|
De Sigma 17-70 mm C is de eerste lens die Sigma in de Contemporary reeks (“High performance, yet compact and light weight, true allround lenses“) uitbrengt. Omdat de eerste lens de toon zet, zijn onze verwachtingen bij deze Sigma 17-70 mm contemporary extra hoog. Zeker omdat de eerste lens in de Sigma Art lijn, de Sigma 35 mm 1.4 A, niet alleen in onze test zeer hoge ogen gooide, maar dat deed in alle testen die er over verschenen zijn. |
Sigma 17-70/2.8-4 DC Macro (OS) HSM “C” test |
||
 |
{insertgrid=288}
|
|
|
Met iets meer dan een 4 keer zoombereik, krijg je een heel ander beeld, zonder dat je van standpunt hoeft te veranderen. De beeldhoek van dit objectief is gelijk aan de beeldhoek van een 26-105mm objectief op een camera met een volformaat sensor, wat dit een ideaal reisobjectief maakt. Een objectief met een brandpuntsafstand van 17-70 mm is universeler dan een objectief dat in de uiterste zoomstand niet verder komt dan 50 mm. Voor portretfotografie is 70 mm een fijne brandpuntsafstand. |
||
|
Informatieve website: Op de nieuwe Sigma global vison website kan je veel informatie over het ontwerp van de Sigma 17-70 mm contemporary vinden, waaronder MTF waarden en grafieken over lichtafval en vervorming. Meestal zijn de gegevens die producenten op hun websites publiceren, gebaseerd op de berekeningen van het ontwerp van een lens.
USB dock: Voor de Art- Contemporary en Sports lenzen heeft SIGMA een USB dock met speciale software ontwikkeld, waarmee je het objectief op een pc kan aansluiten. En dan kan je zelf de firmware updaten, de focus positie en andere parameters aanpassen aan je eigen voorkeur. Op het moment van testen, was de Sigma USB dock nog niet beschikbaar. Zodra er een Sigma USB dock beschikbaar komt voor een test, laten we jullie daar meer over weten. |
||
Bouw en autofocus |
||
| Het objectief is uitgevoerd in een combinatie van metaal en hoogwaardig kunststof met een mooie matzwarte look. De bajonet is gemaakt van metaal. Links naast de bajonet zie je een zilverkleurige cirkel, met daarin een “C”, van Contemporary, waardoor je dit objectief makkelijk kan onderscheiden van zijn voorganger. Op de lens zitten schakelaars voor AF/MF en het aanzetten van de beeldstabilisatie. De zoomring is mooi gedempt en loopt heel gelijkmatig. Als je uitzoomt tot 70mm, wordt het objectief bijna twee keer zo lang. Het voorste lenselement draait niet mee als je scherpstelt. De aandrijving van de autofocus verloopt met een Canon 650D snel en stil. Niet helemaal geruisloos, maar veel stiller dan zijn voorganger. |
||
Beeldstabilisatie |
||
 Het hoge oplossende vermogen van digitale camera’s maakt bewegingsonscherpte duidelijk zichtbaar. Als je uit de hand fotografeert met een camera met een APS-C sensor, dan hebben de meeste fotografen bij een 70 mm brandpuntafstand een sluitertijd van minimaal 1/250 seconde nodig voor een gegarandeerd scherpe opname. Dankzij beeldstabilisatie kan je bij slecht licht uitwijken naar langere sluitertijden. Bij de cameravattingen van merken waar de beeldstabilisatie niet is ingebouwd in de camera, Canon / Nikon / Sigma, is het objectief voorzien van Optische Stabilisatie. De ingebouwde beeldstabilisatie doet zijn werk goed: Bij opnames gemaakt zonder statief bij een brandpuntsafstand van 65 mm neemt de scherpte van de opnames drastisch af bij sluitertijden van 1/50 seconde of langer. Een opname gemaakt met een sluitertijd van 1/6 seconde met beeldstabilisatie aan, is net zo scherp als een opname zonder beeldstabilisatie van 1/50 seconde. Dat is een winst van tenminste 3 stops. |
||
Macro
|
||
 Strikt genomen is de Sigma 17-70 mm ‘C’ geen macro-objectief, omdat de afbeeldingsmaatstaf van 1:1 niet gerealiseerd wordt. Toch kan je leuke close-up opnames maken met deze lens, omdat de kortste afstand waar je op scherp kan stellen, slechts 22 cm is. Je zit dan echter wel zo dicht op je onderwerp, dat de kans wel groter is dat je een schaduw op het onderwerp werpt. Een goedkope ringflitesr biedt mogelijk uitkomst. |
||
Scherpte |
||
 De Sigma 17-70 mm zet op het onderdeel scherpte mooi constante prestaties neer. Bij een brandpuntsafstand van 17 mm zijn de hoeken iets minder scherp dan in het centrum en diafragmeren helpt daar weinig bij. Hoe langer de brandpuntafstand, des te kleiner het verschil in scherpte tussen het centrum en de uiterste hoeken. Het zou ons niets verbazen dat de testcamera, een Canon 650D, de beperkende factor is qua scherpte. De Sigma SD1 Merrill camera heeft een speciale Foveon sensor, die een hogere resolutie biedt dan de Canon 650D. Op de site van Sigma staan meerdere Sigma 17-70 mm C sample images, die gemaakt zijn met de Sigma 17-70 mm C op een SD1 Merrill. De scherpte van deze lens komt daar goed tot zijn recht. |
