
Olympus OM-D E-M1 Mark II was op de Photokina 2016 zonder twijfel een van de grote sterren.
Het was vooral de opmerkelijke snelheid van de camera die de aandacht trok. Zo kan de E-M1 Mark II fotograferen met 60 beelden per seconde in volle resolutie in raw én jpeg. Deze astronomische snelheid is alleen mogelijk met single autofocus en de camera houdt dat maar kort vol voordat de buffer vol loopt. Maar met continue autofocus haalt de OM-D E-M1 mk2 nog altijd 18 beelden per seconde. Het zijn snelheden die zelfs de duurste en snelste spiegelreflexcamera’s voor professionele sportfotografen niet halen. En er is meer. Veel meer.
Klik op het product voor specificaties, prijzen en testresultaten.
OLYMPUS OM-D E-M1 MARK II: FLINK VERBETERD & SNELHEID TROEF
Zelfs met een extreem lang brandpunt (in dit geval de Panasonic 100-400mm @ 400mm, 1/640 sec, 200 ISO) is het dankzij de snelle continu AF en de fantastische beeldstabilisatie mogelijk om vogels in vlucht te vangen met de OM-D E-M1 mk2.
OM-D E-M1 vs OM-D E-M1 MK2: Overstap loont om vele redenen
De OM-D E-M1 Mark II is op heel veel punten verbeterd ten opzichte van het vorige model. De camera heeft een nieuwe 20 megapixel sensor. De Mark II heeft net als de Mark I geen antialias filter. Het verschil van 4 megapixel ten opzichte van de Mark I is klein, maar onder gunstige omstandigheden kan je het in de praktijk net zien. De nieuwe sensor zorgt er voor dat de camera qua resolutie redelijk in de pas blijft lopen met de concurrentie.
De verbeteringen aan het autofocus systeem zijn groter. De E-M1 Mark II beschikt over 121 phasedetectie autofocuspunten, die vrijwel het hele beeld beslaan. Al die autofocuspunten zijn cross-type. De camera kan in C-AF met de elektronische sluiter 18 beelden per seconde schieten. Dat is dus met autofocus tussendoor. Met de – overigens aanmerkelijk snellere – S-AF, dus bij vooraf scherpstellen op een vast punt, kan de camera foto’s maken met 60 beelden per seconde. Dan hebben we het niet over een veredelde filmstand in 4K, maar over volle resolutie 20 megapixel beelden in raw+jpeg. Om die ongelooflijke prestaties te kunnen leveren beschikt de camera over een dubbele quad-core processor. De camera beschikt over twee kaartsleuven waarvan er één zowel voor UHS-I als de snellere UHS-II kaarten geschikt is. Een ander belangrijk punt is dat het beeldscherm van de E-M1 alleen kan kantelen, terwijl je het beeldscherm van de Mark 2 kan uitklappen en draaien. De nieuwe zoeker heeft dezelde resolutie, maar een hogere verversingsfrequentie (120 bps) en een “respons rate” van 6, in plaats van 16 ms. De 5-assige beeldstabilisatie van de Mark 2 is ook een spectaculaire verbetering ten opzichte van de OM-D E-M1. Met de OM-D E-M1 heb je nu ook de beschikking over 4K video en in-body beeldstabilisatie. De ergonomie is verbeterd, waardoor de camera prettiger in de hand ligt, en de accu gaat langer mee. De enige “minpunten” van de Mark2 ten opzichte van de originele Olympus OMD E-M1 mk2 zijn dat de camera groter (vanwege de ergonomie) en 75 gram zwaarder is. De overstap naar een Mark 2 levert, kortom, zo veel verbeteringen op, dat de benaming Mark 2 deze nieuwe camera te kort doet.
Bij weinig licht geef ik de voorkeur aan een lage ISO instelling (in dit geval zelfs: 64 ISO) en een realtief lange sluitertijd (1/20 sec) boven een hogere ISO waarde (400 ISO of meer).
12-40mm of 12-100mm?
De E-M1 mk2 wordt als kit geleverd met de extreem goede 12-40mm f/2.8 lens, Maar voor de reizger die zo min mogelijk van lens wil wisselen is de 12-100mm f/4 een verrassend goed alternatief.
