|
Midden 2011 kondigde Nikon een nieuw DX-formaat 40 mm macro-objectief voor close-upfotografie aan, de AF-S DX Micro NIKKOR 40mm f/2.8G. Dankzij een kortste instelafstand van 16 cm kan je met een afbeeldingsmaatstaf van 1:1 een onderwerp even groot op de sensor afgebeeld krijgen als de werkelijke grootte. Qua prijs kwaliteit verhouding zijn macro objectieven vaak aantrekkelijke objectieven. Alternatieven voor deze lens zijn onder andere de Tokina 35 mm macro, die uit productie is genomen, en de Sigma 50 mm macro.
|
|
 |
 Nikon 40mm f/2.8G AF-S DX Micro Nikkor |
|
Klik op de rechterafbeelding voor een grotere versie.
|
|
| Een brandpuntsafstand van 40 mm op een camera met een DX sensor komt overeen met een brandpuntsafstand van 60 mm (denk bijvoorbeeld aan de Nikon AF-S Micro Nikkor 60mm f/2.8) op een camera met een vol formaat / FX sensor. Daarmee koop je als bezitter van een camera met een DX sensor voor een paar honderd euro met de Nikon 40 mm macro een standaardlens en een macrolens in één. Veel toegewijde macro-natuurfotografen zullen waarschijnlijk een macro-objectief met een langere brandpuntsafstand kiezen, omdat het maken van een beeldvullende foto van een insect met een 40 mm lens op een camera met een DX-sensor niet eenvoudig is. Je komt zo dicht op het onderwerp dat de kans groot is, dat het onderwerp van schrik wegvliegt. Het gebruik van de zonnekap maakt deze kans nog groter, omdat je al snel een schaduw op het onderwerp werpt. Tabletop en reproductie fotografen zullen de relatief korte brandpuntsafstand van dit objectief waarschijnlijk juist weer wel waarderen, omdat ze zo lekker dicht op hun onderwerp zitten. Maar, ook daar zit een addertje onder het gras. Het perspectief is afhankelijk van de brandpuntafstand. Hoe langer die is hoe ‘platter’ of het voorwerp op de foto lijkt. Maak je bijvoorbeeld een productfoto dan oogt die vaak wat plezieriger wanneer die gemaakt wordt bij een wat langere brandpuntsafstand. En nu we het toch over addertjes hebben, maak je een (macro) foto met 40 mm van bijvoorbeeld een vliegje en je maakt diezelfde foto met 100 mm en je zorgt ervoor dat het beestje er even groot opstaat dan zal je zien dat bij gelijk diafragma de achtergrondscherpte bij 100 mm veel minder is dan bij 40 mm. Kortom, bij macro-fotografie werk je vaak het liefst met wat langere brandpuntafstanden en niet voor niets heeft Nikon een 85 mm en een 105 mm macrolens in het programma zitten. | {insertgrid ID = 288} |
Bouw en autofocus |
|
| De lens is degelijk gebouwd, zoals we van Nikon gewend zijn. De body is gemaakt van hoogwaardig plastic en de lensvatting is van metaal. Voor mensen die voor het eerst een macro-objectief in handen hebben, is het misschien wennen dat de lens langer wordt als je dichtbij scherpstelt. Ook de maximale opening wordt minder als je dichtbij scherpstelt. Dit is overigens een verschijnsel dat je bij alle macrolenzen tegenkomt. Het objectief is uitgerust met een “Silent Wave Motor” (SWM), die voor stille en een redelijk – niet heel – snelle autofocus zorgt. |
 |
| Met de M/A scherpstelstand kan je de autofocus overrulen door handmatig scherp te stellen zonder dat je hiervoor eerst moet schakelen tussen autofocus en handmatige scherpstelling. De gang van de scherpstelring is te halveren door het scherpstelbereik door middel van een schuifje op de lens te beperken tot 20 cm – ∞. Voor het scherpstellen van 16 cm tot 20 cm moet je even veel aan de focusring draaien als voor het scherpstellen van 20 cm tot oneindig. Veel macro-fotografen stellen handmatig scherp, een ruime scherpstelslag werkt dan wel zo fijn. Deze is bij de Nikon 40 mm 2.8 wel erg kort, namelijk ruim 90 graden. | |
Beeldstabilisatie |
|
| De Nikon 40 mm f/2.8G AF-S DX Micro Nikkor is niet voorzien van ingebouwde beeldstabilisatie. Als je macro-opnames van insecten wilt maken zonder statief, zou beeldstabilisatie uitkomst kunnen bieden. We hebben bij testen van andere macro-objectieven gemerkt dat de effectiviteit van beeldstabilisatie in het dichtbij-gebied maar heel beperkt is, dus een groot gemis is het niet. | |
Lichtafval |
|
| De lichtafval in jpg bestanden van de Nikon 40 mm macro is bij volle opening bijna 1 stop. Dat is onverwacht hoog, omdat de Nikon D3200 tijdens de test stond ingesteld op in-camera correctie van lichtafval. We hebben ook de lichtafval in met DC-RAW geconverteerde NEF bestanden gemeten met Imatest. De lichtafval van RAW bestanden is nog iets hoger; gemiddeld circa 35%. Vanaf diafragma 5.6 zal je overigens totaal geen last hebben van vignettering. En bij macro opnames diafragmeer je graag om wat extra scherptediepte te creëren. |  |
