Ook op APS-C een absolute topper.

Zoek je een mooie vast brandpunt portretlens voor een Canon APS-C camera, dan zoek je een lichtsterke lens met een brandpunt tussen de 50 mm en 100 mm. De Sigma 50mm 1.4 Art verraste ons als ultieme standaardlens voor Canon volformaat camera’s, met een uitzonderlijk hoge bouwkwaliteit en beeldkwaliteit. Het is dus niet echt een verrassing, als we nu al vast verklappen dat in deze test de Sigma 50mm 1.4 Art ook op onze Canon 650D testcamera als beste uit de bus komt. Op een Canon spiegelreflexcamera met een APS-C sensor blijkt dit een lichtsterke portretlens, met een bokeh die niet onderdoet voor menige portretlens op een camera met een volformaat sensor. Daarmee is het ook een perfect objectief voor concertfotografie, nachtfotografie of straatfotografie.

Sigma 50mm 1.4 Art op een Canon 650D: bij volle opening profiteer je tegelijkertijd van hoge scherpte en een mooie achtergrondonscherpte. Voor een lens van f/1.4 is met name de hoge scherpte bij volle opening uniek: meestal blinken lichtsterke lenzen niet uit in scherpte bij volle opening. De Sigma 50 mm f/1.4 doet dat, net als de Sigma 35 mm f/1.4 Art en de Sigma 18-35 mm f/1.8 Art wel.

Bouw en autofocus

Dpreview: ‘De beste autofocus prime die wij ooit hebben getest.’

Deze lens is met de grootst mogelijke zorg ontworpen en gebouwd. De afwerking is van professioneel niveau. Gebouwd om een leven lang mee te gaan. Tenzij je hem onder water dompelt, want de lens is niet extra afgedicht tegen vocht. De lensvatting is van een zware metalen legering, waarbij er geen enkel speling is. Dat is – met de sensor van de camera, de nauwkeurigheid van de AF en de kwaliteit van het lensontwerp bepalend voor de scherpte. Automatisch scherpstellen verloopt snel en trefzeker.  Ons testexemplaar vertoonde geen enkele front- of backfocus
Met deze lens hoef je met geen enkele camera last te hebben van front-focus of back-focus, een probleem waar vele spiegelreflexcamera’s bij lichtsterke lenzen (f < 2.8) last van kunnen hebben. Met de Sigma USB dock en bijbehorende Optimization Pro software, kan je zelf een software update voor deze lens installeren, of de AF instellingen finetunen.

Lichtafval

Gezien de hoge lichtsterkte, is het opvallend hoe weinig lichtafval deze lens vertoond. Weliswaar is de Sigma 50mm f/1.4 Art ontworpen voor een camera met een volformaat sensor, waardoor het logisch is dat de mate van lichtafval op een camera met een kleinere APS-C sensor lager is. Toch is de lichtafval die deze lens bij f/2 laat zien, lager dan een groot aantal zoomlenzen op APS-C zelfs bij f/8 vertonen.

Niet alleen een portretlens: Maak op een druilige dag een boswandeling en je zal verbaasd zijn hoe weinig licht je overhoudt. De meeste lichtsterke lenzen leveren bij volle opening contrastarme, wazige beelden op. De achtergrond is weliswaar mooi onscherp, maar het verschil in scherpte tussen onderwerp en achtergrond is niet spectaculair. Dat is het met de Sigma 50mm f/1.4 Art wel: ook op een Canon camera met een APS-C sensor.

Vervorming

Deze lens is inzetbaar bij de meest veeleisende vormen van architectuur fotografie.

Ook op dit punt is er niets aan te merken op de Sigma 50 mm f/1.4 Art. Dit is met 0.2% kussenvormig, bijna 50% lager dan op een camera met een volformaat sensor, gewoon erg goed.

Overstraling

Wij hebben deze lens niet op overstraling of nevenbeelden kunnen betrappen.

