De Sony 50 mm Macro is afkomstig uit de Minolta inboedel; het lensontwerp is van Minolta, maar het jasje is van Sony. Op een camera met een APS-C sensor komt het brandpuntequivalent van deze Sony 50 mm Macro overeen met een 75 mm lens op een camera met een volformaat sensor.
Bouw en autofocus
De lens is getest op een Sony A-77, een camera met een APS-C sensor, waar de camera stond ingesteld op automatisch aanpassen van eventuele lichtafval, vervorming en chromatische aberratie. Een brandpuntsafstand van 75 mm (@ volformaat) is eigenlijk net te kort voor het maken van portretten. De geportretteerde loopt het risico om met een lange neus afgebeeld te worden. Ook voor macro-fotografie is een brandpuntsafstand van 50 mm aan de korte kant; je zit vaak in je eigen schaduw te werken of het bijtje schrikt op en vliegt weg door de kleine onderwerpafstand.
Het scherpstellen met de Sony 50 mm 2.8 Macro, op een Sony A77, verloopt snel en stil, maar niet geruisloos. De nieuwe Sony 16-50 mm 2.8 zoomlens is stiller. Van zoeken bij weinig licht is weinig sprake.
Lichtafval
Lichtafval is bij volle opening soms zichtbaar, zoals hiernaast is te zien in een praktijkvoorbeeld. Vanf diafragma 4.0 is lichtafval verwaarloosbaar.
Vervorming
Bokeh
Beoordeel de bokeh van de Sony 50 mm macro bij 2.8 zelf .
Overstraling
De Sony 50 mm 2.8 Macro heeft, net als de meeste lenzen met een vaste brandpuntsafstand, weinig last van overstraling. Bij direct en fel zonlicht is er een beetje overstraling zichtbaar, zoals de praktijopname hiernaast laat zien. Dergelijke extreme situaties kom je in de praktijk zelden tegen.
Scherpte
We hebben deze lens niet getest als macro-objectief, waarbij het onderwerp zeer dicht op de lens staat, maar op dezelfde wijze als de reguliere objectieven. De Sony 50 mm 2.8 Macro is ook voor de dagelijkse praktijk een zeer goede lens. De scherpte van deze Sony is erg hoog. Opvallend is dat de scherpte in de hoeken al bij diafragma 2.8 al bijna net zo hoog is als de scherpte in het centrum. Vanaf diafragma 5.6 neemt de scherpte licht af als gevolg van diffractie. Maar bij diafragma 16 ligt de resolutie van jpg bestanden nog altijd rond de 2000 LW/PH. Dat is nog steeds heel erg goed.
Chromatische aberratie
In de praktijk zal je geen zichtbare chromatische aberratie tegenkomen bij het gebruik van de Sony 50 mm 2.8 Macro. De met Imatest gemeten chromatische aberratie is gemiddeld onder de 0,05%. In het ergste geval kan de chromatische aberratie 0,1 % zijn. Bij hele grote vergrotingen of bij HDR opnames kan je mogelijk net zichtbare chromatische aberratie tegenkomen, maar tijdens de praktijktest zijn wij daar niet op gestuit.
Conclusie Sony 50 mm 2.8 Macro
Voordelen
- Hoge optische kwaliteit; resolutie, vervorming, chromatische aberratie en ongevoeligheid voor overstraling zijn allemaal perfect in orde
Nadelen
- Lichtafval bij volle opening
Misschien is een brandpuntsafstand van 75 mm (omgerekend naar volformaat) een minder courante vaste brandpuntsafstand. Zowel de macro-fotograaf als de portrettist wil vaak een wat langere brandpuntsafstand hebben. Los daarvan, deze lens verdient het om in de fototas van elke kwaliteitsbewuste fotograaf (met een camera met een APS-C sensor) te zitten.