer van te zien en werk je in raw, dan zullen de lensprofielen in de raw-software hier ook wel raad mee weten. Dit is een prima resultaat.

Waar de Canon EF 70-200mm f/4L IS II USM soms wel een beetje mee kan worstelen is tegenlicht. Ondanks de nieuwste Super Spectra Coatings kan hij soms echt last hebben van flare en verlies van contrast, vooral op de langste zoomstand en op volle opening. Je ziet het direct als het gebeurt en je kan er dan ook gemakkelijk voorkomen door de compositie aan te passen. Maar als het objectief een minpuntje heeft, dan is het dit.

beeldkwaliteit

Op de testresultaten van de nieuwe Canon EF 70-200mm f/4L IS II USM valt niks af te dingen. Dit objectief is scherp van hoek tot hoek op eigenlijk alle brandpunten en alle diafragma’s. Alleen op 200mm zie je een klein verschil tussen de f/4 en de overige diafragma’s zitten. De ongecorrigeerde raw-bestanden laten ook nog wel een klein verloopje naar de hoeken zien, maar zodra je de correcties toepast (met name die voor de lichtafval), dan ziet het er echt prachtig uit. Diafragmeren naar f/8 zorgt nog voor een kleine toename van de scherpte, maar het verschil is in de praktijk eigenlijk niet zichtbaar. De afwezigheid van chromatische aberratie draagt ook nog eens bij aan de hoge scherpteindruk. Dit zijn vrijwel perfecte scores die niet zouden misstaan bij een objectief met een vast brandpunt.

vervorming

Bij de Canon EF 70-200mm f/4L IS II USM was op full frame duidelijk wat kussenvormige vertekening te zien. Die is vrijwel afwezig als je met dit objectief op APS-C fotografeert. In raw is er een verloop van iets meer dan 0,5% tonvormig op 70mm naar 0,5% kussenvormig op 200mm. Maar de jpeg correcties maken daar een tonvormige vertekening van over het hele bereik, van 0,5% op 70mm tot vrijwel neutraal op 200mm. Dat is een prima resultaat en dat is fijn als je er bijvoorbeeld een gebouw mee wilt fotograferen.

Beeldstabilisatie

Een van de punten die verbeterd zou moeten zijn is de beeldstabilisatie. Canon claimt een winst van 5 stops voor het nieuwe model en gezien de resultaten uit onze test lijkt dat geen overdreven statement. Zonder stabilisatie zijn de resultaten bij 1/30e van een seconde al onbruikbaar. Met stabilisatie zaten we bij 1/4e nog op bijna dezelfde scherpte als bij 1/60e zonder stabilisatie. Dat is uitstekend. Ook beschikt de nieuwe versie over een extra instelling voor de beeldstabilisatie. Naast een gewone goed-voor-alles stand 1 is er ook stand 2 voor pannen oftewel het maken van foto’s waarbij je meebeweegt met het onderwerp. Zodra de camera dit detecteert werkt de stabilisatie nog maar in 1 richting, dwars op de richting waarin je beweegt. Stand 3 is echt nieuw. In deze stand kan je de camera in alle richtingen bewegen om onderwerpen te volgen zonder dat de stabilisatie deze (grote) camerabewegingen probeert tegen te gaan. De beeldstabilisatie werkt ook opvallend stil. Waar je de stabilisatie van de oude echt ‘aan’ hoorde gaan, doet de beeldstabilisatie van de nieuwe 70-200mm zijn werk direct en onhoorbaar.

Conclusie test Canon EF 70-200mm f/4L IS II USM @ Canon 80D

VOORDELEN

• Fantastische beeldkwaliteit
• Licht en compact
• Degelijk gebouwd
• Weerbestendig
• Geschikt voor teleconverters
• Goede beeldstabilisatie

Nadelen

• Bokeh (natuurlijk) niet zo mooi als bij een f/2.8
• Gevoelig voor tegenlicht