De Sony 70-300 mm maakt deel uit van de “Gold serie” van Sony, met lenzen bestemd voor professionele fotografen. Er zijn meerdere Sony lenzen die min of meer hetzelfde zoombereik omvatten, zoals de Sony 70-400 mm en de Sony 75-300 mm. Wat is er zo uniek aan de Sony 70-300 mm?
Sony 70-300 mm 4.5-5.6 @ 300 mm
Toegepast op een camera met een APS-C sensor, in deze test was dat de Sony A77, heeft de Sony 70-300 een beeldhoek die overeenkomt met 105 – 450 mm van een lens op een camera met een volformaat sensor. Voor een ‘vogeltjesfotograaf’ is de Sony 70-400 mm veel geschikter.
Bouw en autofocus
De Sony 70-300 mm is degelijk uitgevoerd. Zonder zonnekap heeft de lens een voornaam uiterlijk. De meegeleverde grote plastic zonnekap is voor transport achterstevoren op de lens te bevestigen, maar is zo lang dat je dan vervolgens de zoomring en de scherpstelring niet meer kan gebruiken.
Als je de zonnekap gebruikt, wordt de lens wel heel erg lang, zoals je kunt zien in het plaatje bovenaan in deze test.
Scherpstellen met de Sony A77 en de Sony 70-300 mm verloopt soepel. Om de AF snelheid hoog te houden, kan op de lens het afstandbereik beperkt worden. Het is een optie die je meestal op professionele telelenzen tegenkomt. Deze optie heeft echt meerwaarde omdat de scherpstelring een lange weg aflegt van 1,5 meter tot oneindig, wat prettig is voor wie handmatig wil scherpstellen.
Van zoeken bij weinig licht is geen sprake. In plaats daarvan verloopt het scherpstellen bij laag contrast of weinig licht minder snel. Maar de lens gaat wel recht op zijn doel af.
In-camera correctie
Steeds meer camerafabrikanten gaan over op het corrigeren van vervorming en aberraties in de camera in plaats van bij het ontwerp van de lens. Dat heeft als voordeel dat een lens tot betere prestaties komt, zonder dat er aan kwaliteit wordt ingeboet qua scherpte.
In deze test zijn alle mogelijke correcties toegepast: correctie van lichtafval naar de hoeken. correctie van chromatische aberratie en correctie van vervorming.
Beeldstabilisatie
Beeldstabilisatie vindt bij Sony plaats in de camerabody en werkt effectief. Beeldstabilisatie (‘Steady shot”) is getest met de Sony 70 -300 mm ingesteld op 70 mm. Vanaf 1/100 seconde is er een meetbaar verschil tussen foto’s gemaakt met of zonder beeldstabilisatie. Bij sluitertijden langer dan 1/50 seconde wordt het verschil ook voor het blote oog zichtbaar.
Lichtafval
Lichtafval bedraagt nooit meer dan circa een halve stop. Tot en met diafragma 5.6 kan je vignettering van de Sony 70-300 mm tegenkomen in de praktijk. Boven diafragma 8 is lichtafval te verwaarloosbaar. Toch verwacht je minder lichtafval als je de camera hebt ingesteld op automatische correctie van lichtafval.
Tijdens de praktijktest waren er mooie egaal grijze luchten, maar daarin is ook bij 300 mm en volle opening geen lichtafval te zien.
Vervorming
De vervorming van de Sony 70-300 mm is redelijk laag en in de praktijk niet storend aanwezig. Op basis van de in-camera correctie zou je verwachten dat er nog betere resultaten voor de vervorming zouden zijn.
Bokeh
De Sony 70-300 mm geeft een mooie rustige bokeh. Dat is geen verrassing, gezien de lange brandpuntsafstand van deze lens.
Overstraling
In het algemeen heeft deze lens weinig last van overstraling. Qua overstraling presteert de Sony 70-300 mm G net iets minder dan de Sony 70-400 mm. In dit voorbeeld zie je een nevenbeeld (‘ghost’) bij het maken van een foto van de maan, die je onder in beeld ziet. De Sony 70-400 mm had in diezelfde fotosessie geen last van overstraling, maar is wel bijna twee keer zo duur als de Sony 70-300 mm.
Scherpte
De scherpte van jpg bestanden gemaakt met de Sony 70-300 mm is erg hoog bij alle diafragma’s en over het hele zoombereik. Alleen bij 70 mm en volle opening was de scherpte iets minder. Persoonlijk heb ik dat liever dan een lagere scherpte bij de langste brandpuntsafstand, waar de meeste telezoomlenzen last van hebben.
Over het algemeen ligt de scherpte in de hoeken dicht bij de scherpte in het centrum. Bij 300 mm blijft de scherpte in de hoeken iets achter op de scherpte in het centrum.
Hieronder zie je een praktijkopname gemaakt met een brandpuntsafstand van 300 mm, bij volle opening. Rechts zie je een 100% beelduitsnede op de plaats van het rode vlakje.
Chromatische aberratie
Chromatische aberratie is laag bij alle diafragma’s en alle brandpuntsafstanden. In de praktijk zal je geen zichtbare chromatische aberratie tegenkomen bij het gebruik van de Sony 70-300 mm.
Conclusie Sony 70-300 mm 4.5-5.6 G SSM
Sony 70-300 mm 4.5-5.6 G SSM
Voordelen
- Hoge scherpte en lage chromatische aberratie over het hele zoombereik
Nadelen
- Vervorming en lichtafval iets aan de hoge kant
- Beperkte lichtsterkte voor een professionele lens
- Onhandig grote zonnekap
Voor minder dan 1000 euro heb je met de Sony 70-300 mm gewoon een erg goede lens in huis, waar eigenlijk niet veel op aan te merken valt. Maar als professionele fotograaf zou ik misschien de voorkeur geven aan de Sony 70-400 mm. Het grotere zoombereik maakt die lens breder inzetbaar dan de Sony 70-300 mm maar qua optische prestaties ontlopen ze elkaar niet veel.