Bouwkwaliteit, concurrenten & Features
Waar Olympus niet veel aan veranderd heeft is de vorm en de bouw van de camera. De nieuwe E-M1 lijkt op de oude, met de zoeker midden boven het objectief als een bij een spiegelreflex. Die zoeker heeft net als bij de eerste generatie 2,36 miljoen beeldpunten, maar de verversingsgraad is verdubbeld tot 120 bps. De originele E-M1 was een van de meest robuuste, schok-, stof-, vocht- en vriesbestendige camera’s die er te krijgen was en dat is gelukkig bij de Mark II zo gebleven. De camera voelt heel degelijk aan en alle knoppen zijn goed afgedicht en hebben een prettige weerstand. Door de afmetingen van de camera en de objectieven is Micro Four Thirds populair onder fotografen die onder zware omstandigheden op afgelegen plaatsen hun werk moeten doen. Denk aan natuurfotografen, klimmers en onderzoekers. Met de E-M1 Mark II koop je een camera die je niet snel in de steek zal laten.
Snelle autofocus
Aan alle snelheid van de E-M1 Mark II heb je niet veel als de autofocus niet net zo goed werkt. In S-AF is de autofocus zeker heel snel. Een doorsnee spiegelreflex camera stelt scherp van oneindig naar anderhalve meter in een kwart tot een halve seconde. De Olympus OM-D E-M1 mk2 is tussen de twee en tien keer zo snel. De “langzaamste” lens die we op de Mark2 getest hebben (75mm f/1.8) was met 400ms net zo snel als 85mm f/1.8 objectieven van andere merken die we tot nu toe hebben getest. In C-AF werkt de autofocus ook heel snel, maar de tracking is niet feilloos. Over het algemeen werkt het goed. Als er andere objecten voor het onderwerp door het beeld bewegen heeft de camera de neiging daar snel op te focussen in plaats van de scherpte op het onderwerp te houden. Ook als het onderwerp even buiten de ingestelde autofocuspunten komt, schiet de autofocus weleens door naar een van de uiterste instellingen. Gelukkig is de autofocus zo snel dat als dat gebeurt, de camera het onderwerp meestal weer snel scherp in beeld heeft. Zelfs met deze kleine afwijkingen is het autofocussysteem van de E-M1 Mark II misschien wel het beste dat voor spiegelloze camera’s verkrijgbaar is. En wellicht kan een software update de laatste rimpeltjes er nog uit krijgen. Een absoluut voordeel van micro-43 is dat je met objectieven met lange brandpuntsafstanden, zoals de 300mm f/4, eventueel met 1.4x converter, daadwerkelijk actiefoto’s kan maken uit de vrije hand.
Griezelig snel van oneindig naar 1,5 meter
AF snelheid (incl. ontspanvertraging):
- 45 ms: Olympus M.ZUIKO DIGITAL ED 12-40mm f/2.8 PRO
- 65 ms: Olympus M.ZUIKO DIGITAL ED 40-150mm F2.8 PRO
- 75 ms: Olympus M.ZUIKO DIGITAL ED 7-14mm f/2.8 PRO
- 75 ms: Olympus 12-100mm f/4 IS Pro M.Zuiko Digital ED
- 130 ms: Olympus 30 mm f/3.5 Macro
- 225 ms: Olympus 60mm f/2.8 M.Zuiko Digital ED
- 400 ms: Olympus 75mm f/1.8 ED M.Zuiko Digital
Menu en heel veel special features
Meer pixels, minder ruis
De verbeteringen van moderne camera’s zijn, als het op beeldkwaliteit aankomt, een continu proces van verbetering op alle fronten. Maar omdat de beeldkwaliteit van de originele OM-D E-M1 al erg hoog was, zie je de verschillen alleen als je beelden van beide camera’s rechtstreeks met elkaar vergelijkt. Toch is het knap dat een camera met meer (en dus kleinere pixels) op eenzelfde sensoroppervlak toch een betere signaal ruis verhouding en een hoger dynamisch bereik heeft.
Hoge beeldkwaliteit
Deze macro s gemaakt met de nieuwe Olympus 30mm macro, waarbij de camera 100 opnames heeft gemaakt, waarbij de scherpstelafstand automatisch werd verschoven. Je kan de opnames door de camera laten samenvoegen tot 1 opname met een veel grotere scherptediepte dan zelfs bij f/22 mogelijk is, maar dan moet je even wachten. In dit geval zijn de opnames samengevoegd in Photoshop (“focus stacking”).
