De Olympus 75-300mm is eind 2010 op de markt gekomen. Het unieke aan deze compacte lens is het grote zoombereik, overeenkomend met de beeldhoek van een 150-600 mm zoomlens op een camera met een volformaat sensor. Koppel dat zoombereik aan bescheiden afmetingen en een laag gewicht en je hebt een objectief dat je altijd mee kan nemen zonder schouderklachten te krijgen.
De grootste concurrent van de Olympus 75-300 mm is de Panasonic 100-300 mm , die we al eerder getest hebben. De vraag is natuurlijk, wat is beter: de Panasonic 100-300 mm of de Olympus 75-300 mm en dan met name bij 300mm?
Bouw en autofocus
Olympus 75-300 mm f/4.8-6.7 ED M.Zuiko Digital, @ 300 mm, 1/320
Ik werd hebberig toen ik deze lens voor het eerst in handen had. De lens is mooi afgewerkt en licht lekker in de hand. Zoals je in de afbeelding hiernaast kan zien, wordt de Olympus 75-300 mm circa 50% langer bij uitzoomen.
De aandrijving van de autofocus verloopt snel en geluidloos bij gebruik van de Olympus 75-300 mm op een Olympus OM-D. Minpuntje is dat de zoomlens te makkelijk van brandpunt verandert als je de camera verticaal houdt, bijvoorbeeld als die om je nek hangt. De zoomlens schuift dan zelf uit naar een brandpuntsafstand van 300 mm.
Beeldstabilisatie
De Olympus 75-300 mm heeft geen ingebouwde beeldstabilisatie, wat voor gebruikers van een Panasonic camera een nadeel zou kunnen zijn. Bij Olympus camera’s zit de beeldstabilisatie in de camera. En de Olympus beeldstabilisatie werkt uiterst effectief zo bleek uit onze test: je wint er 4 stops mee. Zie de Olympus IS test in de Olympus 45 mm test en de praktijkopnames in de Olympus OM-D test.
Lichtafval
Qua lichtafval levert de Olympus 75-300 mm hele goede prestaties. In de praktijk zal je vrijwel nooit zichtbare lichtafval tegenkomen bij het gebruik van dit objectief.
Vervorming
De vervorming is over de hele zoomrange kussenvormig. Kussenvormige vervorming valt minder snel op dan tonvormige vervorming. De mate van vervorming is laag bij 75 mm en acceptabel bij de overige brandpuntsafstanden. Bij architectuuropnames kan de kussenvormige vervorming net zichtbaar zijn. Softwarematig is, indien nodig, deze mate van vervorming eenvoudig te corrigeren,
Bokeh
De bokeh van deze lens is zeker niet onplezierig, mede dankzij de lange brandpuntsafstanden die je kunt gebruiken. Alleen rond de hooglichten valt een kleurverschil op.
Overstraling
Dit objectief bleek tot onze verrassing gevoelig voor overstraling bij direct tegenlicht. Eerder geteste Olympus objectieven zoals de Olympus 9-18 mm en de Olympus 45 mm 1.8 scoorden juist heel goed op dit onderdeel. Op dit punt moet de Olympus 75-300 mm de meerdere erkennen in de Panasonic 100-300 mm.
Scherpte
De Olympus 75-300 mm is zo compact en licht dat je hem vaak mee zal nemen. Hoe vaker je een telelens bij je hebt, des te groter de kans dat je met een leuke foto thuiskomt. Om dat te illustreren zijn we op zoek geweest naar een ijsvogel, die ook nog even liet zien. Deze RAW opname is gemaakt bij een brandpuntsafstand van 300 mm en wat extra verscherpt, ter compensatie van de iets lagere resolutie bij die brandpuntsafstand.
Kort door de bocht geldt voor de scherpte van de Olympus 75-300 mm: hoe langer de brandpuntsafstand des te lager de scherpte. Hiernaast zie je een praktijkvoorbeeld van een opname gemaakt bij een brandpuntsafstand van 300 mm. Niet heel scherp, maar zeker acceptabel.
Pas boven een brandpuntsafstand van 250 mm neemt de scherpte snel af. Als je de Imatest resultaten voor resolutie van de Olympus 75-300 mm vergelijkt met de Imatest resolutiemetingen van de Panasonic 100-300 mm, dan is de Panasonic bijna net zo goed. De verschillen zijn echter zo klein, dat het meestal niet zichtbaar is.
Chromatische aberratie
Chromatische aberratie is over het algemeen goed binnen de perken gehouden bij alle brandpuntsafstanden. Bij de uiterste brandpuntsafstanden zal je in de praktijk geen chromatische aberratie tegenkomen.
Bij uitvergroten tot 100% kan je in de hoeken zichtbare chromatische aberratie tegenkomen, zoals hiernaast is te zien. Deze mate van chromatische aberratie is eenvoudig met behulp van software te corrigeren.
Conclusie test Olympus 75-300mm f/4.8-6.7 ED M.Zuiko Digital
Voordelen
- Compacte en lichte telezoom
- Heel weinig lichtafval over het hele zoombereik
- Topkwaliteit bij 75 mm f/8
- Degelijke optische prestaties over het hele zoombereik, met name scherpte en vervorming
Nadelen
- Zoomlens schuift vanzelf uit als de camera naar beneden is gericht.
- Gevoelig voor overstraling
Dit objectief heeft een prima prijs kwaliteitsverhouding. Qua lichtafval levert de Olympus 75-300 mm hele goede prestaties en ook van vervorming zal je in de praktijk weinig last hebben. Kort door de bocht geldt voor de scherpte van de Olympus 75-300 mm: hoe korter de brandpuntsafstand, hoe hoger de scherpte. Ingesteld op 75 mm en diafragma 8 kan de Olympus 75-300 mm qua beeldkwaliteit wedijveren met de beste lenzen die er zijn, ongeacht of het objectieven zijn op een camera met een micro-43, APS-C of volformaat sensor.
We begonnen deze test met de vraag of de Olympus 75-300 mm het qua beeldkwaliteit kon winnen van de Panasonic 100-300 mm . Dat is niet zo, de goedkopere Panasonic 100-300 mm scoort overall net zo goed. Maar de verschillen zijn zo klein, dat het alleen bij directe vergelijking zal opvallen.
