De Panasonic GH2 werd eind 2010 geintroduceerd als de opvolger van de succesvolle Panasonic GH1. De Panasonic GH2 is op dit moments de laatste telg van de GH serie. Deze serie omvat de duurste camera’s van Panasonic, die zich onderscheiden van andere Panasonic micro-43 camera’s door een expliciet uiterlijk als van een spiegelreflexcamera en – belangrijker nog – uitgebreide videomogelijkheden. Vol verwachting wordt gewacht op de Panasonic GH3, maar het zal mogelijk nog wel een jaar duren voordat die in Nederland te koop is.
De doelgroep van de Panasonic GH2 bestaat uit serieuze video filmers die graag met verwisselbare lenzen werken. In deze test beperken we ons tot de fotografische mogelijkheden van deze camera en laten we zien dat de Panasonic GH2 zijn mannetje staat als het gaat om beeldkwaliteit.
Panasonic GH2, Olympus M 75-300 @300 mm, f/8, 1/800 sec, 160 ISO
De camera ligt ondanks zijn kleine omvang goed in de hand. De grip is minder glad dan bij de Panasonic GH1, wat een verbetering is. De vormgeving camerahuis van Panasonic GH2 is als die van een traditionele spiegelreflexcamera, maar dan lichter en kleiner. Toch zit er in het spiegelhuis van de camera geen spiegel; deze spiegelloze camera is uitgevoerd met een elektronische zoeker. De camera is solide en degelijk uitgevoerd, maar qua bouw niet te vergelijken met camera’s als de Canon 5D MK2 of de Nikon D700.
De sensor in de Panasonic GH2 is afwijkend qua vorm. De sensor is rond in plaats van rechthoekig, waardoor je de beeldverhouding kan varieren van 4:3, 2:3, 1:1 en 16:9, zonder dat er (noemenswaardig) verlies van pixels optreedt.
Metingen voor deze test zijn uitgevoerd met behulp van Imatest. De meetresultaten staan in het Panasonic GH2 testrapport.
Panasonic GH2 versus Panasonic GH1
- De Panasonic Panasonic GH2 heeft een multi-aspect Live MOS sensor met 18 megapixels, de Panasonic GH1 heeft een 4:3 Live MOS sensor met 12 megapixels
- De Panasonic Panasonic GH2 heeft een grotere ISO range: 160 – 12.800 (vs 100-3.200 voor de Panasonic GH1)
- De sensor van de Pansonic GH2 wordt sneller uitgelezen, waardoor de AF en de elektronische zoeker EVF iets sneller zijn
- De Panasonic GH2 heeft 1080p video bij 50 beelden per seconde, in plaats van 25 bps
- De Panasonic GH2 heeft een Touch sensitive 3.0″ TFT LCD monitor.
- De lay-out en functionaliteit van de knoppen op de GH2 is op diverse punten iets gewijzigd ten opzichte van de Panasonic GH1. Dit zal alleen iemand opvallen die overstapt van de GH1 naar de GH2.
Panasonic GH2 versus de concurrentie: Canon 60D, Nikon 7000, Sony NEX 7
- De Panasonic GH2 heeft een kleinere sensor dan zijn 3 concurrenten, die allen zijn voorzien van een aps-C sensor
- De Panasonic GH2 heeft betere video kwaliteiten, zeker als je ook nog gebruik maakt van de GH2 hack van Vitaliy Kiselev
- De Sony NEX-7 heeft meer megapixels en is degelijker gebouwd dan de Panasonic GH2
Zoeker, beeldscherm en menu
De elektronische zoeker was ten tijde van de introductie van de Panasonic GH2 het beste wat er te koop was. Inmiddels heeft deze elektronische zoeker concurrentie gekregen van de Sony NEX7 en de Nikon V1. Een elektronische zoeker heeft een paar voordelen ten opzichte van een optische zoeker. Je kan meerdere soorten rasters in je zoeker tonen, zonder van matglas te wisselen. Als je bewust wilt overbelichten of onderbelichten, dan kan je al vooraf een simulatie zien van de lichtsterkte en kleurweergave/witbalans van de uiteindelijke opname. Maar het dynamisch bereik van een elektronische zoeker is weer veel minder dan van een optische zoeker en als je de camera heel snel beweegt, dan kan het beeld je soms niet zo goed bijbenen (‘smearing’).
