Waarom zou je een objectief met een adapter gebruiken, in plaats van een lens met een Sony vatting? Omdat je fantastische opnames kan maken met lenzen op een goede converter! De Sigma 35mm f/1.4 Art zet in onze test met de Sigma MC-11 converter op een Sony A7R II de hoogste scores neer van alle 125 objectieven (met een beeldhoek die overeenkomt met de beeldhoek van een 30 tot 40mm objectief op een camera met een volformaat sensor) die we hebben getest.
Sigma Art lenzen + Sigma MC11: volwaardig, veel aantrekkelijker geprijsd alternatief voor Sony G Master objectieven
Sigma heeft aangekondigd dat ze objectieven met een Sony FE vatting uit willen brengen. Dat is binnen een paar maanden hopelijk het geval. Maar nu nog niet. Toch kan je de Sony Art objectieven met een Sigma MC11 converter uitstekend gebruiken op een Sony camera met een Sony FE vatting, zoals de Sony A7, A7S of A7R series. Dat is belangrijk, want we verawchten niet dat alle Sigma lenzen meteen in 1 keer met een Sony FE of E vatting uitgebracht zullen worden. Wij hebben de Sony A7R II losgelaten op een Sigma 35mm f/1.4 Art met een Sigma MC11. We waren verrast over de hoge beeldkwaliteit, ondanks dat we dat eigenlijk al hadden kunnen voorspellen op basis van onze eerdere testen van Sigma Art lenzen.
Waren alle converters maar zo: Gebouwd als een tank en voorzien van elektrische contacten voor behoud van alle automatische functies: Sigma MC11.
Sigma Art serie: ontworpen voor camera’s met ultrahoge megapixel sensoren, zoals de Sony A7R III
Het complexe lensontwerp, de realtief grote lengte voor een 35mm en het gewicht van dit objectief verraden al dat Sigma de lat hoog heeft gelegd bij het ontwerp van deze 35mm lens. Dat het gelukt was, wisten we al van onze eerdere test van een Sigma 35mm f/1.4 Art op Nikon en Sigma 35mm f/1.4 Art op Canon camera’s.
Bouw en autofocus
De bouwkwaliteit van de Sigma Art serie is inmiddels vermaard. Die behoort tot het beste wat er te koop is. Het enige wat er te wensen overblijft, is een volledige afscherming tegen stof- en spatwater of ingebouwde beeldstabilisatie. Gelukkig hebben Sony camera’s in-body beeldstabilisatie; niet zo goed als de beeldstabilisatie van Olympus of panasonic, maar zeker goed voor een paar stops winst. De zware metalen bajonet van objectief en converter zorgen voor een spelingloze aansluiting op de camera, wat juist van belang is bij camera’s met grote pixelaantallen.
De Hyper Sonic Motor ( HSM ) zorgt voor stille, redelijk snelle (van oneindig naar anderhalve meter in minder dan een halve seconde op de A7R II; waarschijn;lijk sneller op een Sony A7R III) en nauwkeurige autofocus. Op elk moment tijdens AF kan je, door aan de focusring te draaien, overschakelen op handmatig scherpstellen. Deze functie maakt snellere scherpstelling mogelijk , omdat er geen noodzaak om de AF / MF focusinstellingsknop gebruiken. Het is niet altijd zo (en dit is een understatement) dat AF vlekkeloos verloopt als je objectieven via en adapter gebruikt, maar dat is met deze Sigma lenzen op een Sony A7R III wel het geval. Andrew van EOSHD laat dat zien in onderstaande video. Continu AF van Sigma objectieven met de Sigma MC11 adapter op Sony camera’s verloopt perfect:
Met de optionele USB dock kan je zelf de weerstand / het moment aanpassen waarbij de overschakeling plaatsvindt als je aan de scherpstelring draait. Ook zou je de AF kunnen finetunen, zodat bij iedere afzonderlijke camerabody de hoogste prestaties gehaald kunnen worden. Bij extreem hoge kwaliteitseisen hoort extreem strenge kwaliteitscontrole: Iedere afzonderlijke Sigma 35mm F1.4 DG HSM Art lens wordt voor aflevering vanuit de fabriek door Sigma gecontroleerd met een geavanceerd systeem dat gebruik maakt van de hoge resolutie van een Foveon sensor.
