(P)review: Panasonic Leica DG Vario-Summilux 25-50mm F1.7 ASPH – lichtsterke telezoom

De Panasonic Leica DG Vario-Summilux 25-50mm F1.7 ASPH is de perfecte aanvulling op de Panasonic Leica DG Vario-Summilux 10-25mm F1.7 ASPH. Samen vormen ze een bijna onverslaanbaar duo voor fervente filmers.

Introductie

Panasonic heeft een tweede zoom met een lichtsterkte van F1.7 geïntroduceerd. Het is de Panasonic Leica DG Vario-Summilux 25-50mm F1.7 ASPH. Het objectief lijkt als twee druppels water op de Panasonic Leica DG Vario-Summilux 10-25mm F1.7 ASPH en vormt daarmee eigenlijk een complete set voor fervente filmers. Gezamenlijk bieden beide objectieven een bereik van 20mm groothoek (full frame eq.) tot 100mm tele (full frame eq). met een vaste lichtsterkte van F1.7 over het hele bereik. De Panasonic Leica DG Vario-Summilux 25-50mm F1.7 ASPH heeft alle eigenschappen die de 10-25mm zo aantrekkelijk maakt voor filmers: een klikloos diafragma dat je met een ring kan bedienen, een focus clutch voor lineaire, handmatige scherpstelling en vrijwel geen focus breathing.

Het bereik van standaard tot 2x tele is iets minder spectaculair dan dat van de 10-25mm, maar het is voor filmers wel net dat stuk dat je met de andere zoom mist. De Panasonic Leica DG Vario-Summilux 25-50mm F1.7 ASPH is ideaal voor het iets closer filmen van mensen of voorwerpen. Het objectief haalt in de telestand een bijna 1:2 vergroting (full frame eq). De hoge lichtsterkte zorgt ervoor dat je een kleinere scherptediepte haalt met dit objectief dan met enige andere zoom voor Micro Four Thirds.

Bouw

De bouwwijze van de Panasonic Leica DG Vario-Summilux 25-50mm F1.7 ASPH is vrijwel identiek aan die van de Panasonic Leica DG Vario-Summilux 10-25mm F1.7 ASPH. Het objectief is fors, degelijk en stof- en (spat)waterbestendig. Voor de prijs van dit objectief verwachten we niks minder. De beide objectieven zijn vrijwel even groot en de bedieningselementen zitten op dezelfde plaats. Dat betekent dat de diafragmaring bij de 25-50mm vooraan zit, de scherpstelring in het midden en de zoomring het dichtst bij de body. Door deze indeling zijn beide objectieven gemakkelijk uitwisselbaar als ze in een videoset met servo’s voor de scherpstelling en de belichting zijn gebouwd. De diafragmaring is klikloos. Voor filmen is dat belangrijk. Hierdoor hoor je het diafragma niet en krijg je ook een hele mooie, geleidelijke verandering van het licht. Wil je het diafragma wel in 1/3^e stops instellen, dan doe je dit gewoon op de camera.

Het optisch ontwerp bestaat uit 16 elementen in 11 groepen. Het objectief bevat 1 asferisch element, 3 ED lenzen en 1 UHD lens.  Het diafragma heeft 9 lamellen voor een cirkelvormig diafragma en de filtermaat is een – voor Micro Four Thirds – riante 77mm. Dit is ook wel weer hetzelfde als bij de 10-25mm, zodat je met 1 set filters of dezelfde adapter voor de mattebox toe kan. Het objectief heeft geen beeldstabilisatie of extra schakelaars.

Scherpstelling

Panasonic maakt voor de autofocus gebruik van DFD-scherpstelling. De AF-snelheid van objectieven is op S-AF al jaren heel erg hoog. Op dit punt heeft Panasonic niets te duchten van de concurrentie. Gebruik je C-AF dan wordt het een iets ander verhaal. Redelijk recente camera’s zie je dan regelmatig een heel klein beetje heen-en-weer zoeken om het onderwerp scherp te kunnen houden. Gebruik je C-AF om mee te filmen, dan is dit storend. De nieuwste camera’s als de S5 en de GH5 Mark 2 hebben hier echter veel minder last van. Twee factoren die hiervoor zorgen zijn een snellere uitlezing van de sensor en betere algoritmes. Voor de scherpstelsnelheid is bij DFD de camera dus een veel grotere factor dan het objectief.

De Leica DG Vario-Summilux 25-50mm F1.7 is bijzonder geschikt voor video, omdat het objectief over een ‘focus-clutch’ beschikt. Je schakelt hiermee over naar handmatige scherpstelling door eenvoudig de scherpstelring naar achter te trekken. Hierdoor krijg je ook een indicatie van de ingestelde afstand te zien. Bij handmatig scherpstellen met de focus clutch is de scherpstelling sowieso lineair. Dat wil zeggen dat een bepaalde slag van de scherpstelring altijd dezelfde verplaatsing van de scherpte veroorzaakt. Dat is belangrijk voor het maken van focus pulls. Gebruik je handmatige scherpstelling zonder de focus clutch, dan kan je op de camera instellen of dit lineair moet of niet.

De kortste instelafstand is 28 cm. De maximale vergrotingsmaatstaf die je hiermee haalt is 0,05x op 25mm en 0,21mm op 50mm. Vanwege de kleine sensor, mag dit met twee vermenigvuldigen om het equivalent op full frame te krijgen. Dan ziet de waarde op 50mm er een stuk indrukwekkender uit, met een vergroting van 0,42x. Dat is toch al bijna 1:2.

Beeldkwaliteit

De MTF curves van de Panasonic Leica DG Vario-Summilux 25-50mm F1.7 ASPH laten op volle opening een hoge centrum scherpte zien en een klein verloop naar de hoeken. Voor een zoomobjectief met zo’n hoge lichtsterkte zijn dit hele goede waardes. Het objectief presteert op 25mm nog een fractie beter dan op 50mm. We zijn benieuwd hoeveel beter die hoeken nog worden bij diafragmeren en of het objectief ook weinig last heeft van kleurfouten. Zodra we een exemplaar in ons testlab hebben, zullen we dit onderzoeken en een volledige review publiceren.

Conclusie test Panasonic Leica DG Vario-Summilux 25-50mm F1.7 ASPH