De Sony 16-50 mm zoomlens is samen met de Sony A77 eind 2011 op de Nederlandse markt gekomen. Deze lens is alleen geschikt voor camera’s met een APS-C sensor, niet voor camera’s met een volformaat sensor. Door deze beperking in het ontwerp is de lens relatief compact voor een spiegelreflexcamera lens met deze lichtsterkte. De Sony DT 16-50 mm lens heeft een interne “Super Sonic Wave” motor, die snel en stil scherp stelt, waardoor je de lens ook voor video kan gebruiken.
Sony DT 16-50 mm 2.8 SSM/2.8, 16 mm, f/5.6
Sony DT 16-50 mm 2.8 SSM/4.5, 50 mm, f/4.5
De Sony 16-50 mm heeft een 3x zoombereik, wat overeenkomt met een 24-75 mm zoomlens op een camera met een volformaat sensor. Dat betekent dat de Sony lekker groothoekig begint maar dat de telewerking beperkt is. Portrettisten zullen dan ook snel uitwijken naar een ander objectief met een wat sterkere telewerking om vervorming van het gezicht te voorkomen.
Bouw en autofocus
De Sony 16-50 mm lens is robuust gebouwd met een brede zoomring en een niet te kleine scherpstelring. De Sony 16-50 heeft een interne “Super Sonic Wave” motor, die snel en stil scherp stelt. Op de lens zit een schakelaar om te kiezen tussen handmatig scherpstellen en AF. De beeldstabilisatie zit in de body.
Beeldstabilisatie
Beeldstabilisatie is getest bij een brandpuntsafstand van 50 mm (75 mm @ volformaat). Voor de gemiddelde fotograaf geldt dat bij uit de hand fotograferen je een sluitertijd van minimaal 1/90 seconde nodig hebt om scherpe foto’s te maken.
De beeldstabilisatie werkt. Bij een brandpuntsafstand van 60 mm en sluitertijden langer dan 1/90 seconde, wordt de kans op een scherpe foto fors groter als je beeldstabilisatie toepast. Maar een statief levert nog scherpere opnames.
Lichtafval
De met Imatest gemeten lichtafval van de jpg bestanden en de lichtafval van ongecorrigeerde jpg bestanden komen met elkaar overeen. De automatische lenscompensatie van vignettering lijkt dus weinig effect te hebben. In de praktijk zal alleen bij diafragma 2.8 vignettering soms zichtbaar zijn in de uiterste hoeken
Vervorming
Over het hele zoombereik is vervorming van jpg bestanden te verwaarlozen. Dat is te danken aan de in-camera correctie van vervorming. Ongecorrigeerde RAW bestanden vertonen, met name bij 16 mm en 19 mm, duidelijke vervorming.
Bokeh
De Sony 16-50 heeft een minder mooie bokeh te zien aan een onrustige weergave van onscherpe partijen. Maar dat is niet ongebruikelijk voor een lens met een relatief korte brandpuntsafstand op een camera met een APS-C sensor.
Overstraling
De Sony 16-50 is samengesteld uit 16 lenzen in 13 groepen. Een dergelijk complex ontwerp maakt de lens, ook bij toepassing van de meegeleverde zonnekap, gevoeliger voor interne reflecties. Ondanks gebruik van de gratis meegeleverde zonnekap, zal je in de praktijk nevenbeelden (“ghosting”) tegenkomen. Vaak is dat in de vorm van diafragmaringen, zoals hiernaast is afgebeeld.
Scherpte
De Sony 16-50 levert, in combinatie met de 24 megapixel Sony A-77, zeer scherpe beelden. De jpg bestanden hebben in het centrum een in het centrum een resolutie tot 2400 LW/PH. Dat is een erg goede prestatie.
Bij een aantal brandpuntsafstanden blijven de extreme hoeken zichtbaar achter in resolutie, maar gemiddeld blijft de resolutie in de hoeken boven de 1000 LW/PH. Na 2 stops diafragmeren is dat nog eens 500 LW/PH hoger. En ook dat is erg goed.
Bij 16 mm is het verschil in scherpte tussen de hoeken en het centrum het grootst. Meestal volstaat 1 stop diafragmeren om dit verschil fors kleiner te maken, maar bij 16 mm heb je daar 3 stops voor nodig.
Chromatische aberratie
De chromatische aberratie van de Sony 16-50 mm is erg laag bij alle geteste brandpuntsafstanden. Dat is dankzij de in-camera correctie die in de Sony A77 is toegepast. Chromatische aberratie in niet gecorrigeerde RAW bestanden kan soms net zichtbaar zijn: de slechtste score in de hoeken bedroeg 0,15%. Zelfs dat is niet eens een heel slechte score, overigens.
In camera correctie
Steeds meer camerafabrikanten gaan over op het corrigeren van vervorming en aberraties in de camera in plaats van bij het ontwerp van de lens. Dat heeft als voordeel dat een lens tot betere prestaties komt, zonder dat er aan kwaliteit wordt ingeboet qua scherpte.
In deze test zijn alle mogelijke correcties toegepast: correctie van lichtafval naar de hoeken. correctie van chromatische aberratie en correctie van vervorming.
Conclusie test Sony DT 16-50mm 2.8 SSM
Voordelen
- Goede optische prestaties: scherpte, vervorming en chromatische aberratie
- Degelijk gebouwd
Nadelen
- Gevoelig voor overstraling (“ghosting”)
- Lichtafval bij 2.8 mag beter gecorrigeerd worden
De Sony 16-50 mm is in deze test, in combinatie met de Sony A77, een erg goede lens gebleken. De Sony 16-50 levert zeer scherpe beelden. De scherpte blijft in de hoeken soms achter op de enorm hoge scherpte in het centrum. Maar bij diafragma 8 is de scherpte zelfs in de uiterste hoeken erg hoog, met minimaal 1500 lijnen per beeldhoogte. Als je de camera wat correcties laat uitvoeren, zijn ook de vervorming en chromatische aberratie in de jpg bestanden erg laag. Met deze prestaties hoort de Sony 16-50 mm tot de allerbeste lenzen die er nu te koop zijn.
