Een kleinood: ZEISS Loxia 2.0/35

De ZEISS Loxia 2.0/35mm is ontworpen voor de fullframe camera’s van Sony, zoals de A7 en de A9. Op die camera’s werkt de lens als een gematigde groothoek. Je kan hem natuurlijk ook prima gebruiken op de APS-C modellen van Sony, of in de APS-C stand op de full frame camera’s om bijvoorbeeld in 4K te filmen. Op de APS-C camera’s is de Loxia 2.0/35mm een echte standaardlens. Hij is vrijwel even lichtsterk als de optie die Sony in dit bereik heeft: de 35mm f/1.8 E. Maar dat objectief kan alleen op APS-C camera’s worden gebruikt (of op full frame camera’s in APS-C modus). Qua afmetingen scheelt de Loxia niet zoveel met de Sony 35mm f/1.8 E, maar hij is voor zo’n compact objectief wel opvallend wat zwaarder. De Loxia is vooral gemaakt van glas en metaal en er komt maar weinig kunststof aan te pas. En dat voel je. Alles aan de Loxia ademt kwaliteit. Een bijzondere eigenschap van de Loxia objectieven is dat ze niet over autofocus beschikken, maar wel over een diafragmaring. Daardoor voelen ze heel klassiek aan. Tegelijk is de vormgeving heel modern en koppelt het objectief alle informatie door naar de camera.

Bouw

De ZEISS Loxia 2.0/35mm is lekker klein. De diameter van het objectief is precies hetzelfde als die van de andere Loxia’s en de lengte is ook heel beperkt. De meegeleverde zonnekap is al even compact. De zonnekap wordt niet wijder naar het einde maar heeft over de hele lengte dezelfde diameter, die net iets groter is dan die van het objectief. Hierdoor kan hij ook prima omgekeerd over het objectief worden opgeborgen. De scherpstelring is gegroefd en voelt heel fijn aan. Hij loopt heel mooi en beschikt over harde stops op oneindig en dichtbij. Hierdoor draai je nooit verder dan nodig. De diafragmaring klikt normaal gesproken op 1/3e stops in, maar kan ook klikloos worden gemaakt. ZEISS levert hiervoor een klein sleuteltje mee dat je aan de achterzijde in een groefje kan steken. Rond de bajonet zit een goede, stevige pakking die ervoor zorgt dat er geen vocht en vuil langs de bajonet in de camera of het objectief kan komen. De rest van het objectief is overigens ook weerbestendig, zodat je ook met wat regen gewoon door kan fotograferen. In tegenstelling tot de ZEISS Batis objectieven maken de Loxia’s geen gebruik van een oled-scherm voor informatie op het objectief. Je kan zowel het diafragma als de ingestelde afstand en de scherptediepte gewoon direct aflezen. Het enige minpuntje is dat het verwisselen van objectief niet heel fijn gaat. Dat komt doordat de scherpstelring en de diafragmaring heel dicht op elkaar zitten. Hierdoor pak je de lens eigenlijk altijd aan een ring die je eerst naar de uiterste stand moet draaien voor het objectief zelf meedraait. Maar als je veel met Loxia’s werkt, zal dit natuurlijk wel wennen en weet je na verloop van tijd niet beter.

Optische prestaties

De beeldkwaliteit die je met de Loxia op APS-C haalt, is bijzonder goed. Natuurlijk helpt het dat je op APS-C niet de hele beeldcirkel gebruikt. De Loxia 2.0/35mm scoorde de hoogste centrumscherpte die we op APS-C in dit bereik hebben gemeten en de hoeken doen behoorlijk mee. De maximale resolutie bereik je na een stop of twee diafragmeren en ook de hoeken halen dan goede waardes. Chromatische aberraties zijn vrijwel geheel afwezig. Heel soms zie je een klein beetje groen in de achtergrond in onscherpe partijen of een dun magenta randje in contrastrijke overgangen in tegenlicht, maar dan moet je wel heel goed kijken. Wat veel meer opvalt, is het mooie contrast en de volle verzadigde kleuren die de Loxia 2.0/35mm kan produceren. Ook op APS-C is er in ongecorrigeerde opnames – geheel ZEISS eigen – nog wel wat lichtafval zichtbaar bij volle opening, maar dat verdwijnt grotendeels als je de lenscorrecties aanzet in de camera of de nabewerking.

Bokeh

Het bokeh van de Loxia is behoorlijk. Dat komt vooral door de redelijk hoge lichtsterkte. Als je onderwerp dichtbij is, dan wordt de achtergrond op volle opening prachtig zacht. Zodra je onderwerp iets verder van je af is, kan je nog steeds een duidelijk onscherpe achtergrond krijgen, maar worden scherpe lijenen en contrastrijke details wel iets duidelijker zichtbaar. Al met al scoort de Loxia op dit punt niet slecht.

Ideaal voor film

De Loxia’s beschikken niet over autofocus en wel over een (desgewenst klikloze) diafragmaring. Dat is een bewuste designkeuze. Het zijn twee eigenschappen die door filmers erg gewaardeerd worden. Dat is ook de reden dat alle Loxia’s dezelfde diameter hebben en dat de diafragmaring en scherpstelring bij alle modellen op dezelfde plek zit. Dat maakt het werken met een ‘videorig’ namelijk een stuk makkelijker. Gevorderde filmers bouwen rond hun camera vaak een soort kooi, waar allerlei accessoires aan kunnen worden bevestigd. Veel gebruikte hulpmiddelen zijn grote draaiknoppen waarmee je via een tandriem de scherpstelling en het diafragma kan bedienen. Met de Loxia’s hoef je daar niets aan bij te stellen als je van objectief wisselt. Je kan de Loxia’s dus gebruiken als een soort cine-objectieven.

Conclusie Zeiss Loxia 2.0/35mm

Voordelen

• Goede beeldkwaliteit
• Prachtig gebouwd
• Weersbestendig
• Klikloos diafragma als optie
• Soepele scherpstelling

Nadelen

• Geen autofocus
• Diafragma niet op de camera instelbaar
• Geen beeldstabilisatie