Test Nikon AF-S DX 55–200mm f/4–5.6G ED VR II

Door

22 februari 2015

Een starter kiest als eerste spiegelreflex voor een camera inclusief 18-55mm kitlens. Dat is een compact, licht zoomlensje met – zeker gezien de prijs – een verrassend goede beeldkwaliteit. En eigenlijk maar één tekortkoming.
Met een brandpuntsafstand van 55mm haal je onderwerpen die verder verwijderd zijn, onvoldoende naar je toe. Die overvliegende vogel, je spelende kinderen, of de leeuw in de dierentuin, ze staan er wel op, maar het is minder imposant dan het gevoel dat je kreeg toen je de foto nam. Wat je dan nodig hebt, is een compacte, lichte telezoomlens met een langere brandpuntsafstand.

Nikon 55-200mm VR II test, Nikon lenstest

Dan kom je automatisch uit bij de Nikon AF-S DX 55–200mm f/4–5.6G ED VR II. Eigenlijk zou je bij aanschaf van een Nikon D5500 of D3200 niet alleen de standaard kitlens moeten kopen, maar ook meteen de Nikon AF-S DX 55–200mm f/4–5.6G ED VR II. Want de kans is toch heel groot dat je dat later alsnog doet. En een kit met beide lenzen kan je voor aantrekkelijker prijzen kopen dan de afzonderlijke componenten.
Nikon AF-S DX 55–200mm VR II? Verrassend goed.
Een brandpuntafstandbereik van 55-200 mm op een camera met een DX sensor levert eenzelfde beeldhoek als een 82,5-300 mm lens op een camera met een FX sensor. Aan de beeldkwaliteit is niet af te zien hoe klein, licht en goedkoop de zoomlens is geweest waar deze foto mee is gemaakt. Nikon AF-S DX 55–200mm f/4–5.6G ED VR II + D7100 @ 65mm f/5.6, 1/640 sec, 100 ISO
Bouw en autofocus
Deze zoomlens heeft een intrekbaar objectiefmechanisme: trek het objectief in wanneer het niet in gebruik is, zodat het uitstekend draagbaar is. Het objectief weegt maar 300 gram (10% lichter dan zijn voorganger) en is slechts 83 mm lang wanneer het is ingetrokken. Om het gewicht zo laag mogelijk te maken is er voor de behuizing van het objectief zo veel mogelijk hoogwaardige kunststof toegepast. Het zit degelijk in elkaar, maar voelt minder luxe aan dan de high-end Nikon lenzen. Het is ook een kwestie van smaak: sommige fotografen geven bij telelenzen de voorkeur aan een iets zwaardere lens zoals de Nikon 70-300mm, in plaats van een hele lichte telelens zoals de Nikon 55-200mm. Gewoon omdat ze het lekkerder vinden werken. Aan de andere kant zijn er veel fotografen die hun telelens meestal thuis laten, omdat ze hem te zwaar vinden….. Voor gebruik moet je de lens uitschuiven voordat je een foto kan maken. Het optische ontwerp bestaat uit 13 elementen in 9 groepen, inclusief een element van ED-glas (extra lage dispersie) dat chromatische aberratie tot een minimum beperkt. Nikon’s compacte Silent Wave Motor-technologie (SWM) biedt een stille, snelle en nauwkeurige autofocus. Scherpe opnames zijn, zowel bij foto en video, verzekerd.	{insertgrid ID = 288}
De kortste scherpstelafstand is 1,1 m over het hele zoombereik. De AF van duurdere Nikon lenzen kan je handmatig overrulen als je dat, meestal voor creatieve doeleinden, wilt. Bij de Nikon 55-200mm moet je eerst de schakelaar AF/MF overzetten op MF en daarmee verlies je wat tijd. De scherpstelring is erg smal en zit helemaal aan de voorkant van de lens. Je kan handmatig scherpstellen met deze lens, maar als je dat vaak wil doen is een duurdere Nikon waarschijnlijk een betere keuze.
Lichtafval
Wat lichtafval betreft doet deze lens niet onder voor duurdere telezooms. Bij volle opening is de lichtafval soms zichtbaar. Dat is eenvoudig softwarematig te corrigeren, als het nodig mocht zijn. In de meeste praktijkopnames die je maakt bij volle opening, zoals hieronder, valt het niet eens op.
Het zoombereik van de Nikon AF-S DX 55–200mm f/4–5.6G ED VR II is uitstekend geschikt voor een enthousiaste natuurfotograaf. Zelfs door het hekwerk van Dierenpark Amersfoort heen levert het nog een aardig plaatje op. 😉
Vervorming Nikon AF-S DX 55–200mm f/4–5.6G ED VR II
Deze zoomlens vertoont het voor telezooms karakteristieke patroon van tonvormige vervorming bij de kortste brandpuntsafstand naar kussenvormige vervorming bij de langere brandpuntsafstanden (boven de 80mm). Bij kritische toepassingen is het zichtbaar, maar eigenlijk is de mate van vervorming mooi binnen de perken gehouden: net zo goed als bij veel duurdere lenzen. Mocht e er behefte aan hebben, dan is eventuele vervorming altijd nog eenvoudig softwarematig te corrigeren.
Ingebouwde vibratiereductie
Lente 2015; alle vogels, in dit geval een ekster, maken in Nederland een begin met het bouwen van een nest
Nikon geeft aan dat het dankzij het vibratiereductiesysteem mogelijk is om opnamen uit de hand maken met sluitertijden die tot vier stops ( 1 stop meer dan het vorige model) langer zijn, zonder dat de cameratrilling minder scherpe foto’s oplevert. Vooral voor teleopnamen, helemaal bij weinig licht, zorgt het Vibratiereductiesysteem (VR) er voor dat de bewegingsonscherpte (van de fotograaf, niet van het onderwerp) flink wordt beperkt. Het systeem werkt perfect en is stil, wat belangrijk is voor het maken van stabiele video opnames bij weinig licht.
Bij een brandpuntsafstand van 55mm waren de opnames die ik maakte met beeldstabilisatie en een sluitertijd van 1/3 seconde weliswaar meetbaar minder scherp dan de opnames gemaakt bij kortere sluitertijden, maar nog altijd spectaculair scherp. Onderstaande afbeelding is een deelvergroting, opgeblazen tot 100%, van twee opnames van de testkaart gemaakt met een sluitertijd van 1.3 seconde: links zonder beeldstabilisatie, rechts met beeldstabilisatie.