Vervorming |
|
| De gemeten vervorming in standaard jpg bestanden gemaakt met de Nikon 40 mm macro en de Nikon D3200 bedraagt 0,15%. Dat is zo laag, dat je nooit last zult hebben van vervorming. Voor een macro-objectief is dat extra prettig, omdat deze objectieven ook gebruikt worden voor reproductie doeleinden. |  |
Bokeh |
|
| De Nikon 40 mm macro heeft een mooie bokeh. Het leuke aan de bokeg bij macro opnames is, dat de onscherpte cirkels heel groot zijn in vergelijking met opnames die je maakt op een normale afstand. Hieronder zie je twee voorbeelden die je kan vergroten door op de afbeelding te klikken. Bij macro opnames zal je al gauw f/8 of kleiner gebruiken. Dan neemt de bokeh al snel meerhoekige vormen aan, in plaats van mooie ronde cirkels. Toch heeft de combinatie van eer ragscherpe voorgrond met die veelhoeken op de achtergrond wel iets. |
 |
 |
|
Overstraling |
|
|
Je vraagt je in eerste instantie af waarom Nikon nog een zonnekap meelevert bij dit objectief. Als de Nikon 40 mm lens ingesteld staat op oneindig, dan ligt de frontlens diep in het objectief verscholen. En het Nikon 40 mm macro objectief is ook op een kortere afstand zonder zonnekap zeer goed bestand tegen overstraling. Zelfs als we met een felle lichtbron rechtstreeks op de lens richtten, hebben we geen nevenbeelden en vrijwel geen overstraling kunnen ontdekken. Een hele goede prestatie. Bij macrofotografie kan je soms zeer dicht op een lichtbron komen met de frontlens, waardoor daar de zonnekap wel zijn nut bewijst. |
 |
Scherpte |
|
| Al bij volle opening levert de Nikon 40 mm macro samen met de Nikon D3200 standaard jpg bestanden met een hele hoge scherpte. Bij diafragma 8 is de scherpte maximaal, waarna de scherpte afneemt als gevolg van diffractie. Tot diafragma 8 is de scherpte in het centrum iets hoger dan de scherpte in de uiterste hoeken. toch is dit verschil zo klein, dat je het met het blote oog niet waarneemt.Bij diafragma 11 is de scherpte in het centrum exact gelijk aan de scherpte in de uiterste hoeken. |  |
Chromatische aberratie |
|
| De chromatische aberratie in standaard jpg bestanden gemaakt met de Nikon D3200 en de Nikon 40 mm macro is heel erg laag. In de praktijk zal je nooit last hebben van chromatische aberratie in jpg bestanden. Waarschijnlijk past de Nikon D3200 in-camera correctie toe van de chromatische aberratie. De chromatische aberratie in RAW bestanden is hoger en neemt toe bij diafragmeren. Daar kan je in de praktijk zichtbare chromatische aberratie tegenkomen. Gelukkig is dat eenvoudig softwarematig te corrigeren. |  |
| {insertgrid=117} | {insertgrid=118} |
Conclusie test Nikon 40mm f/2.8G AF-S DX Micro Nikkor
|
|
|
|
Gebruik de Lensvergelijker of kijk in ons overzicht van geteste objectieven om dit objectief te vergelijken met andere objectieven.
|
 WYSIWYG score: Deze tabel geeft de prestatie weer van dit objectief als je de bestanden in de camera opslaat als jpg, waarbij je alle beschikbare in-camera lenscorrecties hebt aanstaan. Deze score geeft je voor deze objectief / testcamera combinatie: “What you see is what you get”. |
{insertgrid ID = 301} |
Voordelen
|
Nadelen
|
| Optisch gezien is er op de Nikon 40 mm f/2.8G AF-S DX Micro Nikkor heel weinig aan te merken. Het objectiefje tekent scherp, de vervorming is heel laag, de bokeh is fraai en je hoeft je niet druk te maken over chromatische aberratie en lichtafval. En omdat de effectiviteit van beeldstabilisatie in het nabijgebied heel beperkt is is het niet een groot nadeel dat er geen VR in zit. Maar als je macro fotografie serieus op gaat pakken, waarom zou je dat doen met een 40 mm macrolens? Bij gebruik van een 40 mm lens zit je heel dicht bij je onderwerp met alle grote nadelen van dien; je werkt snel in je eigen schaduw en beestjes vliegen vroegtijdig weg. Dit soort problemen heb je veel minder bij gebruik van 85 mm of 100 mm. Je zal dan ook merken dat in veel gevallen het perspectief mooier is en dat de achtergrond onscherper weergegeven wordt. Maar los hiervan, de Nikon 40 mm 2.8 Micro is een compact gebouwd lensje, aantrekkelijk geprijsd en staat garant voor loeischerpe foto’s. | |