||
Lichtafval |
||
Bij een brandpuntsafstand van 17 mm is de lichtafval bij volle opening duidelijk zichtbaar. Bij diafragma 4 hangt het van het onderwerp af of je de lichtafval nog zal herkennen: bij vakantiefoto’s met een egaal blauwe lucht genomen met diafragma 4 zou het kunnen. In de praktijk zal je meestal geen last hebben van lichtafval bij dit objectief. Lichtafval is eenvoudig met software te corrigeren, als dat nodig mocht blijken.  |
||
Vervorming |
||
De gemeten vervorming van de Sigma 17-70mm OS ‘C’ laat meetwaarden zien die kenmerkend zijn voor een standaard zoomlens met een relatief groot zoombereik. De vervorming loopt van duidelijk tonvormig bij brandpuntsafstanden onder de 24 mm naar nog net zichtbaar kussenvormig bij brandpuntsafstanden boven de 50 mm. Sigma levert hele mooie correctieprofielen aan Adobe, waar de vervorming mee gecorrigeerd kan worden in Lightroom of Photoshop. Ten tijde van deze review was dat nog niet beschikbaar, maar dat zal naar verwachting na een update van Lightroom of de ACR converter wel het geval zijn.  |
||
Bokeh |
||
| All-round zoomlenzen voor camera’s met een APS-C sensor blinken meestal niet uit op het onderdeel bokeh. Toch dragen de hoge lichtsterkte en de vorm van de diafragmalamellen van dit objectief bij aan een relatief rustige achtergrondonscherpte. Een scherpe lichtbron op de achtergrond wordt mooi als een cirkel weergegeven, maar in de bokeh zijn duidelijk ringen te herkennen. Al met al een duidelijke verbetering als je een kitlens op een camera met een APS-C sensor )of een nog kleinere sensor) gewend bent, maar minder mooi dan de bokeh van een lichtsterke lens op een camera met een volformaat sensor. |  |
|
Overstraling |
||
| De vorige versie van de Sigma 17-70 mm OS was gevoelig voor overstraling. Op dit punt is de Sigma 17-70 mm Contemporary echt aanzienlijk verbeterd. Zelfs in de studio lukte het vrijwel niet om overstraling te veroorzaken. Ook niet als er een felle lichtbron rechtstreeks in beeld schijnt. Nevenbeelden zijn we helemaal niet tegengekomen tijdens de test. Een hele mooie prestatie. |  |
|
Chromatische aberratie |
||
|
Om het verschuiven van kleuren (“chromatische aberratie”) zo goed mogelijk te voorkomen, heeft Sigma gebruik gemaakt van meerdere soorten hoogwaardig glas (a-spherisch, FLD en SLD). Chromatische aberratie is dan ook zo laag bij alle brandpuntsafstanden, dat je er in de praktijk nooit last van zal hebben. Relatief gezien is de chromatische aberratie – weinig verrassend – het hoogst bij een brandpuntsafstand van 17mm, maar zelfs dan zie je het eigenlijk pas als je het beeld opblaast tot 300%. |
 |
|
| {insertgrid=117} | {insertgrid=118} | |
Conclusie Sigma 17-70 mm Contemporary test
|
||
|
Gebruik de Lensvergelijker of kijk in ons overzicht van geteste objectieven om dit objectief te vergelijken met andere objectieven. |
||
| WYSIWYG score: Deze tabel geeft de prestatie weer van dit objectief als je de bestanden in de camera opslaat als jpg, waarbij je alle beschikbare in-camera lenscorrecties hebt aanstaan. Deze score geeft je voor deze objectief / testcamera combinatie: “What you see is what you get”. | {loadmodule mod_custom, LensConclusie} | {insertgrid ID = 301} |
Voordelen
|
Nadelen
|
|
|
{insertgrid=344}{insertgrid=345}{insertgrid=346} |
||
| De Sigma 17-70 mm C is de eerste Sigma lens in de Contemporary reeks, die door Sigma wordt aangeduid met: “High performance, yet compact and light weight, true allround lenses“. Als je naar de resultaten van onze Sigma 17-70 mm C test kijkt, voldoet dit objectief aan Sigma’s omschrijving van de Contemporary reeks. Dit is daadwerkelijk een aantrekkelijk geprijsde all-round zoomlens met een hoge lichtsterkte, hoge optische kwaliteit en een goede ingebouwde beeldstabilisatie. De zichtbare vervorming bij brandpuntsafstanden onder de 24mm is eenvoudig softwarematig te corrigeren, als dat nodig zou zijn. Ten opzichte van zijn voorganger is de Sigma 17-70 mm Contemporary niet alleen 30% lichter, maar ook nog eens veel minder gevoelig voor overstraling. Ben je niet tevreden met de prestaties van je kit-objectief, dan moet je de aanschaf van dit objectief zeker overwegen. Qua optische prestaties komt de Sigma 17-70 mm f/2.8-4 ‘C’ iets beter uit onze test dan de Canon EF-S 17-85mm en de Sigma is lichtsterker bovendien . | ||