Overstraling
Zowel groothoeklenzen als telelenzen zijn gevoelig voor tegenlicht. Er ontstaan dan bijvoorbeeld gekleurde, veelhoekige vlekken als je recht tegen een felle lichtbron in fotografeert. Je zal in dergelijke situaties zeker een keer nevenbeelden tegenkomen. Maar waar de Nikon 55-200mm VR II mij verraste, was hoe weinig prominent die nevenbeelden aanwezig zijn. In de afbeelding hiernaast zijn twee nevenbeelden uit een praktijkopname uitvergroot. Dit is gewoon een erg mooi resultaat voor een zoomlens in deze prijsklasse.
Scherpte
De Nikon AF-S DX 55–200mm f/4–5.6G ED VR II levert perfect scherpe beelden bij alle brandpuntsafstanden. Kijk je naar de meetresultaten dan zie je de scherpte bij de kortste brandpuntsafstanden iets hoger is dan bij de langste brandpuntsafstand en dat de scherpte in het centrum wat hoger is dan in de uiterste hoeken. Maar de verschillen zijn zo klein dat de doelgroep voor deze lens, (startende) amateur fotografen zich daar volgens mij geen zorgen over hoeven te maken. Richt je op de creatieve kant van de fotografie en laat de Nikon AF-S DX 55–200mm f/4–5.6G ED VR II zijn werk doen, zou ik zeggen.
Nikon AF-S DX 55–200mm f/4–5.6G ED VR II + D7100 @ 200mm f/5.6, 1/500 sec, 100 ISO
Chromatische aberratie
Glas breekt de kleuren van het licht op een verschillende manier, waardoor bij scherpe contrastovergangen in de hoeken van het beeld gekleurde randjes kunnen ontstaan. Zowel bij groothoeklenzen als bij telelenzen treedt dit op. Bij het ontwerp heeft Nikon hiervoor gecorrigeerd door één element van ED-glas (extra lage dispersie) toe te passen, dat laterale chromatische aberratie (de vakterm voor de scheiding van kleuren) beperkt. In ongecorrigeerde RAW bestanden is te zien, met name bij de langste brandpuntsafstand, dat er nog steeds wat chromatische aberratie overblijft. Die wordt perfect gecorrigeerd door de Nikon D7100 testcamera. Alle moderne Nikon camera’s corrigeren jpg bestanden perfect voor eventuele chromatische aberratie van een lens. Jpg bestanden uit een Nikon camera vertonen geen chromatische aberratie, dus ook niet bij deze lens.
Bokeh Nikon AF-S DX 55–200mm f/4–5.6G ED VR II
De Nikon AF-S DX 55–200mm f/4–5.6G ED VR II heeft 7 afgeronde diafragmalamellen die, zeker bij de langste brandpuntsafstand een onverwacht mooie achtergrondonscherpte bokeh opleveren, waardoor je een onderwerp mooi van de achtergrond kan isoleren. Aan de randen verandert de bokeh van perfect rond naar kattenoog vormig (het lijkt wel een FX lens, wat dat betreft) en er is een klein randje te zien aan de buitenkant van de bokeh coirkels. Natuurlijk zijn er lenzen met een mooiere bokeh, zoals de Nikon 50mm f/1.8 of de Nikon 18-140mm, maar voor deze prijs ziet de bokeh er mooi uit.
Keuzestress? Nikon 55-200mm VR II vs Nikon 70-300 mm vs Nikon 18-200mm
Welke lens kies bij je eerste Nikon spiegelreflexcamera? Ga er maar aan staan. De keuze is enorm. Toch hoeft het niet moeilijk te zijn. De Nikon 55-200 mm VR II heeft een aantal belangrijke troeven ten opzichte van andere lenzen, zoals (de meer solide gebouwde) Nikon 70-300mm telezoom of de Nikon 18-200 mm vakantiezoom. Wat beeldkwaliteit betreft, zal je de verschillen alleen zien als je opnames gemaakt met verschillende lenzen rechtstreeks naast elkaar legt. Het zijn kleine verschillen die belangrijk zijn voor perfectionist en professional, maar niet voor