Klik op het product voor specificaties, prijzen en testresultaten.
Tokina Opera 50mm f/1.4 review: in de woestijn en met Imatest
VOORDELEN
- Fantastische beeldkwaliteit: lekker scherp en mooie bokeh
- Geen vervorming en mooi beperkte lichtafval
- Weinig last van overstarling en nevenbeelden
- Hoge bouwkwaliteit; afgedicht tegen stof- en spatwater
- Zonnekap en filters zijn tegelijk te gebruiken
- Stille, snelle en nauwkeurige AF
Nadelen
- Relatief groot en zwaar
- (Net als de concurrentie:) geen ingebouwde beeldstabilisatie
- Alleen te koop in Nikon F of Canon EF vatting
Tokina Opera scoort heel hoog in onze test, dankzij een lensontwerp met uitzonderlijke hoge standaard voor bouw- en beeldkwaliteit.
De hoge ambities van Tokina blijken al uit het lensontwerp, dat bestaat uit 15 lenselementen, waaronder een groot gegoten aspherisch lenselement en 3 lenselementen van lage dispersie glassoorten, in 9 groepen.
Bouw en autofocus
Deze Tokina Opera standaardlens is gebouwd als een tank. Op de bouwkwaliteit is helemaal niets aan te merken. De lens is extra afgedicht tegen stof- en spatwater, bevat een AF/MF schakelaar en is voorzien van een venster, waarin je de scherpstelafstand kan aflezen.
Net als de Zeiss Otus en Sigma Art series, levert een compromisloos lensontwerp voor een spiegelreflexcamera ook een kloeke lens op. De Tokina Opera 50mm f/1.4 weegt 950 gram en is bijna 11 cm lang. Dat is groot en zwaar voor wie deze lenseigenschappen vergelijkt met die van een oud 50mm f/1.4 objectief van Canon of Nikon. Vergelijk je de Tokina Opera echter met andere moderne high-end (“voor meer dan 50 megapixels”) 50mm f/1.4 ontwerp, dan zit de Tokina wat gewicht en afmetingen betreft, tussen de Sigma en de Zeiss in. Net als de andere moderne standaardlenzen voor spiegelreflexcamera’s van dit moment, is de Tokina Opera 50mm niet voorzien van ingebouwde beeldstabilisatie.
De Tokina Opera 50mm stelde in een halve seconde scherp van oneindig tot anderhalve meter. Dat is vergelijkbaar met de Sony 50mm f/1.8, Sony 50mm f/2.8 Macro en de Sigma 50mm f/1.4 Art (allen getest op een Sony A7R II). Al deze standaardlenzen stellen iets langzamer scherp dan minder lichtsterke 24-105 of 24-70mm zoomlenzen, zoals de Canon 24-105 mm STM of de Tamron 28-75mm F/2.8 Di III RXD (model A036). Het is goed mogelijk dat nauwkeurig scherpstellen bij extreem kleine scherptediepte (lichtsterke objectieven van f/1.4 of lager) meer tijd kost. En nauwkeurig scherpstellen deed de Tokina Opera in onze test: de spreiding in scherpte van 10 opnames, waar telkens opnieuw was scherpgesteld, bedroeg slechts 5%. Dat is een score die we vrijwel nooit op een spiegelreflexcamera (waar niet wordt scherpgesteld op het sensorsignaal) tegenkomen.
Handig detail dat je bij geen andere standaardlens tegenkomt: een uitsparing in de zonnekap van de Tokina Opera 50mm f/1.4 FF, waardoor het gebruik van polarisatiefilters en variabele grijsfilters veel aangenamer wordt. Ik heb de Tokina Operain Namibië met veel plezier gebruikt voor een polarisatiefilter praktijktest.
Lichtafval, overstraling en vervorming
De Tokina Opera is vrijwel vervormingsvrij. In de praktijk zal je weinig last hebben van lichtafval. Bij volle opening bedraagt de lichtafval in ongecorrrigeerde RAW bestanden anderhalve stop. Dat is al heel netjes voor een f/1.4 lens op een camera met een volformaat sensor. Bij f/2 is de lichtafval al minder dan 1 stop en bij f/2.8 minder dan een halve stop. De afwezigheid van lichtafval in ongecorrigeerde bestanden is een goede indicator voor kattenoog bokeh in de extreme hoeken. Een lichtafval van meer dan 2 stops komt regelmatig voor bij lichtsterke objectieven en dat heeft duidelijke kattenogen tot gevolg. Met behulp van lenscorrectieprofielen kan je de lichtafval in het beeld corrigeren, maar de kattenoog bokeh in de hoeken blijft onveranderd van vorm. Door bij het ontwerp van het objectief lichtafval zo veel mogelijk te voorkomen, in plaats van te vertrouwen op (in-camera) lenscorrecties, realiseer je mooie, ronde bokeh ballen.
