Waarom staat er geen test van de Panasonic 25mm f/1.4 op CameraStuffReview? Kunnen jullie wat vertellen over de Panasonic 25 mm f/1.4 vs Olympus 25 mm f/1.8? Het zijn vragen van onze lezers, die met enige regelmaat terugkeren. Het antwoord is simpel. We testen ons het snot voor de ogen om bij te blijven met alle mooie lenzen die momenteel uitgebracht worden. En toch bleef de nieuwsgierigheid ook bij ons klagen. Dus toen we van een lezer het aanbod kregen om zijn lens te testen, heb ik mijn neus leeg gesnoten. En ging ik aan de slag.

PanaLeica 25mm f/1.4 SUMMILUX?
De standaard voor fijnproevers.

Panasonic 25mm f/1.4 ASPH Leica DG SUMMILUX @ Olympus OM-D E-M5, f/2.8, 1000 ISO, 1/40
(foto: Paul Verbunt)

Een 25mm brandpuntsafstand op een micro-43 camera komt qua beeldhoek overeen met de beeldhoek van een 50 mm universeel inzetbare standaardlens op een camera met een volformaat sensor. Qua belichting komt de Panasonic 25mm f/1.4 overeen met een 50mm f/1.4 op een camera met een volformaat sensor. Qua scherptediepte met een 50 mm f/2.8.

Bouw en autofocus Panasonic 25mm f/1.4 Leica

In tegenstelling tot de laatste twee Panasonic Leica micro-43 bjectieven, heeft de Panasonic 25mm f/1.4 geen metalen huis. Toch maakt dit objectief, met een metalen lensvatting en een lensbody gemaakt van hoogwaardige kunststoffen, een degelijke indruk, ook al is het niet extra afgedicht tegen stof en spatwater. De focusring voor handmatig scherpstellen met de geribbelde rubber ring loopt heerlijk soepel en is lekker breed. Op de lens zit geen schakelaar, waardoor je op de camera de keuze zal moeten maken voor AF of handmatig scherpstellen. Omdat de AF gebruik maakt van interne scherpstelling, draait de filterring niet mee als je scherpstelt.
Het lensontwerp is aardig complex voor een standaard lens  – 9 elementen in 7 groepen, inclusief 1 UHR (“Ultra High Refractive Index”) en 2 asferische lenzen -, wat een bevestiging is dat er gemikt is op een zo hoog mogelijke beeldkwaliteit.

Lichtafval

Bij het testen van lichtsterke lenzen op spiegelreflexcamera’s kijken we niet raar op als we een lichtafval van twee stops tegen komen. Bij de jpg bestanden is lichtafval, mede dankzij in-camera correcties al vanaf volle opening volledig afwezig. In ongecorrigeerde RAW bestanden zien we 1,5 stop lichtafval bij volle opening. Niet eens zo gek voor een redelijk compacte, lichtsterke f/1.4 lens. Bij f/2.8 is de lichtafval ook in gecorrigeerde RAW bestanden volledig afwezig.

Panasonic 25mm f/1.4 ASPH Leica DG SUMMILUX @ Olympus OM-D E-M5, f/5.6, 200 ISO, 1/1000
(foto: Paul Verbunt)

Vervorming Panasonic 25mm f/1.4 ASPH Leica DG SUMMILUX

In de jpg opnames die in de camera worden opgeslagen, en in de RAW bestanden die je opent met Lightroom, Photoshop of SilkyPix is de vervorming te verwaarlozen. Open je de RAW bestanden met een andere RAW converter, dan bestaat de kans op duidelijk zichtbare (2,9%) tonvormige vertekening. Sofwarematig is dat eenvoudig op te lossen, maar liever nog zagen we een lensontwerp, zoals dat van de Olympus 25 mm f/1.4, dat ook zonder correcties weinig vervorming laat zien.

Overstraling

De Panasonic Leica 25mm f/1.4 wordt geleverd met een mooie rechthoekige zonnekap, die Leica fotografen wel bekend zal voorkomen. Het is verstandig om deze zonnekap in de praktijk ook te gebruiken. Niet alleen staat het erg mooi en bescherm je je frontlens tegen krassen, maar tijdens onze praktijktest kostte het – net als bij de Olympus 25 mm f/1.8 – weinig moeite om tegenlichtopnames te maken waarin overstraling en nevenbeelden zijn te zien.

