Heb je een Nikon 1 camera en een Nikon FX of DX telelens, dan kun je voor een redelijk bedrag een supertele combinatie creëren. Want met de Nikon FT1 adapter kun je objectieven met de Nikon F-vatting monteren op een Nikon 1 body. Met behoud van de meeste automatische functies, bij AF-S lenzen zelfs inclusief autofocus. Zowel Full Frame als APS-C lenzen zijn geschikt. Door de cropfactor van 2,7 wordt een 100 mm lens een 270 mm, enzovoort. |
|
Nikon F lenzen op een Nikon 1 body – de FT1 adapter |
|
|
|
|
|
Het gebruik van adapters om lenzen op een vatting van een ander type te monteren is niet nieuw. Zoiets is alleen mogelijk wanneer van een camerabody de registerafstand (de afstand tussen de bajonet en de sensor) kleiner is dan de registerafstand waarvoor de lens bedoeld is. Je vult dan die afstand op met een adapter ring. Omdat camerabodies tegenwoordig elektronisch op allerlei manieren met de lens verbonden moeten zijn, moet de adapterring deze contacten doorverbinden als je zo veel mogelijk functionaliteit wilt behouden. Adapters zijn voor heel veel combinaties leverbaar, veelal voor het gebruik van Full Frame lenzen op Micro Four Thirds bodies. Wij testten een adapter voor Nikon F-vatting lenzen op een Nikon 1 (CX-vatting) body. |
 |
|
Op de testcamera, een Nikon 1 J3, probeerden wij eerst een adapter van een ‘vreemd’ merk. Daarbij verscheen op het scherm slechts de foutmelding ‘monteer een objectief’. Die goedkope adapter kon dus retour leverancier. De Nikon FT1 adapter werkt wèl, zij het dat niet alle camerafuncties worden ondersteund. Op de Nikon J3 ben je gebonden aan de ‘creatieve’ modus. De stand ‘volautomaat’ werkt niet en diverse hogesnelheidsopties evenmin. Of dit voor àlle Nikon 1 bodies geldt hebben we niet uitgeprobeerd. Voor behoud van autofocus moet je een lens hebben van de AF-S serie, want de Nikon 1 heeft uiteraard geen ingebouwde scherpstelmotor. |
|
|
Bij opnames met een lange brandpuntsafstand wil je vaak, zoals hier, veel scherptediepte hebben. Dan ben je met een camera met een kleine sensor in het voordeel. Maak je deze opname met een body met een FX sensor en een 300 mm lens vanaf hetzelfde standpunt, dan heb je dezelfde beeldhoek, maar is de scherptediepte zo gering dat slechts 1 van beide coureurs scherp is! |
|
Bouw en afwerking |
|
|
De Nikon FT1 is solide van bouw en onberispelijk van afwerking. Schakelaars of knoppen zitten er verder niet op, alleen een blokkeerinrichting voor de bajonet. Hoewel je in principe alle lenzen met F-vatting, ongeacht de brandpuntsafstand, kunt gebruiken, heeft het natuurlijk geen zin om van een groothoeklens met een adapter een ‘standaard’ lens te maken. Het voordeel van de adapter zit ‘m nu juist in de lange brandpuntsafstanden. |
 |
|
De Nikon FT1 is voorzien van een statiefaansluiting. Die zit er niet voor niets! Het is namelijk vragen om moeilijkheden wanneer je een zwaar teleobjectief aan een Nikon 1 hangt en dat hele zaakje laat steunen op de statiefmoer van de body. Die trekt dan onvermijdelijk krom. Op het plaatje hiernaast zie je de Nikon J3 met een 300 mm f/4 plus 1,4 converter, effectieve brandpuntsafstand 1134 mm! Voor zo’n setje is een zwaar statief absoluut nodig. Deze combinatie, een al wat oudere 300 mm met een 1,4x converter, is wel een extreem voorbeeld. Teleconverters leveren wel extra tele-effect, maar doorgaans ten koste van resolutie en vooral Chromatische Aberratie. Op een moderne digitale camera valt zo’n combinatie door de mand. Gebruik dus – waar mogelijk- de FT 1 adapter zonder aanvullende teleconverter voor de hoogst mogelijke beeldkwaliteit. |