beeldkwaliteit
Ook op een Sony A7R III levert de Tokina Opera 50mm f/1.4 perfecte plaatjes
Als je de beeldkwaliteit van de Tokina in drie woorden zou moeten samenvatten, dan is het “ragscherp èn bokeh”. Dat is een unieke combinatie, die je alleen bij de beste (en duurste) objectieven tegenkomt. We hebben de Tokina Opera 50mm in de praktijk getest met een Sigma MC11 adapter op een Sony A7R mk3. Hoewel de Tokina Opera niet ontworpen is voor gebruik op een systeemcamera, functioneerde alles perfect. De labtesten, waaronder de AF nauwkeurigheid en snelheid, zijn uitgevoerd met een Canon 5DsR. Bij het laden van de praktijkopnames in Lightroom viel meteen de hoge scherpte van de praktijkopnames van de Tokina 50mm f/1.4 op. Dit objectief kan zich meten met de beste lenzen van dit moment. De hoogste centrumscherpte wordt bereikt bij f/4, de scherpte in de uiterste hoeken bereikt een maximum bij f/8, zo blijkt uit de Imatest metingen. De Tokina 50mm f/1.4 is geen alternatief voor een macrolens. Op korte schersptelafstanden (minder dan 2 meter) is de scherpte in de hoeken lager dan op langere afstanden (vanaf een meter of 3).
Wil je op de automatische piloot de hoogst mogelijke beeldkwaliteit uit een bestand halen, dan is een RAW bestand de juiste weg. Maar er is nog geen correctieprofiel voor de Tokina Opera 50mm beschikbaar in Lightroom of Photoshop, waarmee je “met 1 druk op de knop” chromatische aberraties, lichtafval en vignettering nog verder vermindert. Dat is slechts een kwestie van tijd.
Nog een leuk detail van Tokina: de verpakking van een Tokina Opera lens hangt af van de beeldhoek van het objectief: hoe kleiner de beeldhoek wordt, des te groter wordt het zwarte vlak op de verpakking. Ik ben benieuwd hoe de verpakking van een 500mm Tokina telelens er uit zal gaan zien.
Conclusie Test Tokina Opera 50mm f/1.4 FF @ Canon 5DsR (& Sony A7R mk3 +Sigma MC11)
De eerste Tokina Opera is van dezelfde kwaliteits als Sigma Art. Dat smaakt naar meer.
Andere merken kiezen er voor om bij het lensontwerp lichtafval, laterale chromatische aberraties en vervorming niet te minimaliseren, waardoor er minder dure glassoorten gebruikt hoeven worden. Ze corrigeren die lensfouten achteraf in-camera of in Photoshop of Lightroom. Tokina kiest voor een zuiver lensontwerp, dat zonder correcties achteraf al exceptioneel goed is.
De bouw- en beeldkwaliteit van de Tokina Opera voldoet aan de hoogste kwaliteitseisen. Wat beeldkwaliteit betreft, scoort het lensontwerp de Tokina Opera 50mm f/1.4 in onze Imatest resultaten voor onbewerkte RAW opnames net zo hoog als de Sigma 50 mm f/1.4 Art. Dat geldt ook voor de bokeh: die is heel erg mooi op beide lenzen.
Op een Sony systeemcamera (A7R III met een Sigma MC11 adapter) of een Canon spiegelreflexcamera (Canon 5DsR) worden voor een Tokina lens geen automatische lenscorrecties toegepast bij het opslaan van jpg bestanden in de camera. Voor het hoogst haalbare resultaat gebruik je RAW bestanden en lenscorrectieprofielen in Photoshop of Lightroom. Op het moment van testen was er nog Tokina 50mm f/1.4 FF lensprofiel beschikbaar. Zodra dat het geval is, bereik je met de Tokina Opera 50mm f/1.4 de hoogst mogelijke beeldkwaliteit die op dit moment mogelijk is, ongeacht waar je deze lens mee vergelijkt. Wel is het zo dat de scherpte in de hoeken het beste tot zijn recht komt bij een scherpstelafstand van een paar meter of meer.
Klik op het product voor specificaties, prijzen en testresultaten.
Voor wie veelvuldig polarisatie of ND- filters gebruikt, is de Tokina 50mm uniek: niet alleen is het objectief afgedicht tegen stof- en spatwater, dit is de enige high-end standaardlens waarmee je polarisatie- of variabele ND-filters kan gebruiken, zonder dat de zonnekap in de weg zit. Die handige zonnekap is een killerfeature van een objectief dat bij alle lenseigenschappen, scherpte, bokeh, vervorming, bouwkwaliteit, etc. ontzettend hoog scoort.
