EISA FULL-FRAME CAMERA 2020-2021
Nikon D780
De Nikon D780 is een full-frame spiegelreflex met een CMOS-sensor van 24 megapixel. In combinatie met de snelle EXPEED 6-beeldprocessor laat dat hoge gevoeligheden tot ISO 51.200 toe, wat meer mogelijkheden biedt voor creatieve fotografie. Het kantelbare touchscreen helpt fotografen en videomakers om het beeld te maken dat ze willen, zelfs vanuit hoge of lage hoeken. Deze opvolger van de Nikon D750 brengt een hele reeks upgrades, zoals superieure beeldverwerking, betere videomogelijkheden (tot 4K UHD 30 fps met N-Log), slow motion en time-lapse. Bovendien zorgt het sterk verbeterde hybride AF-systeem voor een snelle autofocus bij het fotograferen en filmen via het LCD scherm.
De Nikon D780 werd bekroond met een EISA Award 2020-2021.
Kijk op eisa.eu voor het overzicht van alle winnende producten uit alle categorieën.
Het overkomt me niet vaak dat ik tijdens het testen van een nieuwe camera of lens enthousiast wordt aangesproken met de vraag of ie echt zo goed is. Met de Nikon D780, tijdens de praktijktest in Berlijn van deze opvolger van de Nikon D750, wel.
Klik op de lens voor specificaties, prijzen en testresultaten.
TESTRESULTATEN Nikon D780: | |
VOORDELEN | Nadelen |
|
|
De Nikon D780 werkt in de live view-modus als een systeemcamera zonder elektronische zoeker.
De Nikon D780 is sinds februari 2020 beschikbaar voor een adviesprijs van €2499,-. De D780 kit met een Nikon AF-S 24-120mm f/4 heeft een adviesprijs van €2999,-.
Bouw en bediening
Ruim vijf jaar na de introductie van de D750 brengt Nikon de D780 uit, een robuuste full-frame spiegelreflex. De nieuweling biedt allerlei functies uit andere recente Nikons waaronder zelfs de Z-systeemcamera’s. Hoe werkt dat in de praktijk?
De 700-serie is met topcamera’s als de D700 en D750 succesvol te noemen. Maar de ontwikkelingen gaan snel en dan blijkt een vijf jaar oude camera opeens behoorlijk gedateerd. De nieuwe camera is ongeveer even groot en zwaar als de D750 en de resolutie van de beeldsensor is 24,5 megapixel in plaats van 24,3; niet echt een schokkend verschil. De sensor is echter wel van een nieuw type, een BSI-CMOS, die een hogere gevoeligheid belooft. We kennen deze sensor van de Z 6-systeemcamera. De processor is ook de van de Z-systeemcamera’s bekende, snelle Expeed 6. De D780 is degelijk en weerbestendig uitgevoerd, maar hij mist een opklapbare flitser. Logisch omdat zo’n flitser wat betreft afdichting een uitdaging vormt, maar ook jammer, omdat zo’n pop-up flitser een handige functie als commander kan vervullen in het befaamde Nikon Creative Lighting System. Het kantelbare aanraakscherm heeft 2.4 miljoen beeldpunten, we kennen hem van de D850. De grootste verrassing is het veelzijdige autofocussysteem.
Zoeker of scherm?
Je zult een camera als de Nikon D780 meestal via de heldere, 100% weergevende optische zoeker gebruiken. De autofocus is het bekende, vrij centraal opererende fasedetectie-systeem met 51 punten en diverse AF-standen. In de live view-modus werkt deze camera als een systeemcamera, maar dan zonder elektronische zoeker. Het AF-systeem van de Z 6 is dan beschikbaar voor zowel fotograferen als filmen. De sensor biedt 273 autofocuspunten met zowel fase- als contrastdetectie over circa 90% van het beeld. Dat biedt interessante mogelijkheden voor zowel oog- als gezichtsherkenning. De autofocus werkt ook bij weinig licht: tot -6 LW kun je trefzeker scherpstellen. De maximale seriesnelheid is verhoogd naar 7 bps bij gebruik van de zoeker en 12 bps in live view met elektronische sluiter. In tegenstelling tot de Z 6 is de sensor niet gestabiliseerd. De maximale sluitertijd werd van 30 naar 900 seconden uitgebreid, de kortste van 1/4.000s naar 1/8.000s. De flitssynchronisatie bleef 1/200s plus automatische FP ten behoeve van high speed sync-flitsen met alle Nikon Speedlights.