De zoekervergroting van de Panasonic GH2 bedraagt 70%, even veel als de zoekervergroting van camera’s met een volformaat sensor als de Canon 5D MK2 en de Nikon D3. Het beeldscherm achterop de camera is draaibaar en kantelbaar. Het cameramenu is goed gestructureerd en werkt prettig. Ook de knoppen op de camera zijn goed doordacht; je kan er alles mee wat je wilt en ze zitten niet in de weg.
Scherpte: resolutie
De Panasonic GH2 levert, zelfs voorzien van de Panasonic 14-140 kitlens, een jpg bestand met een resolutie van gemiddeld 1800 lijnen per beeldhoogte. Dat is een erg goede score. De jpg bestanden van de Panasonic GH2 overteffen qua resolutie zelfs jpg bestanden van camera’s met een volformaat sensor, zoals de Canon 5D MK2! Met een standaardbewerking van de RAW bestanden in Lightroom wordt een iets grotere scherpte-indruk verkregen, wat zich bij de Panasonic GH2 vertaalt in een gemiddelde resolutie van iets meer dan 2000 lijnen per beeldhoogte. Dat is een gemiddelde score, die lager ligt dan de resolutie van RAW bestanden uit camera’s met een volformaat sensor. Het is niet verwonderlijk dat de RAW bestanden van de Panasonic GH2 niet zo’n hoge resolutie weten te realiseren als de RAW bestanden van de Nikon D700 (2300 LW/PH) en de Canon 5D MK2 (2800 LW/PH). Deze twee camera’s hebben zulke mooie ruisvrije bestanden, dat er bij de conversie van RAW bestanden meer winst te behalen valt dan bij de bewerking van Panasonic GH2 RAW bestanden.
Dynamisch bereik: meetresultaten en praktijk
Het totale dynamische bereik van de Panasonic Gh2 is minder goed dan van de concurrentie, zoals de Canon 60D of de Nikon D5100. Hiernaast zie je een opname van een paar huisjes in fel tegenlicht. De Panasonic GH2 vertoont clipping van het zwart èn clipping van de hooglichten. Welke belichting je ook kiest in een dergelijke situatie, er zal altijd informatie verloren gaan. Dit zal hieronder gedemonstreerd worden.
RAW bestanden van de Panasonic GH2 met uitgebleekte hooglichten zijn minder goed te herstellen dan RAW bestanden van Canon of Nikon spiegelreflexcamera’s. In situaties waar het risico bestaat op uitgebleekte hooglichten, kan je beter tweederde stop onderbelichten dan achteraf proberen on de hooglichten te herstellen.De testresultaten voor het dynamisch bereik staan in het Panasonic GH2 testrapport. Voor de testwijze en de uitleg van begrippen: zie FAQ.
Belangrijker dan het totale dynamische bereik, is het bruikbaar dynamisch bereik waar rekening gehouden wordt met de signaal ruis verhouding. Hiernaast zie je dezelfde opname van huisjes als hierboven, nadat de schaduwpartijen qua belichting zijn opgehaald. Hierbij komt een hoop ruis tevoorschijn, waarmee het beperkte dynamische bereik zichtbaar wordt. Een camera met een groot bruikbaar dynamisch bereik, zoals de Nikon D700, laat van een opname die onder dezelfde condities is gemaakt en na dezelfde bewerking een vrijwel ruisvrij beeld zien.
Ruis
Hiernaast zie je een 1600 ISO jpg praktijkopname, gemaakt in het Groninger museum. Bij 100% is de ruis op het scherm zichtbaar. Maar er valt zonder verdere ruisonderdrukking nog steeds een goede afdruk van te maken.
De testresultaten voor ruis staan in het Panasonic GH2 testrapport. Vergelijking van de ruis in jpg bestanden met de gemeten ruis in RAW bestanden zonder ruisonderdrukking, laat zien dat bij de jpg bestanden ruisonderdrukking plaatsvind bij alle ISO instellingen.Klik op de afbeelding om een indruk te krijgen van de ruis van een 1600 ISO jpg bestand.
Panasonic GH2, Panasonic 14-140 @ 22 mm, 1600 ISO, f/4.5, 1/10 sec
Bij sommige camera’s zien de hoge ISO bestanden die zijn gemaakt bij relatief veel licht er mooi uit, maar laten opnames gemaakt in het donker veel nadrukkelijker aanwezige ruis zien. Bij de Panasonic GH2 is dat, mede dankzij in-camera ruisonderdrukking, niet het geval. Hiernaast zie je een 1600 ISO opname gemaakt van een bewegende installatie in het Groninger museum.
