De Leica Vario-Elmar-SL 100-400mm f/5-6.3 is de nieuwste telezoom van Leica voor de kleinbeeldcamera’s uit de SL-serie. Het objectief heeft het langste bereik van alle Leica kleinbeeldobjectieven en dat kan ook nog eens worden uitgebreid met een 1,4x teleconverter.
TESTRESULTATEN Leica Vario-Elmar-SL 100-400mm f/5-6.3: | |
VOORDELEN | NADELEN |
|
|
De Leica Vario-Elmar-SL 100-400mm f/5-6.3 is het langste teleobjectief van Leica (en Panasonic) voor camera’s met een Leica L-vatting.
Introductie
De Leica Vario-Elmar-SL 100-400mm f/5-6.3 is de langste telezoom van Leica voor de eigen kleinbeeldcamera’s in het SL-systeem. Het objectief heeft een groter bereik dan de APO-Vario-Elmarit-SL 90-280mm f/2.8-4. Dat bereik kan nog worden uitgebreid met de Leica Extender L 1.4x.
Het brandpunt wordt dan 140-560mm. Je verliest dan natuurlijk ook wel een stop lichtsterkte. De Vario-Elmar-SL 100-400mm f/5-6.3 is even dik als de 90-280mm, maar zo’n 2 ons lichter en vier centimeter korter. Voor natuurfotografen die lang met hun apparatuur in het veld onderweg zijn, is dat prettig. Daar staat tegenover dat het objectief ook ruim een stop minder lichtsterk is dan de 90-280mm. De lichtsterkte van de Vario-Elmar-SL 100-400mm f/5-6.3 is echter volledig in overeenstemming met die van andere 100-400mm objectieven.
De Leica L-vatting deelt Leica samen met Panasonic en Sigma. Het langste objectief van Panasonic is vooralsnog de Lumix S 70-300mm F4-5.6 Macro O.I.S. Voor de Leica L-vatting is echter nog een andere 100-400mm leverbaar en dat is de Sigma 100-400mm f/5-6.3 DG DN OS Contemporary. Die heeft hetzelfde bereik en dezelfde lichtsterkte en vrijwel dezelfde afmetingen. De Sigma lijkt ook exact hetzelfde optische ontwerp te hebben. De Sigma is echter wel een stuk lichter en vooral beduidend goedkoper. De Sigma is ook voor Sony-camera’s verkrijgbaar, maar alleen voor de L-vatting zijn er voor de Sigma zoom een 1.4x en 2x converter beschikbaar. Functioneel doet de Sigma dus niet onder voor de Leica Vario-Elmar-SL 100-400mm f/5-6.3. Nu zal een echte Leica liefhebber niet snel voor ‘vreemd’ glas voor zijn of haar Leica’s kiezen, maar we zijn benieuwd of de Leica Vario Elmar zijn hogere prijs ook in de praktijk waar kan maken.
Bouw
De Leica Vario-Elmar-SL 100-400mm f/5-6.3 is een minimalistische telezoom met een metalen behuizing van magnesium en aluminium met een strakke vormgeving. De statiefgondel is bijvoorbeeld helemaal in het ontwerp geïntegreerd. De voet met Arca Swiss aansluiting kan worden verwijderd. Het objectief heeft maar twee bedieningselementen: een grote zoomring aan de voorzijde en een iets smallere scherpstelring ongeveer halverwege het objectief. Het objectief heeft beeldstabilisatie, maar er zitten geen schakelaars voor de beeldstabilisatie of de autofocus op het objectief.
Het objectief is weerbestendig en de beide buitenste glasoppervlakken zijn voorzien van een extra coating die Leica ‘Aqua Dura’ noemt, om vet, vuil en vocht af te stoten. Het optisch ontwerp bestaat uit 22 elementen in 16 groepen. De filtermaat is 82mm en het objectief wordt geleverd met een zonnekap die 90 gram aan het gewicht van het objectief toevoegt.