De sensor van de E-M1 heeft 20 megapixel en de camera heeft geen antialias filter. Op het gebied van scherpte en resolutie levert de E-M1 Mark II de beste resultaten van alle Micro Four Thirds camera’s. Het dynamisch bereik is hoog, al is dat iets dat eigenlijk geldt voor alle Olympus modellen. Vooral bij lage isowaardes doet de camera niet of nauwelijks onder voor modellen met een APS-C sensor. Bij hogere isowaardes ga je wel een beetje verschil zien. Dat loopt op tot hoogstens 1 stop. Waar concurrenten niet over beschikken is de Olympus High Res Mode. In deze stand maakt de camera met behulp van de beeldstabilisatie een serie opnames die tot een beeld worden verwerkt met een resolutie van 50 megapixel. Het werkt perfect bij stilstaande onderwerpen en levert echt een zichtbare verbetering van de resolutie op. Bij bewegende onderwerpen kan de E-M1 een correctie toepassen door voor sommige gedeeltes van het beeld een geinterpoleerd stuk van een enkele foto te pakken. Dit werkt goed bij bijvoorbeeld stromend water. Als er iets echt door het beeld beweegt, denk bijvoorbeeld aan een rijdende auto, dan werkt dit niet zo goed. Voor de High Res Mode is wel een statief nodig. Voor een aantal soorten fotografie zoals landschap, architectuur en studiowerk is dat natuurlijk niet zo’n bezwaar.
Dynamisch bereik
Het dynamische bereik van de Olympus OM-D camera’s is altijd al indrukwekkend geweest, maar de OM-D E-M1 mk2 is nog een kwart stop beter. Bovenstaande tegenlichtopname is stevig bewerkt, zodat de kleuren van kleding en schoenen weer zichtbaar worden. In de oorspronkelijke jpg opname zijn die volledig zwart. Het dynamisch bereik van de Olympus OM-D E-M1 mk2 is vergelijkbaar met dat van de Canon 80D, met een grotere APS-C sensor: je kan bij lage ISO waardes de donkere partijen lichter maken, zonder dat er hinderlijke ruis zichtbaar wordt.
Kleurweergave
De kleurweergave van Olympus camera’s is niet alleen heel natuurgetrouw, maar oogt ook heel plezierig. De speciale “warme” autowitbalans instelling heb je niet eens nodig. Van blauwzwemen in de schaduwpartijen, die je bij andere merken nog wel eens tegenkomt, kom je niet gauw tegen.
Superieure beeldstabilisatie
Uit de hand een theateropname maken bij een sluitertijd van 0,5 seconde, die thuis nog scherp blijkt ook, is bij Olympus geen toekomstmuziek, maar werkelijkheid.
De ingebouwde beeldstabilisatie van de Olympus OM-D E-M1 Mark II is weer verbeterd. In combinatie met de nieuwe Olympus M.Zuiko 12-100mm F4 claimt Olympus een winst van 6.5 stops. Uit onze eerdere test met de M.Zuiko 12-100mm bleek dat die claim klopt.
De camera haalt met dit objectief met beeldstabilisatie dezelfde scherpte bij een vijf stops langere sluitertijd als de E-M1 Mark II met 12-100mm met alle stabilisatie uit. Zonder stabilisatie valt de scherpte vanaf een bepaald punt snel weg. Met de nieuwe beeldstabilisatie gaat de scherpte zelfs met extreem langzame tijden maar langzaam achteruit. Zelfs met sluitertijden van meer dan een seconde zijn uit de hand nog scherpe opnames mogelijk. Een groot voordeel van de verbeterde beeldstabilisatie hebben we nog niet besproken. Het systeem werkt namelijk ook uitstekend bij het stabiliseren van video. Normaal gesproken heb je toch iets van een hulpmiddel nodig voor het maken van een goede video-opname. Dat kan een statief of een steady-cam zijn als je het professioneel wilt aanpakken, of iets van een gimbal of een schoudersteun om het wat eenvoudiger te houden. Olympus liet met de eerste generatie E-M5 al zien dat je met een goede ingebouwde stabilisatie best uit de hand kon filmen. Het ontbreken van goede codecs en een hoge bitrate zorgden er echter voor dat de camera’s nog niet erg geliefd werden bij professionele filmers. De E-M1 Mark II is op dat punt een hele andere camera.
4 K Video
De Olympus E-M1 Mark II kan filmen in Cinema 4K (4096×2160 pixels) en beschikt over een moderne codec en een hoogste bitrate van 237mbps. De beeldkwaliteit in 4K is uitstekend en kan zich goed meten met de competitie. De kwaliteit in 1080P is helaas iets minder. Wie echt goede Full-HD nodig heeft kan beter in 4K filmen en dat zelf omzetten naar Full-HD. Dankzij de uitstekende beeldstabilisatie leent de camera zich goed voor ‘run-and-gun’filmen. Met de E-M1 Mark II kan je lopen en scherpstellen tegelijk en toch een mooi, vloeiend beeld houden alsof er een steady-cam is gebruikt. Wie een beetje oefent kan met de E-M1 Mark II uit de hand filmen en zelfs de indruk wekken dat er een slider is gebruikt. Voor de hobbyfilmer bespaart dat een hoop gedoe terwijl de opnames er toch heel goed uit zien. Voor de professional op een klein budget betekent het dat er sneller kan worden gewerkt en meer kan worden geschoten in minder tijd met behoud van kwaliteit.