Zelfs bij de praktijkopnames die we maakten, waarbij we recht tegen de zon in fotografeerden, kwamen we geen overstraling en nevenbeelden tegen. In de deelvergroting hiernaast zie je een voorbeeld, waar kleurbokeh (groen en paarse randen bij scherpe contrasten voor en achter het scherpstelpunt) zichtbaar is. Vrijwel alle lichtsterke (f< 2.8) lenzen vertonen kleurbokeh. Bij de Sigma 50mm f/1.4 Art is het opvallend weinig zichtbaar aanwezig. Dit is de worst case die we tegenkwamen in de praktijkopnames.

Scherpte

De scherpte in de uiterste hoeken is al extreem hoog – helemaal voor een lichtsterke lens – bij volle opening. Toch neemt die zichtbaar verder toe als je 1 stop diafragmeert. Hieronder zie je twee beelduitsnedes van de hoeken van testbeelden gemaakt bij f/1.4 en f/2.8. Het contrast en de scherpte nemen iets verder toe. Het is echter niet een verschil van dag en nacht, zoals we traditioneel van lichtsterke lenzen gewend zijn.

Chromatische aberratie

Laterale chromatische aberratie – dat wil zeggen: blauwe en rode randen bij contrastovergangen in de hoeken van het beeld – is zeer goed onder de duim gehouden, dankzij de toepassing van een hoogwaardig aspherisch en 3 ultralage dispersie lens elementen, zoals je kan zien in het lensontwerp eerder op deze pagina. In deze testopname zie je dat er geen sprake is van front- of backfocus en dat longitudinale chromatische aberratie (“kleurbokeh”) onder normale omstandigheden ook niet storend aanwezig is.

Bokeh

De kwaliteit van een lens (types glas en asferische lenzen!) heeft mogelijk een grotere invloed op de bokeh, dan de grootte van de sensor. Vroeger gold: hoe meer lamellen, des te mooier de bokeh. Tegenwoordig zijn lamellen vaak afgerond, waardoor een goede lens met minder lamellen toekan, wat de bokeh betreft. De Sigma 50mm f/14 Art heeft negen, dat is veel, afgeronde lamellen. In onze standaard testopstelling voor bokeh, met een plant op de voorgrond en verschillende lichtbronnen op de achtergrond op circa 1 meter, liet de Sigma 50mm 1.4 Art op een Canon 650D een bokeh zien, die je niet kan onderscheiden van de beste lenzen op een camera met een volformaat sensor. Ook de bokeh in onze praktijkopnames was voorbeeldig.

Conclusie: Sigma 50mm 1.4 Art, getest op Canon 650D

Voordelen

• Hoge bouwkwaliteit
• Extreem hoge beeldkwaliteit: scherp, contrastrijk vanaf volle opening, weinig chromatische aberratie, vervorming of lichtafval, extreem weinig last van tegenlicht, inclusief een mooie bokeh
• Zeer scherpe prijs, gezien de geboden kwaliteit

Nadelen

• Eigenlijk geen, maar als het moet: 10 cm lang en meer dan 800 gram zwaar; 150 gram lichter dan de Zeiss Otus 55mm f/1.4 😉

De Sigma 50 mm f/1.4 Art is misschien wel de natte droom van menige enthousiaste prosumer, prof- of ambitieuze amateurfotograaf.

Op een Canon spiegelreflexcamera met een APS-C sensor blijkt dit een lichtsterke portretlens of: korte telelens, met een scherpte en bokeh die niet onderdoen voor menige portretlens op een camera met een volformaat sensor. Van alle lenzen met een vast brandpunt en alle zoomlenzen die we op een Canon camera met APS-C sensor hebben getest, scoort de Sigma 50 mm f/1.4 Art het hoogst in ons testoverzicht. Alleen de Sigma 18-35mm Art f/1.8 Art, ingesteld op 35 mm, doet vrolijk mee met deze optische krachtpatser. Voor wat lichtafval, chromatische aberratie, overstraling, nevenbeelden en vervorming betreft, scoort de Sigma 50 mm f/1.4 Art op een Canon 650D beter dan de meeste lenzen op een Canon 5D MK3 of een Canon 1Dx. Combineer dat met een bokeh die niet onderdoet voor de bokeh van menige lens op een camera met een volformaat sensor en je kan gerust spreken over een droomlens. En met een adviesprijs van 879 euro is – al is het veel geld – dit nog een betaalbare droom ook.