Indeling en behuizing
Met het indrukken van de i-toets zie je alle relevante functie-instellingen op het scherm. In de live view-stand is deze info transparant, met het beeld op de achtergrond; heel handig. Alle knoppen zitten op ergonomisch prettige, goed bereikbare plaatsen: de video-, ISO- en +/- correctietoetsen zijn vlakbij de ontspanknop geplaatst. Het vergrendelde moduswiel linksboven (vanaf de achterkant gezien) is gecombineerd met het eveneens vergrendelde transportwiel. Het scherm kan op- en neerwaarts worden gekanteld. Als accu is de krachtige EN-EL 15b een goede keus, zeker als er vaak wordt gefilmd. Achter rubberen klepjes bevinden zich links de aansluitingen voor een externe microfoon en hoofdtelefoon, de bedrade remote, usb 3.1 (Gen 1) en hdmi. Het menu is uitgebreid, maar herkenbaar en logisch opgebouwd en ingedeeld, met onder meer een uitgebreid submenu voor foto en een voor film. Daar zie je medium-toegespitste instellingen zoals de elektronische VR (beeldstabilisatie) en de onderdrukking van windruis en dergelijke. Het ‘persoonlijke instellingen’ menu is zeer uitgebreid met de groepen A (autofocus) tot en met G (film). Als laatste is er een set-up menu, met onder meer uitgebreide opties voor de draadloze WR-remote, bluetooth en wifi. Focus stacking, Picture Control-effecten, het digitaliseren van negatieven (met Micro-Nikkor 60mm of 105mm objectief en de ES-2 adapterset), een uitgebreide fijnafstelling van de autofocus in zoomobjectieven met onderscheid tussen groothoek en tele… Het is te veel om op te noemen. Met 840 gram is de body niet zwaar te noemen.
De verkoopprijs van € 2.499,- vind ik dan wel weer fors.
Het ISO-bereik is uit te breiden tot ISO 50-204.800. Van zo’n bovengrens wordt ik meestal niet zo enthousiast, want de signaal/ruis verhouding voldoet bij extreem hoge ISO waarden niet meer een mijn eisen. Van mij hoeft de ISO niet boven de 51,000 uit te komen. Je kan een Nikon sensor goed onderbelichten zonder al te veel kwaliteitsverlies, als de nood echt hoog is. Maar aan de onderkant van de ISO schaal ligt het anders: 50 ISO levert het mooiste, ruisvrije beeld op dat je kan wensen. Dergelijke schone bestanden zijn door het ontbreken van ruis ook mooi te vergroten, zonder dat je last krijgt van artefacten.
Beeldkwaliteit
Video
De Nikon D780 heeft twee kaartslots voor UHS-II compatibele SD/SDHC/SDXC-kaartjes waardoor je je foto’s (met back-up) of film kunt opslaan. Ten opzichte van de D750 zijn de video-opties veel uitgebreider: 4K/UHD met framesnelheden van 30, 25 en 24 fps. Slow-motion met maximaal 120 fps in Full HD, vier AF-veldstanden, AF-snelheid en tracking. Log-gamma opties zijn N-Log en HLG. In de N-Log blijft het maximale dynamisch bereik van 12 stops behouden bij een 10 bit-kleurdiepte. De uitvoersnelheid via de usb 3.1 poort is nu 5 Gbit/s, die in de D750 was slechts 480 MBit/seconde. Bij het filmen zie je pas goed dat de instellingen in live view totaal anders zijn dan die in de zoekerstand. Ik heb gefilmd met de 24-70mm F2.8 E VR omwille van de ingebouwde beeldstabilisatie en tegelijkertijd ook de elektronische VR gebruikt. Dit werkt goed, maar kan uiteraard een gestabiliseerde gimbal, die niet alleen trillingen maar ook schokken kan neutraliseren, niet vervangen.
