Klik op het product voor specificaties, prijzen en testresultaten.
Panasonic zoomlenzen staan vrijwel zonder uitzondering bovenaan wat AF snelheid en nauwkeurigheid betreft.
Scherpstellen verloopt volledig geruisloos en razendsnel: op een Panasonic GH5 werd er over het hele zoombereik in 125 ms (inclusief ontspanvertraging) scherpgesteld van oneindig tot anderhalve meter. Daar kan geen spiegelreflex tegen op. Een deel van deze hogere AF snelheid in vergelijking met groothoekzooms op een spiegelreflexcamera is te verklaren door de kleine hoeveelheid gewicht die Panasonic hoeft te verplaatsen bij de interne scherpstelling van deze zoomlens. Net als bij de Panasonic 14-140mm wordt er een heel klein lenselement ergens binnen in de lens verplaatst om scherp te stellen. Niet alleen draait de filtervatting daardoor niet mee, wat handig is bij het gebruik van polarisatie- of grijsverloop filters, maar het is ook no eens razendsnel. Omdat er scherpgesteld wordt op het sensorsignaal, is de AF bovendien ook nog eens zeer nauwkeurig.
Een 8-18mm zoom op een Panasonic of Olympus camera met een micro-43 sensor heeft eenzelfde beeldhoek als een 16-36mm zoomlens op een camera met een volformaat sensor. Daarmee maak je zonder van lens te wisselen weidse overzichtopnames zoals hierboven (@8mm) tot reportageopnames @ 18mm. Rechts in beeld, tussen de twee bomen zie je een felle zon, die rechtstreeks in de lens schijnt. De hoeveelheid overstraling is mooi beperkt. Ook nevenbeelden zijn we vrijwel niet tegengekomen.
Bouw en autofocus
De Panasonic Leica Vario-Elmar f/1.8-4.0 ASPH heeft een geavanceerd lensontwerp dat bestaat uit 15 lenzen in 10 groepen, met een scala aan exotische lenselementen (1 asferische ED-lens, 3 asferische lenzen, 2 ED-lenzen, 1 UHR-lens)om lensfouten zo goed mogelijk te minimaliseren. Dit objectief is niet alleen extra afgedicht tegen stf- en spatwater, maar bovendien vriesbestendig. Voor zover ik weet, zijn Olympus en Panasonic de enige merken die garanderen dat hun camera’s en objectieven het ook in de vrieskou nog blijven doen.
Lichtafval, overstraling en vervorming
Het ontwerp van Panasonic / Leica is gebaseerd op in-camera correctie van laterale chromatische aberratie en vervorming. Bekijk je een jpg opname – of een in Silkypix, Photoshop of Lightroom geopend RAW bestand – dan zal je geen last hebben van zichtbare vervorming of laterale chromatische aberratie. Bij eerdere testen van Panasonic en Olympus lenzen zagen we dat ze enigszins gevoelig waren voor tegenlicht. Als je recht tegen een felle lichtbron in fotografeerde zag je vaak overstraling en gekleurde nevenbeelden, als gevolg van interne reflecties. De Panasonic Leica 8-18mm presteert op dit onderdeel echt beter dan alle andere micro-43 groothoekzooms die we eerder hebben getest. Mogelijk dat de afwezigheid van een grote, bolle frontlens bijdraagt aan deze goede prestatie.
beeldkwaliteit
Wie wel eens met een 14-24mm zoomlens op een camera met een volformaat sensor heeft rondgelopen, zal verrast zijn dat je geen anderhalve kilo glas en 1 kilo camera (of meer) nodig hebt om mooie opnames te maken. Nog afgezien van het feit dat je met een Panasonic 8-18mm veel minder opvalt. Bij mooi weer kan je 1 of 2 stops diafragmeren, waarna je zo veel scherptediepte (vergelijkbaar met f/11 op een camera met een volformaat sensor bij een opname gemaakt bij dezelfde beeldhoek) hebt, dat je opnames van voor tot achter en van hoek tot hoek volledig scherp zijn. Toch kan je dankzij de hoge lichtsterkte toch nog een beetje spelen met scherptediepte.
Een groothoek zoom kies je niet voor een mooie bokeh (achtergrondonscherpte), omdat dergelijke lenzen een grote scherptediepte hebben. Toch is de bokeh van deze lens met een diafragma van 7 lamellen, net als van de Panasonic 7-14mm, best mooi als je maar dicht genoeg op je onderwerp (de kortste scherpstelafstand is 23 cm) kruipt. Scherpte is mooi gelijkmatig over het hele beeld, bij alle brandpuntsafstanden. Zelfs bij 8mm is de scherpte in de hoeken hoog, ondanks de correctie op vervorming die er in de camera heeft plaatsgevonden.
Conclusie Test Panasonic LEICA DG 8-18mm F2.8-4
VOORDELEN
- Fantastische beeldkwaliteit
- Geen beeldveldwelving; ook niet op korte afstand
- Weinig last van overstraling (voor een groothoekzoom)
- Stille, snelle en nauwkeurige AF
- Zeer degelijk gebouwd
- 67mm filter
- Stof- en spatwaterdicht en vriesbestendig
Nadelen
- Groter en duurder dan de Panasonic 7-14mm of Olympus 9-18mm
- Iets minder lichtsterk dan de Olympus 7-14mm f/2.8
Voor velen komt de Panasonic LEICA DG 8-18mm F2.8-4 dankzij het ontbreken van die karakteristieke bolle frontlens, een bescheiden gewicht en omvang, gekoppeld aan een hoge bouw- en beeldkwaliteit,dicht bij de heilige graal voor een groothoekzoom.
Eerder testten we de Olympus 9-18mm, de Panasonic 7-14mm en de Olympus 7-14mm f/2.8 Pro. Allemaal bieden deze zooms een goed tot zeer goede beeldkwaliteit voor wie opnames met een extreem groot blikveld wil maken. Toch voegt de Panasonic Leica hier nog wat extra’s aan toe. Ten opzichte van de Panasonic 7-14mm en de Olympus 9-18mm is dit objectief lichsterkere, degelijker gebouwd en weersbestendig. In vergelijking met de Olympus 7-14mm en de Panasonic 7-14 mm mis je 1mm (en dat is op 7mm best veel) brandpuntsafstand aan de groothoekkant van het zoombereik. Maar daar krijg je 4mm aan de andere kant van het zoombereik voor terug. Dat maakt deze Panasonic 8-18mm veel breder inzetbaar als reportage of vakantie objectief. De hoge lichtsterkte, gecombineerd met in-body beeldstabilisatie van moderne Panasonic camera’s zoals de GH5 of GX80) zorgt er voor dat je bij weinig licht niet hoeft uit te wijken naar hoge ISO waardes om bewogen opnames te voorkomen. Voor fotografen die graag spelen met polarisatie- of ND filters klinkt een 67mm filtermaat (net als de Panasonic 42.5 mm f/1.2) als muziek in de oren.