Scherpte Panasonic 25 mm f/1.4

Met deze lens maak je scherpe opnames. Hele scherpe opnames. Bij f/2.8 wordt de hoogste centrumscherpte bereikt, maar in de praktijk kan je stellen dat de centrumscherpte mooi constant blijft van f/2.4 tot en met f/11. In de uiterste hoeken blijft de scherpte minder dan de centrumscherpte, wat met name bij volle opening zichtbaar kan zijn. Met name de bokeh-fetisjisten zullen dat eerder als een voordeel dan als een nadeel ervaren. De Olympus 25mm f/1.8 haalt een net iets minder hoge centrumscherpte, maar heeft een gelijkmatiger scherpteverdeling over het beeld.We hebben zowel jpg bestanden (standaard beeldstijl) als onverscherpte opnames gemaakt met de Olympus OM-D E-M1 en die vervolgens met Imatest geanalyseerd. De MTF50 is getest door de beeldverhouding van de testcamera op 2:3 te zetten, waardoor de meetresultaten rechtstreeks te vergelijken zijn met de meetresultaten van lenzen op een camera met een APS-C of volformaat sensor. Als je de camera gebruikt in de standaardverhouding 4:3 is het aantal lijnen per beeldhoogte hoger.

Panasonic 25mm f/1.4 ASPH Leica DG SUMMILUX @ Olympus OM-D E-M5, f/8, 2000 ISO, 1/125
(foto: Paul Verbunt)

Chromatische aberratie

Zowel in de ongecorrigeerde RAW bestanden als in jpg bestanden zal je geen last hebben van laterale chromtaische aberratie. Gekleurde randen bij scherpe contrastovergangen in de hoeken van het beeld zijn nagenoeg afwezig.

Bokeh Panasonic 25mm f/1.4 Leica DG SUMMILUX

Bij volle opening is de bokeh van een lichtbron op de achtergrond dankzij de 7 afgeronde diafragmabladen mooi rond, maar hoe meer je diafragmeert, des te meer een hoekig diafragma zichtbaar wordt. Wil je een onderwerp mooi isoleren van de achtergrond, dan helpt een lange brandpuntsafstand en een groot diafragma daarbij, omdat je zo een kleine scherptediepte krijgt. Een andere factor is een hoge centrumscherpte bij volle opening – tot voor kort een zeldzaamheid bij lichtsterke lenzen – en de kwaliteit van het lensontwerp en de wijze waarop lenzen geproduceerd worden. Met name dat laatste is ongrijpbaar, maar als je naar het plaatje van onze testopstelling voor bokeh kijkt, dan zie je een bokeh bij volle opening waarvan ik onmiddellijk geloofd zou hebben dat de opname is gemaakt met een veel duurder objectief op een camera met een volformaat sensor.

Panasonic 25mm f/1.4 ASPH Leica DG SUMMILUX @ Olympus OM-D E-M5, f/8, 100 ISO, 1/125
(foto: Paul Verbunt)

Conclusie Test Panasonic 25mm f/1.4 Leica SUMMILUX met Olympus EM-1

Voordelen

• Hoge lichtsterkte gekoppeld aan hoge beeldkwaliteit:
• Goede scherpte en mooie bokeh bij volle opening
• Ontzettend scherp na 1 stop diafragmeren
• Topper als het op handmatig scherpstellen aankomt
• Luxe afwerking

Nadelen

• Niet goedkoop
• Gevoelig voor tegenlicht
• Geen ingebouwde beeldstabilisatie (niet relevant voor Olympus camera’s)
• AF van geteste exemplaar was niet stil op de Olympus testcamera’s

Investeer in een goede lens als deze.
Je beleeft er lang en veel plezier aan.

De kwaliteit van moderne systeem camera’s is zo hoog, dat de beeldkwaliteit van hoogwaardige lenzen steeds meer tot hun recht komt. Wil je een compacte camera met hoge beeldkwaliteit, dan is de keuze groot bij het micro-43 platform. Zowel wat de camera’s als lenzen betreft. Toegegeven, voor de allerhoogste kwaliteit moet je aanzienlijk meer betalen dan voor de hoogste kwaliteit. Toegegeven, voor de allerhoogste kwaliteit moet je aanzienlijk meer betalen dan voor de hoogste kwaliteit. Dat geldt dus ook voor dePanasonic 25 mm f/1.4. Al is de huidige winkelprijs aanmerkelijk lager dan de oorspronkelijke adviesprijs, dat zal niet iedereen er voor over hebben. De prijs van de lichtsterke Panasonic 25mm f/1.4 ASPH Leica DG SUMMILUX ligt hoger dan de prijs van een aantal andere optisch uitstekend presterende micro-43 objectieven met hetzelfde brandpunt. Voor objectieven geldt in het algemeen dat een luxe afwerking, hoge lichtsterkte en een mooie bokeh factoren zijn die de prijs stevig opdrijven. Maar wie een spiegelreflexcamera of een Leica bezit, zal meewarig lachen over de bescheiden prijzen die Panasonic voor haar Summilux en Nocticron lenzen vraagt.
De samenwerking van Panasonic en Leica heeft drie lichtsterke pareltjes opgeleverd. De Panasonic Leica Summilux 15mm f/1.8, Panasonic Leica Summilux 25mm f/1.4 en de Panasonic Leica Nocticron 42.5mm f/1.2, die stuk voor stuk extreem hoogwaardig zijn afgewerkt en een hoge beeldkwaliteit die veel verder gaat dan scherpe opnames.