Autofocus
De vele opnames die ik maakte zijn vrijwel steeds goed getroffen; de autofocus ligt waar die hoort (er zijn vijf veldselecties met onder meer een ‘Pin’ precisie-AF), de belichting is kloppend (een op hoge lichten gerichte/begrensde spotmeting is mogelijk) en de opslag verloopt snel. Bij avondfotografie bleek de autofocus toch nog snel en correct te kunnen detecteren. Bij hoge contrasten kun je ten behoeve van HDR-opnames een uitgebreide bracketingreeks gebruiken. Bij opnamereeksen passen er maximaal 100 opnames in de buffer. De gezichts- en oogherkenning werken trefzeker en de camera houdt plezierig vast. Ook een al wat ouder objectief, zoals de gebruikte Micro Nikkor 105mm F2.8 G ED VR werkte prima. Hoewel ik een voorkeur heb om via de zoeker te fotograferen, werden de meeste opnames toch met live view en ook met het aanraakscherm gemaakt. Dat wende snel, waarschijnlijk door de overeenkomst met een smartphone. Zo werk je dus met een spiegelreflex alsof je met een systeemcamera staat te fotograferen. In tegenstelling tot de D750 heeft de Nikon D780 geen nfc. Veel vaste brandpunten hebben geen optische beeldstabilisatie. Dat liet zich af en toe voelen met lichte bewegingsonscherpte (bij de 50mm en 85mm F1.4 objectieven op kleine openingen). Die veiligheid bieden de Z 6- en Z 7-camera’s wél. Via de Fn-knop voorop kun je verschillende toetsen aanpassen. De Nikon D780 zit bomvol met allerlei zinvolle functies en opties. Het kost tijd om alles te onderzoeken en snel terug te vinden als je ze denkt nodig te hebben. Jpeg-eigen instellingen als Creative Picture Control met beeldbewerkingen als ‘Droom’, ‘Somber’ tot en met ‘Koolstof’ zijn aan mij niet besteed, maar een automatische bracketing tot en met negen stops wél. De verkoopprijs die ik nu aan de hoge kant vind, zal mettertijd wel dalen.
Nikon D780 IN DE PRAKTIJK
Pixelpeepen in praktijkopnames van de Nikon D780? Klik hier voor de praktijkopnames gemaakt met Nikon D780. De beelden kunnen in volle resolutie worden gedownload om op 100% te worden bekeken.
Conclusie test Nikon D780
De Nikon D780 is een spiegelreflex met veel functionaliteit uit de Z-camera’s. De autofocus komt uit de professionele D5, het fasedetectie scherpstelsysteem zowel uit de D850 als de Z 6. De BSI-CMOS sensor is een hybride-sensor die geschikt is voor zowel gebruik met de zoeker als met het scherm. In live view zijn er handige mogelijkheden zoals gezichts- en oogdetectie. De videomogelijkheden zijn up-to-date. De Nikon D780 is een waardige voortzetting van de succesvolle 700-serie.
Overweeg je als prosumer om jouw Nikon full-frame spiegelreflex (Nikon D600/610, D700 of ouder), te vervangen, dan sta je voor het dilemma: kies ik een Nikon Z6 of een D780? De AF in liveview of tijdens video was bij Nikon spiegelreflex camera’s traag. Dat zou een belangrijke overweging kunnen zijn om voor een systeemcamera (Nikon Z6) te kiezen. Maar de Nikon 780D neemt dat verschil weg: dankzij de on-sensor phase detectie is de live view of video AF van de F780 snel.