starters en amateurfotografen. De belangrijkste overwegingen om een keuze te maken zijn volgens mij: heb je echt een grotere telelens nodig om onderwerpen nog dichter naar je toe te halen? Spaar dan door voor een 70-300mm. Die is bovendien in de toekomst te gebruiken op een Nikon camera met een FX sensor (D610, D750, bijvoorbeeld). Wil je een groot zoombereik, maar liever niet van lens wisselen? Kies dan voor de Nikon 18-200mm in plaats ven een 55-200mm plus 18-55mm. Wat omvang, gewicht en prijs betreft is de keuze een “no-brainer: kies een 55-200mm VR II als de telezoom naast je Nikon 18-55 mm VR II standaardlens. De 55-200mm kost de helft van wat dat die andere twee zoomlenzen kosten. Niet alleen qua compactheid en zoombereik sluiten de Nikon 55-200mm VR II en de Nikon 18-55 mm VR II naadloos op elkaar aan. Ze hebben ook dezelfde filtermaat (52mm). Je hoeft dus maar 1 polarisatiefilter of ND filter (voor video) te kopen en mee te nemen. Dat zou een aanvullende overweging kunnen zijn om voor de Nikon 55-200mm VR II te kiezen.
{insertgrid=359}	{insertgrid=360}
Conclusie Nikon AF-S DX 55–200mm f/4–5.6G ED VR II test met Nikon D7100
	Gebruik de Lensvergelijker of kijk in ons overzicht van geteste objectieven om dit objectief te vergelijken met andere objectieven. Testcamera: Nikon D7100, D5200
WYSIWYG score: Deze tabel geeft de prestatie weer van dit objectief als je de bestanden in de camera opslaat als jpg, waarbij je alle beschikbare in-camera lenscorrecties hebt aanstaan. Deze score geeft je voor deze objectief / testcamera combinatie: “What you see is what you get”.	{insertgrid ID = 301}
Puur RAW score: Deze tabel geeft de prestatie weer van dit objectief als het bestand in de camera wordt opgeslagen als een RAW bestand. Deze score benadert de intrinsieke kwaliteit van de combinatie van objectief en testcamera. Maak je gebruik van Photoshop, Lightroom of SilkyPix voor het converteren van RAW bestanden, dan zijn de RAW scores gelijk aan de jpg scores.	{insertgrid ID = 302}
Voordelen Compacte (iets meer dan 8 cm lang) en (300 gram) lichte telezoom Goede beeldkwaliteit op alle fronten Snelle en stille (fijn tijdens filmen) autofocus Effectieve ingebouwde beeldstabilisatie, ook te gebruiken tijdens video, voorkomt bewogen opnames in het donker Degelijk gebouwd Zeer hoge prijs/kwaliteitsverhouding	Nadelen Minder geschikt voor handmatig scherpstellen
{insertgrid=344}{insertgrid=345}{insertgrid=343}
Te lang, niet gelezen? Goed is geen synoniem voor groot en duur, zo bewijst de compacte en aantrekklijk geprijsde Nikon 55-200mm VR II zowel in onze test als in de praktijk. Een van de populairste teleobjectieven van Nikon is vervangen door een compacter, lichtere versie met een betere beeldstabilisatie, die gelukkig nog steeds aantrekkelijk is geprijsd. We hebben zijn voorganger niet getest, en kunnen dus niet beide versies met elkaar vergelijken. Maar over de Nikon AF-S DX 55–200mm f/4–5.6G ED VR II kunnen we kort zijn: dit is een lichte, heerlijk compacte telezoom die mede dankzij de goede ingebouwde beeldstabilisatie onder alle omstandigheden scherpe opnames levert, zowel foto als video. Een zoomlensje met een prijs/kwaliteitsverhouding om van te watertanden. Eigenlijk zou je bij aanschaf van een Nikon D5500 of D3200 niet alleen de standaard kitlens moeten kopen, maar ook meteen de Nikon AF-S DX 55–200mm f/4–5.6G ED VR II.