Bijzondere functies
De Olympus E-M1 beschikt ook over de andere speciale opnamestanden die we kennen van de eerdere modellen zoals bijvoorbeeld Live Composite. Een bijzondere nieuwe functie is Pro Capture. Hierbij begint de camera als het ware al met opnemen van beeld met 60 beelden per seconde zodra je de ontspanknop half indrukt. Op het moment dat je de ontspanknop helemaal indrukt, bewaart hij de laatste veertien beelden van daarvoor plus de opnames die je daarna maakt. Voor momenten die heel lastig te timen zijn, werkt dit heel goed.
Een laatste verrassing was tenslotte de accu. Van spiegelloze camera’s wordt vaak gezegd dat je er geen actie en sport mee kan fotograferen en dat de batterijen veel te kort mee gaan. Bij de E-M1 is dat allebei niet waar. Actie, sport en wildlife kan je er prima mee fotograferen en de batterij krijg je maar met moeite leeg. We hebben tijdens het testen op een middag meer dan 1500 opnames gemaakt in twee uur tijd. We hebben opnames bekeken en voor een deel ook weer gewist. De acculading stond daarna nog steeds op meer dan 50%. Dat komt voor een deel doordat de accu beduidend groter is dan in veel andere spiegelloze camera’s. Maar het duidt toch ook op een efficiënt gebruik van energie van de krachtige processoren.
Filter bracketing
Je moet er even op wachten, maar dan heb je ook wat: moderne camera’s hebben tegenwoordig allemaal foto-filters in de camera zitten. Zo kan je meteen bewerkte opnames op Instagram of Facebook plaatsen, zonder nog op laptop of PC aan de slag te moeten. Het leuke van Olympus camera’s is, dat je automatisch – naar keuze – tot aan tientallen verschillende bewerkte opnames opslaat, waaruit je de meest geslaagde versie kiest. Onderstaand een voorbeeld van een grijze, mistige opname van Barcelona, waarmee de Mark2 mij verraste, toen ik de filter bracketing uitprobeerde.
Elektronische sluiter: 1/16.000 en volledig stil!
Wil je 18 RAW opnames per seconde schieten, dan kan dat alleen met de elektronische sluiter. Wie bij officiële gelegenheden zijn werk doet, zal de volledig stille sluiter zeker weten te waarderen. Bijkomend voordeel van een elektronische sluiter is, dat je er kortere tijden (1/16.000!!) mee kan schieten dan met een mechanische sluiter (meestal: 4.000). Wie bij veel licht de camera op 100 ISO zit, kan in zonnige situaties dankzij die sluitertijd van 1/16.000 sec het diafragma twee stops verder open laten staan dan een fotograaf met een spiegelreflex camera en een mechanische sluiter die die verder komt dan 1/4.000 seconde. Dat compenseert – alleen in situaties met veel licht – het verschil in bokeh / achtergrondonscherpte tussen een micro-43 camera en een full frame spiegelreflex.
Conclusie Olympus OMD E-M1 mk2 test
Voordelen
- Hoge opnamesnelheid
- Beste beeldstabilisatie voor foto en video
- Goede hybride autofocus
- Goede 4K video
- Dubbele SD-kaartsleuven
- Goed bestand tegen weer en wind
Nadelen
- Bij introductie duurste Micro Four Thirds camera
- AF-tracking nog niet zo goed als beste DSLR’s
Met de Olympus OM-D E-M1 Mark 2 maak je opnames die je voor onmogelijk had gehouden.
Klik op het product voor specificaties, prijzen en testresultaten.
De Olympus OM-D E-M1 is een nieuwe generatie spiegelloze camera’s. Het is de eerste echte spiegelloze camera voor sport- en actiefotografie. De opnamesnelheid is ongeëvenaard. De autofocus is goed, al hopen we dat Olympus het met wat updates ook echt perfect kan krijgen. Als ze dat lukt is het enige waarin de camera onderdoet voor veel duurdere sportcamera’s van Nikon en Canon de prestaties van de sensor bij hoge ISO waardes. Dat is een hele prestatie. De E-M1 steekt niet alleen qua prijs gunstig af bij snelheidsduivels als de Nikon D5 of de Canon 1Dx. Ook de afmetingen en het gewicht van zowel de body als de objectieven verschillen enorm. En dan hebben we het nog niet eens over het voordeel van de ongeëvenaard goede beeldstabilisatie, zowel bij foto als video opnames. De E-M1 Mark II is heel aantrekkelijk voor fotografen die graag reizen met een redelijk complete camerauitrusting. Het is niet voor niets dat de E-M1 Mark II steeds populairder wordt onder natuur- en landschapsfotografen.