Kleurweergave
De Panasonic GH2 stelt erg snel scherp. Zelfs met langere, minder lichtsterke telelenzen zoals de Panasonic 100-300 en de Olympus M 75-300 @300 mm. De autofocus van de Panasonic GH2 doet qua snelhied niet onder voor concurerende spiegelreflecamera’s als het gaat om het fotograferen van statische onderwerpen. Bij het fotograferen van bewegende onderwerpen verliest de GH2 het nog (zie autofocus tracking). De Panasonic GH2 autofocus is tijdens het maken van video de snelste in zijn soort.
De Panasonic GH2 levert bij daglicht RAW bestanden met een redelijke kleurweergave (Delta E 94 = 9,5 gemiddeld). Afhankelijk van de ISO instelling hebben ook de jpg bestanden (standard) een gemiddelde kleurfout (Delta E94) van 8.
Bij kunstlicht zat de autowitbalans van de Panasonic GH2 er in ons testlab behoorlijk naast, zie het Panasonic GH2 testrapport. Zowel de jpg bestanden (Delta E94 = gemiddeld 12,8) als de RAW bestanden (Delta E 94 = gemiddled 11,4) gaven sterk oranje verkleurde beelden te zien, zoals duidelijk is te zien in de opname van een testafbeelding die hiernaast staat afgebeeld.
Wie in RAW fotografeert kan de witbalans aanzienlijk verbeteren ten opzichte van de automatische witbalans. Door toepassing van een handmatige witbalans correctie verbetert de kleurafwijking van redelijk naar erg goed (Delta E 94 = gemiddled 4). De kleurafwijking laat zich dus heel goed corrigeren.
Ingebouwde flitser
De Panasonic GH2 heeft een ingebouwde pop-up flitser, maar die hebben we niet getest.
Autofocus nauwkeurigheid
De autofocus van de Panasonic GH2 is niet alleen snel, maar ook nauwkeurig. De autofocus vindt plaats met behulp van de sensor, dus is dat ook niet verwonderlijk. Spiegelreflexcamera’s hebben vaak een autofocus sensor die op een andere plaats dan de beeldsensor zit, waardoor er variaties in de scherpte kunnen ontstaan.
Autofocus tracking
Autofocus tracking is niet het sterkste punt van camera’s die gebruik maken van contrast autofocus. Traditionele AF systemen van spiegelreflexcamera’s kunnen zien of het onderwerp dichterbij komt of verder weg gaat. Maar contrast autofocus systemen kunnen dat niet. Daardoor is de autofocus tracking van de Panasonic GH2 te langzaam om geslaagde foto’s te maken van onze testopstelling met een slechts 1 km/uur rijdende trein.
Voordelen
- Hoge resolutie en weinig ruis
- Snelle autofocus voor statische onderwerpen
- Variabele beeldverhouding zonder verlies aan megapixels
- Video kwaliteit en instelmogelijkheden
- Kleurweergave
Nadelen
- Beperkt dynamisch bereik
- Autofocus tracking van de meeste bewegende onderwerpen niet mogelijk
De Panasonic GH2 doet het goed qua gebruiksgemak en beeldkwaliteit. Wie graag een afwijkende beeldverhouding gebruikt doet een goede keuze met deze camera. Als je de sensor instelt op een 1:1 beeldverhouding, blijft het aantal megapixels vrijwel identiek aan het aantal megapixels bij de reguliere 4:3 beeldverhouding. Met name de resolutie en de signaal/ruis verhouding zijn positieve eigenschappen qua beeldkwaliteit. De automatische witbalans lijkt wat minder nauwkeurig, maar na handmatige correctie van de witbalans is de kleurweergave heel erg nauwkeurig. Het dynamisch bereik van de sensor is, zoals verwacht, de achilleshiel van deze camera. In situaties waar het risico bestaat op uitgebleekte hooglichten, kan je beter tweederde stop onderbelichten dan achteraf proberen on de hooglichten te herstellen.
In deze test hebben we geen aandacht besteed aan de video kwaliteiten van deze camera. Daarmee doen we de camera te kort. Lees er de reviews uit de bovenstaande tabel er maar eens op na. Wie nog even wacht op de introductie van de Panasonic GH3, koopt binnenkort met de Panasonic GH2 een camera die heel veel kwaliteit biedt voor zijn prijs.