Scherpstelling
Leica heeft nog niet veel prijsgegeven over de motor die in de Leica Vario-Elmar-SL 100-400mm f/5-6.3 voor de scherpstelling gebruikt wordt. Het lijkt te gaan om een stappenmotor. Die zijn stil en nauwkeurig en kunnen relatief snel zijn, zolang de optische groep die verplaatst moet worden niet al te zwaar is.
De scherpstelring voor de handmatige scherpstelling is de achterste ring, die het dichtste bij de body zit. Dat is anders dan bij bijvoorbeeld de APO-Vario-Elmarit-SL 90-280mm f/2.8-4 en ook bij veel andere fabrikanten zitten de ringen juist omgedraaid. Dat is dus even wennen. De kortste instelafstand is 110 cm. op 100mm en 159cm op de 400mm stand. De maximale vergroting die je hiermee kan halen is 0,1x op 100mm en 0,24x op 400mm. Die vergrotingsmaatstaf wordt natuurlijk nog wat groter bij gebruik van de Extender, die de beeldhoek verkleint zonder dat de kortste instelafstand verandert.
Beeldkwaliteit
De MTF curves van de Leica Vario-Elmar-SL 100-400mm f/5-6.3 laten een goede centrumscherpte zien met maar weinig verloop naar de hoeken. Die hoeken zijn op 400mm wel een fractie minder dan op 100mm, maar in de praktijk zullen de hoeken op 400mm toch al wat sneller uit de scherpte lopen door de geringere scherptediepte. Leica geeft MTF-curves zowel voor volle opening (de F5 op 200 en 400mm kan natuurlijk niet kloppen), F8 en F11 en op F11 is al te zien dat de scherpte door diffractie al afneemt.
Leica Vario-Elmar-SL 100-400mm f/5-6.3 | |
| specificaties | |
| beeldhoek (diag) | 23°8’- 6°4’ |
| sensorformaat | Kleinbeeld |
| min. instelafstand | 110cm |
| filterdiameter | 82 mm |
| diafragmalamellen | nnb |
| beeldstabilisator | ja |
| afmetingen (dxl) | 198x88mm |
| gewicht | 1482 gr/1530 gr (zonder/met statiefgondel) |
| bajonetaansluiting | Leica L |
| bijzonderheden | Bruikbaar met teleconverter |
| importeur | www.transcontinenta.nl |
| verkoopprijs | € 2200,- |
| scheidend vermogen/10 | – |
| contrast/10 | – |
| chromatische aberratie/5 | – |
| vertekening/5 | – |
| vignettering/5 | – |
| autofocus/5 | – |
| overstraling/5 | – |
| uitvoering/10 | – |
| eindwaardering | – |
Conclusie test Leica Vario-Elmar-SL 100-400mm f/5-6.3
De Leica Vario-Elmar-SL 100-400mm f/5-6.3 lijkt een fraai objectief, maar heeft wel stevige concurrentie van de Sigma 100-400mm f/5-6.3 DG DN OS Contemporary.
De Leica Vario-Elmar-SL 100-400mm f/5-6.3 is een zinvolle toevoeging aan het objectievenassortiment van Leica, omdat het merk nog geen objectief had met dit bereik. Voor veel fotografen met een kleinbeeldcamera van Panasonic of Sigma, waar dit objectief ook op past, zal de prijs wellicht wat stevig zijn, omdat Sigma een op papier in ieder geval vergelijkbaar objectief biedt dat minder dan de helft kost. En voor wie nog meer bereik nodig heeft, zijn er van Sigma zelfs twee objectieven die zonder adapter tot 600mm gaan bij dezelfde lichtsterkte. De Leica heeft dus flinke concurrentie. Verschillen zijn er echter ook. De Leica heeft bijvoorbeeld een metalen behuizing en de Sigma’s hebben dat niet. Vergelijken we de prijs van de Leica echter met die van gelijkwaardige objectieven van Sony of Canon, dan komt dat ook aardig overeen.