In de bokeh is een lichte mate van uienringen te herkennen, die waarschijnlijk wordt veroorzaakt door het gebruik van asferische lenselementen. Lichtafval is een veel voorkomend verschijnsel bij camera’s met een volformaat sensor. Dat zie je ook terug aan de bokehballen in de hoeken (hier niet afgebeeld) bij volle opening, die de vorm van kattenogen aannemen. Daarin is de Sigma 35mm f/1.4 Art niet uniek: dat zien we ook terug bij de andere lichtsterke 35mm objectieven op een camera met een volformaat sensor.
Omdat de Sony camera dat in de jpg bestanden niet heeft gecorrigeerd, zie je dat terug in de jpg scores. Maar lichtafval is eenvoudig te corrigeren in Lightroom of Photoshop. Als je dat wilt, want er zijn ook fotografen die juist geen gebruik maken van lenscorrectieprofielen, omdat ze de lichtafval mooi vinden. Het legt extra nadruk op je onderwerp, als die zich in het midden van de bevindt.
Zie ook: Sigma 14mm f/1.8 Art op Sony FE
De Sigma 35mm f/1.4 Art heeft, net als alle andere Sigma Art lenzen, weinig last van overstraling en nevenbeelden in vergelijking met soortgelijke objectieven van de concurrentie. Dat is niet alleen te danken aan Sigma’s Super Multi-Layer Coating en aan de meegeleverde zonnekap. Er is meer, want anders lukt het niet om zo weinig last te hebben van overstraling bij een extreem korte brandpuntsafstand. Helemaal omdat er nog een converter tussen zit. Bij Metabones leverden de eerste exemplaren van enkele van hun converters een onverwachte bijdrage aan overstraling en nevenbeelden. Niet bij Sigma.
Scherpte
Het eerste dat opvalt bij het bekijken van opnames gemaakt bij volle opening, is de hoge scherpte van deze lichtsterke lens. Bij volle opening is de centrumscherpte al astronomisch hoog, om tot f/8 nog 10% toe te nemen. De randen en de hoeken zijn al goed bij volle opening, maar profiteren meer van diafragmeren. Net als bij het centrum wordt de hoogste scherpte in de hoeken en aan de randen bij f/8 bereikt, maar bij f/8 is de scherpte over het hele beeld vrijwel gelijk. Dat is bij volle opening nog niet het geval.
Als licht door een glazen lens gaat, loop je kans dat de verschillende kleuren van elkaar worden gescheiden, met als gevolg dat je bij scherpe contrastovergangen in de hoeken gekleurde randjes tegenkomt *”laterale chromatische aberratie”). Dit is heel goed gelukt bij de Sigma 35mm f/1.4 Art: kleurscheidingen zijn afwezig.
Conclusie Sigma MC11 + 35mm f/1.4 Art test met Sony A7R II
Voordelen
- Fantastische beeldkwaliteit: hoge centrumscherpte al vanaf volle opening
- Onberispelijke bouwkwaliteit
- Opvallend weinig overstraling
- Unieke individuele kwaliteitscontrole
- Optionele USB dock voor AF finetuning
Nadelen
- Weegt 1 kilo
- Geen schroefdraad voor standaard filters
- Niet volledig afgedicht tegen stof en spatwater
Sigma 35mm f/1.4 Art & MC11 & Sony A7R II: hoogste beeldkwaliteit scores van 125 objectieven met een 30 tot 40 mm beeldhoek (full frame equivalent), die we tot hebben getest.
Bezitters van een Sony A7 II / A7S II of A7R III mogen zich gelukkig prijzen met de Sigma MC11 en Sigma Art lenzen. Wat de beeldkwaliteit, AF snelheid en nauwkeurigheid betreft, hoef je niet te wachten op een Sigma lens met een Sony vatting. De Sigma MC11 is een fantastisch hulpmiddel om een Sigma lens rotsvast met een Sony camera te verbinden. De Youtube filmpjes van EOS HD laten zien wat wij ook ervaarden: ook met de AF zit het goed.
En wat de beeldkwaliteit betreft: De Sigma 35mm f/1.4 Art met de Sigma MC11 zet de hoogste scores neer voor beeldkwaliteit van de bijna 125 objectieven met een 30 tot 40 mm beeldhoek (full frame equivalent) ,die we tot nu hebben getest. Als we het lichtafval in jpg bestanden nog hadden gecorrigeerd, dan had dit objectief een nog groter gat met de concurrentie geslagen.