|
| Bij een Nikon 1 ‘knip’ je als het ware het middelste stukje uit het sensorbeeld van een full frame. Met lange telelenzen, zoals op het plaatje, is de scherptediepte gering. Goed scherpstellen op het LCD-scherm zoals dat van de Nikon1 J3 is praktisch onmogelijk. Je bent dus overgeleverd aan de AF van de body en de lens. De combinatie Nikon 1 plus 70-200 mm op stand 200 mm (effectieve brandpuntsafstand 540 mm) werkte heel goed. Voor nauwkeurig werk zouden we de Nikon 1 V-serie (met elektronische zoeker) prefereren. |  |
Beeldkwaliteit |
|
 Er zijn maar weinig camera’s waar je meerdere scherpe opnames achter elkaar maakt van een snel bewegend onderwerp. Nikon 1 camera’s kunnen op dit punt wedijveren met de snelste en duurste professionele spiegelreflexcamera’s.Bij snel bewegende onderwerpen wordt de scherpte bepaald door de vaardigheden van de fotograaf (nauwkeurig meetrekken) en -belangrijker nog – de autofocus van de camera. Omdat je de camera meetrekt met het snel bewegende onderwerp, is alles wat stilstaat op de foto zwaar bewogen. |
|
|
Het tele-effect dat je bereikt door een FF of APS-C lens op een body met een kleine sensor te zetten, kun je natuurlijk ook krijgen door die zelfde lens op een FF of APS-C body te zetten en naderhand het beeld te croppen. Dus namen we de optisch uitstekende Nikkor 70-200 mm f/2,8 AF-S en fotografeerden hetzelfde object met een Nikon D800 en een Nikon J3, met dezelfde camera-instellingen (diafragma, sluitertijd, ISO). We knipten nadien het stukje dat overeenkwam met het beeldveld van de Nikon 1 uit het D800 bestand. Een deelvergroting van beide opnames zie je beneden afgebeeld. Links het D800-deel, rechts het 1-deel. |
 |
| Het pixelaantal (langste zijde) van de Nikon 1 is 4608. Het ‘uitgeknipte’ stukje van de D800 is 2700 pixels lang. Het ‘1 ‘ bestand heeft dus veel meer pixels. Dat resulteert – beide opnames gemaakt bij f/8 – niet automatisch in een hogere beeldkwaliteit. De verschillen zijn in dit geval eigenlijk minimaal. De ‘1’ opname heeft meer (kleur)ruis, de resolutie is vrijwel gelijk. De Nikon 1 opname heeft iets meer contrast en lijkt (mogelijk daardoor) marginaal scherper. Bedenk wel dat de D800 extreem veel pixels (36 mp) heeft en ook in andere opzichten tot de beste spiegelreflexen op de markt behoort. Herhaal je dit experiment met een goedkopere SLR met minder megapixels, dan komt de Nikon 1 er ongetwijfeld als beste uit. Het voordeel van een kleiner beeldveld is ook dat randfouten (vignettering, CA) zoals die bij goedkopere telelenzen optreden, door het croppen worden geëlimineerd. | |
|
|
|
Conclusie test Nikon FT1 adapter
|
|
|
We gaan er van uit dat, wie de aankoop van de FT1 overweegt, al beschikt over een Nikon 1 body en tenminste een Nikon F teleobjectief. Met de FT1 breid je het lenzenarsenaal uit aan de tele-kant. De adapter is goed gebouwd en makkelijk in het gebruik, maar niet goedkoop. De adviesprijs is 274 Euro. Aan de andere kant bespaar je op de aanschaf van een telelens, als je al over een Nikon F lens beschikt. Bedenk wel dat niet alle functies van de ‘1’ met de adapter zullen werken. |
 |
|
Heb je wel een Nikon 1 camera, maar geen lenzen met een F-vatting, dan ben je waarschijnlijk beter af met de aankoop van lenzen met de Nikon1-vatting. Sinds kort is er een Nikon 1 70-300 mm f/4,5-5,6 VR zoomlens. Let op, dit is de ‘echte’ brandpuntsafstand, in KB-equivalenten is het een 190-810 mm lens! Die is (op dit moment althans) wel duurder dan het 70-300 objectief met F-vatting, maar heeft het voordeel van een -voor een telelens – handzaam formaat. |
|
